Ιούλιος 2015. Τα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα και γράφονται στο δημοτικό αποκτούν με νόμο του κράτους την ελληνική ιθαγένεια. Ο φιλοκυβερνητικός Τύπος πανηγυρίζει πως «μια μεγάλη αδικία αποκαταστάθηκε». Οντως είχε αποκατασταθεί. Χάρη όμως στις ψήφους αντιπολιτευόμενων βουλευτών. Ηταν το πρώτο κρούσμα. Εκτοτε ένα μοτίβο καθιερώθηκε. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατορθώνει να περάσει νομοσχέδια ή διατάξεις σχετικά με ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που σώζουν κάτι από τη χαμένη του αριστερή τιμή με τη συνδρομή της αντιπολίτευσης. Κι όχι του κυβερνητικού του εταίρου.

Γιατί οι ΑΝΕΛ συνήθως ανησυχούν για ζητήματα όπως τον «αποχριστιανισμό» του έθνους ή τις «θρησκευτικές και πατριωτικές πεποιθήσεις των Ελλήνων» και καταψηφίζουν. Στην ονομαστική ψηφοφορία για την ιθαγένεια το άρθρο 1 του νομοσχεδίου –που προέβλεπε την απόδοση ιθαγένειας σε παιδιά μεταναστών –είχαν υπερψηφίσει εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΚΚΕ και Κώστας Ζουράρις, σύνολο 179 βουλευτές. ΑΝΕΛ, ΧΑ και ΝΔ είχαν καταψηφίσει.

Εκείνο τον Ιούλιο, λοιπόν, άνοιξε ο δρόμος για μια ιδιότυπη κοινοβουλευτική συμπεριφορά. Οι Ανεξάρτητοι Ελληνες σε ανώδυνες για την επιβίωση του κυβερνητικού συνασπισμού ψηφοφορίες κάνουν την επανάστασή τους. Και δεν στηρίζουν τις προτάσεις των συριζαίων υπουργών. Η λίστα είναι ενδιαφέρουσα. Νόμος για την ιθαγένεια. Διάταξη για την καύση των νεκρών. Σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια. Ανέγερση ισλαμικού τεμένους. Κατά διαβολική σύμπτωση, σε όλες τις περιπτώσεις το κόμμα του Πάνου Καμμένου είχε την ευκαιρία να πλασάρει στο ακροατήριό του την απαραίτητη δόση εθνικοπατριωτισμού και ορθόδοξης πίστης. Και οι συριζαίοι βουλευτές, από τη δική τους πλευρά, να εκμεταλλευτούν τη στιγμή προκειμένου να πείσουν την εκλογική τους βάση πως δεν ταυτίζονται με τους ΑΝΕΛ. Τι κι αν τους ενώνει η εξουσία;

Στο σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια, λίγους μήνες μετά την ιθαγένεια, τη λύση είχαν δώσει οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού και της Ενωσης Κεντρώων. Καθώς και 19 γαλάζιοι και τρεις Ανεξάρτητοι Ελληνες. Ο αρχηγός τής κατά Τσίπρα «πατριωτικής Κεντροδεξιάς» απουσίαζε από την ψηφοφορία. Τον Αύγουστο του 2016 ψηφίστηκε στην Ολομέλεια, στα πλαίσια ενός νομοσχεδίου του υπουργείου Περιβάλλοντος, η ανέγερση του ισλαμικού τεμένους. Η ρύθμιση υπερψηφίστηκε από 206 βουλευτές. Η εν λόγω πλειοψηφία ήταν αποτέλεσμα της στήριξης ΝΔ, ΔΗΣΥ, ΚΚΕ, Ποταμιού και Ενωσης Κεντρώων. Οι ΑΝΕΛ και πάλι καταψήφισαν, απόντος του προέδρου τους. Μαζί με τη ΧΑ.

Το σκηνικό επαναλήφθηκε τον Μάιο του 2017, όταν εγκρίθηκε από τη Βουλή η ρύθμιση για τη συγκρότηση του ΝΠΙΔ που θα διοικεί το τέμενος. Ενδιαφέρουσα, αν όχι κωμική, λεπτομέρεια; Η διάταξη ήρθε σε νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας το οποίο ως αρμόδιος υφυπουργός υπέγραφε ο Κώστας Ζουράρις.

