Ο Χένρι Κίσινγκερ είπε κάποτε για την Ανγκελα Μέρκελ ότι αποτελεί την τέλεια έκφραση της εποχής της. Τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών τον επιβεβαιώνουν. Η τέταρτη νίκη της καγκελαρίου συνοδεύεται από μια έκρηξη της ανασφάλειας για το μέλλον –παρά την καλή κατάσταση της οικονομίας –και από μια στροφή ενός σημαντικού μέρους του εκλογικού σώματος προς την Ακρα Δεξιά. Ο,τι ακριβώς δηλαδή συμβαίνει αυτή την εποχή σε όλο τον πλανήτη.

Οταν ο Μάρτιν Σουλτς εμφανίστηκε να καλπάζει στις πρώτες δημοσκοπήσεις μετά τη δημοσιοποίηση της υποψηφιότητάς του, πολλοί αναρωτήθηκαν αν είχε φτάσει το πολιτικό τέλος της Σιδηράς Καγκελαρίου. Ισως μάλιστα να το πίστεψε κι εκείνος. Εκείνη την κρίσιμη στιγμή, όμως, το μόνο που είχε να προτείνει ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ήταν το μερικό ξήλωμα της μεταρρύθμισης που το δικό του κόμμα είχε φέρει στη Βουλή δεκαπέντε χρόνια νωρίτερα. Οι ψηφοφόροι δεν πείστηκαν. Και χθες τον οδήγησαν σε μια εξευτελιστική ήττα.

Η νίκη της Μέρκελ ήταν προδιαγεγραμμένη. Αυτό το «πολιτικόUFO», όπως την αποκαλεί η γαλλίδα δημοσιογράφος Μαριόν Βαν Ρεντεργκέμ σε μια από τις πέντε (!) βιογραφίες της που κυκλοφορούν τελευταία, αποδείχθηκε μια εξαιρετική τακτικίστρια. Ή μια υποδειγματική οπορτουνίστρια: από τη διάσωση της Ελλάδας μέχρι την πυρηνική ενέργεια, έκανε το αντίθετο από αυτό που πίστευε. Η κακοντυμένη κόρη ενός πάστορα που, όπως έλεγε ο Χέλμουτ Κολ, δεν έμαθε ποτέ να τρώει με μαχαίρι και πιρούνι, κατόρθωσε να εξουδετερώσει όλους τους αντιπάλους της και να είναι σήμερα, ελέω Τραμπ, η ηγέτις του ελεύθερου κόσμου.

Αν όμως η νίκη της δεν μπορεί να χαρακτηριστεί πύρρεια, η μετεκλογική Μέρκελ είναι εμφανώς αποδυναμωμένη. Επειδή το ποσοστό της είναι χαμηλότερο κι από τη χειρότερη δημοσκόπηση. Κι επειδή θα δεχθεί κριτική ότι η γενναιόδωρη θέση της για τους πρόσφυγες οδήγησε στην ανατριχιαστική εκτίναξη του AfD, ενός κόμματος που εκτός από ακροδεξιό και αντιευρωπαϊκό χαρακτηρίζεται πλέον όλο και συχνότερα ανοιχτά νεοναζιστικό.

Πώς θα αντιμετωπίσει τα νέα δεδομένα; Με έναν νέο συνασπισμό, που μπορεί να μην είναι αντιευρωπαϊκός, δεν θα βλέπει όμως και με ενθουσιασμό τις ιδέες του Μακρόν. Με μια πανευρωπαϊκή μάχη εναντίον των αιτιών της μετανάστευσης, όπως είπε στις πρώτες της δηλώσεις. Αλλά κυρίως με αίσθημα ευθύνης. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι η τελευταία της θητεία: μετά θα μιλήσουν οι ιστορικοί.

«Βerlinrules»: έτσι λέγεται το νέο βιβλίο του πρώην πρεσβευτή της Βρετανίας στη Γερμανία Πολ Λέβερ. Οπως σημειώνει ο συγγραφέας, «η σύγχρονη Γερμανία έχει δείξει ότι η πολιτική μπορεί να πετύχει πράγματα που κάποτε για να γίνουν χρειαζόταν πόλεμος». Αυτή η σύγχρονη Γερμανία, μια απενοχοποιημένη Γερμανία, μια χώρα που διοικεί την Ευρώπη χωρίς να το λέει, και ίσως χωρίς να το θέλει, απέκτησε επιτέλους την κανονικότητα που πάντα επιζητούσε. Με τίμημα μια ισχυρή Ακροδεξιά.

Τελευταία Νέα