Μια βόλτα στα ενδότερα των αποδυτηρίων πάντα είναι καλοδεχούμενη. Πολύ απλά, γιατί εκεί διαπιστώνεις τις διάφορες φυλές των ποδοσφαιριστών και κυρίως τι ψάρια πιάνουν οι αρχηγοί. Πώς λειτουργούν. Πόσο τους σέβονται. Και κυρίως τι δύναμη και δυναμική βγάζουν.
Οταν μάλιστα μιλάμε για «αρχηγούς» δεν αναφερόμαστε σε όσους φορούν περιβραχιόνιο. Για τους άλλους γίνεται ο λόγος.
Τους ανθρώπους-φάρους που έχουν υποχρέωση να σε οδηγούν. Είναι διαφορετικό να τους αναζητείς εσύ και εντελώς διαφορετικό να φωτίζουν αυτοί τον δρόμο σου ή τον δρόμο της ομάδας. Στο διάβα του αθλητισμού, ωστόσο, ακόμη και σβηστοί, οι (λεγόμενοι και) φάροι της ιστορίας μας μπορούν να προσανατολίσουν.
Αφεντικό
Οσα βγαίνουν από το στρατόπεδο της Παρί φανερώνουν ότι ο Νεϊμάρ τέτοιος φάρος είναι. Για την ακρίβεια, η Παρί τον απέκτησε για να την ανεβάσει επίπεδο και ει δυνατόν να την εκτοξεύσει, μπαίνοντας σφήνα ως ομάδα στο κλαμπ των πανίσχυρων που απαρτίζουν εδώ και κάποια χρόνια η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ, η Μπάγερν, άντε και η Γιουβέντους την τελευταία διετία. Τι βλέπουμε όμως με τον βραζιλιάνο αστέρα; Πέρα από τα καθήκοντά του ως ποδοσφαιριστής-σημαία της Παρί, υψώνει το δικό του καπετανάτο. Δείχνοντας έτσι για πολλοστή φορά ότι οι αληθινοί επικεφαλής των ομάδων, ελληνικών ή ευρωπαϊκών, είναι οι ποδοσφαιριστές. Αφήστε τους υπόλοιπους να νομίζουν ότι αποφασίζουν οι προπονητές ή οι πρόεδροι. Ουσιαστικά, με όρους αφεντικού συμπεριφέρεται η εκάστοτε πριμαντόνα που τρομάζει τους πάντες με τις εκρήξεις, τα «θέλω» ή και τις απαιτήσεις που εγείρει.
Παρελθόν
Το περιστατικό με τον Νεϊμάρ δεν είναι το μόνο που παρατηρείται σε παγκόσμιο επίπεδο. Στο παρελθόν, Μπέκαμ και Κιν θέλησαν πολλάκις να σηκώσουν μπαϊράκι στα ενδότερα της Γιουνάιτεντ, αλλά εκεί βρέθηκε ένας σερ (Φέργκιουσον) και έθεσε βέτο. Με αποτέλεσμα να στραφούν σε άλλες πολιτείες, ως εξαίρεση όμως που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Γιατί αν θέλουμε να κοιτάξουμε και τα δικά μας, διαπιστώνουμε ουκ ολίγα παραδείγματα. Δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα όσοι επιμένουν ότι το δίδυμο Δομάζου – Αντωνιάδη έλυνε και έδενε στον Παναθηναϊκό τη δεκαετία του ’70, όπως και το ντουέτο ψηλός – κοντός (Μητρό – Αναστό) στον Ολυμπιακό στις αρχές του ’80. Ή και ο Μαύρος στην ΑΕΚ. Με συνέπεια να έχουμε κόνξες, καθυστερήσεις στην προετοιμασία, απόψεις για μεταγραφές και άλλα πολλά που δεν είναι ολότελα της παρούσης να θυμίσουμε.
Ντέρμπι
Κάπως έτσι φτάνουμε στο αυριανό σπουδαίο ντέρμπι. Διότι όποιος εκτιμά ότι στις μέρες μας δεν υπάρχουν τέτοια πρόσωπα που θέλουν να είναι φάροι μέσα και έξω από τα αποδυτήρια, που ζητούν μεγαλύτερη προβολή και να κερδίζουν από την εικόνα τους, πλανάται πλάνην οικτράν. Αρα, με ενδιαφέρον αναμένουμε τα βαριά ονόματα που ενδεχομένως θα αφήσουν στον πάγκο οι προπονητές, με ανυπομονησία περιμένουμε τη διαχείριση των βεντετών.
Τελευταία Νέα