Η Κωνσταντινούπολη είναι από τις πιο συναρπαστικές πόλεις του κόσμου, καθώς συνδυάζει τις γεύσεις και τα αρώματα με την παράδοση αλλά και τη γοητεία της πόλης των δύο ηπείρων, αφού το ένα πόδι της πατάει στην Ασία και το άλλο στην Ευρώπη.

Οσον αφορά όμως τα μεγάλα αθλητικά δρώμενα, ο τίτλος που της ταιριάζει γάντι είναι «Η πόλη των θαυμάτων»!

Καθώς εκεί έχουν συντελεστεί επικές ανατροπές αλλά και έχουν στεφθεί πρωταθλήτριες Ευρώπης σταχτοπούτες του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο των Σλοβένων και με τόσο εμφατικό τρόπο ήρθε στο Σινάν Ερντέμ και θα αποτελεί σημείο αναφοράς στα χρονικά του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Για μια χώρα με πληθυσμό λίγο πάνω από τα 2.000.000, που έγραψε το δικό της παραμύθι, το οποίο παρεμπιπτόντως είχε δράκο (Ντράγκιτς σημαίνει δράκος στα σλοβενικά) και τι δράκο!

Η πορεία των Σλοβένων άρχισε δειλά δειλά στο Ελσίνκι αλλά εκτοξεύτηκαν στην Πόλη, όπου μετά το εύκολο πέρασμα κόντρα στην Ουκρανία πήγαν σε τρία παιχνίδια πολύ υψηλού επιπέδου φτάνοντας τους 103 πόντους με τους Λετονούς, τους 92 με τους Ισπανούς στα ημιτελικά και τους 93 με τη Σερβία στον τελικό!

Στην ίδια πόλη και μάλιστα στο ίδιο γήπεδο, πριν από μία πενταετία ο Ολυμπιακός είχε δημιουργήσει το δικό του έπος, στη μεγαλύτερη ανατροπή σε τελικό στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Το πεταχτάρι του Πρίντεζη από την ασίστ του Σπανούλη και η ομάδα-θαύμα του Ντούσαν Ιβκοβιτς και των αδελφών Αγγελόπουλων άφησε εποχή με το 62-61 επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας επιστρέφοντας από το -19!

Ο Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς μπορεί ως προπονητής να έχασε την Κυριακή τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης με τη Σερβία, αλλά στην Κωνσταντινούπολη είχε αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του το 1992.

Οταν με τα παιδιά του πολέμου, την Παρτίζαν που έπαιζε όλη τη χρονιά χρησιμοποιώντας ως έδρα τη Φουελαμπράδα, έφτασε στον τελικό με αντίπαλο την πλούσια Μπανταλόνα και με δικό του τρίποντο στη λήξη από τη σέντρα έστεψε την ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς (εκεί άρχισε τη συλλογή των εννέα Πρωταθλητριών) πρωταθλήτρια Ευρώπης σε μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις όλων των εποχών.

Στην Κωνσταντινούπολη όμως έχουμε και ποδοσφαιρικό θαύμα που θα μνημονεύεται για δεκαετίες και αναφερόμαστε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 2005, όπου η Μίλαν του Κάρλο Αντσελότι είχε καθηλώσει τη Λίβερπουλ του Ράφα Μπενίτεθ και είχε προηγηθεί με 3-0 στο ημίχρονο με γκολ από τα αποδυτήρια του Πάολο Μαλντίνι (στα 52”) και δύο γκολ του Κρέσπο. Οι Κόκκινοι επέστρεψαν στο δεύτερο μέρος και μέσα σε 15 λεπτά ισοφάρισαν με γκολ των Τζέραρντ, Σμίτσερ και Τσάβι Αλόνσο σε 3-3! Στα πέναλτι ο πολωνός κίπερ της Λίβερπουλ αποκρούοντας τα χτυπήματα των Πίρλο και Σεφτσένκο οριστικοποίησε μια από τις μεγαλύτερες ανατροπές στο Τσάμπιονς Λιγκ, που έμεινε γνωστή με τον τίτλο «Το θαύμα της Κωνσταντινούπολης».

Οι μόνοι που δεν μπόρεσαν να κάνουν το θαύμα στην Πόλη είναι οι ίδιοι οι Τούρκοι, που έχασαν τελικό Ευρωμπάσκετ το 2001 (από τη Γιουγκοσλαβία) και Μουντομπάσκετ το 2010 (από τις ΗΠΑ).