Ανάλογη στάση τήρησαν και στο ζήτημα της καύσης των νεκρών οι Ανεξάρτητοι Ελληνες. Τον Ιούλιο που μας πέρασε ο εισηγητής τους Κώστας Κατσίκης ενημέρωσε την αρμόδια επιτροπή πως το κόμμα του θα καταψήφιζε το άρθρο 133 του πολυνομοσχεδίου για τους ΟΤΑ, που καθιέρωνε τη δυνατότητα σύμπραξης ιδιωτών και φορέων της αυτοδιοίκησης για τη δημιουργία αποτεφρωτηρίων. Το επιχείρημα του; «Η αποτέφρωση είναι μια βίαιη πράξη». Η διάταξη πέρασε με τις ψήφους ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού.

Ολα αυτά μέχρι να έρθει στη Βουλή η τροπολογία για την Τουρκική Ενωση Ξάνθης. Ο μικρός κυβερνητικός εταίρος είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν θα την στηρίξει. Το ίδιο αποφάσισαν να κάνουν και στην αντιπολίτευση. Η ιδέα, λένε από τη ΔΗΣΥ, ήταν δική τους κι οι υπόλοιποι, ΝΔ και Ποτάμι, συμφώνησαν. Αιτία; Το κλίμα που επικρατεί στους κόλπους των κομμάτων του φιλευρωπαϊκού τόξου. Ποιο είναι αυτό; Γίνεται μάλλον κατανοητό από την απάντηση στελέχους της μείζονος αντιπολίτευσης, όταν ερωτάται πως πήραν την απόφαση να μην στηρίζουν ακόμη και σχέδια νόμου με τα οποία συμφωνούν. «Θα πάψουμε» λέει «να είμαστε αλευρωμένοι και να μας περνάνε για μυλωνάδες».

Στην απόφαση της ΝΔ φαίνεται να βάρυνε περισσότερο ο παράγοντας ΑΝΕΛ. «Δεν μπορεί ο Καμμένος να κάνει τον μακεδονομάχο. Θα ψηφίζει και θα υφίσταται το πολιτικό κόστος» σημειώνουν. Στο ΠΑΣΟΚ, πάλι, έπαιξε μεγαλύτερο ρόλο η απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίζεται ως εκπρόσωπος των προοδευτικών δυνάμεων εις βάρος τους. Και στα δυο κόμματα, βέβαια, αναγνωρίζουν πως αυτή τους η απόφαση μπορεί να σημαίνει πως ζητήματα τα οποία –στην ηγετική τους ομάδα τουλάχιστον –πιστεύουν και θέλουν να προωθήσουν ίσως μείνουν πίσω. Αλλά ενίοτε ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Πάντως και οι δυο πλευρές υποστηρίζουν κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει καμία «συνεργασία» μεταξύ τους. Υπάρχει απλά ένας δίαυλος επικοινωνίας. Οσο για το Ποτάμι, ενώ στην αρχή φάνηκε να στηρίζει την πρωτοβουλία, την επομένη κιόλας της απόσυρσης της τροπολογίας από την κυβέρνηση εξέδωσε μια ανακοίνωση που έκανε ένα βήμα πίσω. «Θα πούμε ναι στη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου» έγραφε. Αυτή θα είναι και το επόμενο κοινοβουλευτικό στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ.

Μεγάλα λόγια μέχρι που ήρθε το Μνημόνιο

Τον Ιούνιο του 2015 ο Τέρενς Κουίκ σε μια συνέντευξη δήλωνε ότι «οι ΑΝΕΛ σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να ψηφίσουν νέα υφεσιακά μέτρα ή μειώσεις μισθών και συντάξεων, όπως δεν θα τα ψήφιζε ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ». Δυο μήνες αργότερα και τα δυο κόμματα ψήφιζαν το Μνημόνιο. Εύλογο, κατά την ταλεϊρανδική διαπίστωση «κανένας αποχαιρετισμός στον κόσμο δεν είναι τόσο βαρύς όσο ο αποχαιρετισμός της δύναμης της εξουσίας». Θα την αποχαιρετήσουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για την ταυτότητα φύλου;