Χωρίς φώτα ομίχλης

Πριν από περίπου τέσσερα έτη, η ΑΕΚ υποβιβάστηκε πρώτα αγωνιστικά και μετά κατρακύλησε στη Γ’ Εθνική. Η ομάδα που είχε χτιστεί τότε, ήταν ελάχιστα δυνατή και με πολλά τρωτά σημεία στην ενδεκάδα της. Μια πορεία που έδειχνε προδιαγεγραμμένη και γεμάτη δυσκολίες. Η περίπτωσή της, πόρρω απέχει από όσα συμβαίνουν τώρα στον Παναθηναϊκό, κυρίως σε ό,τι αφορά το κομμάτι του έμψυχου δυναμικού. Οσοι συγχέουν τις καταστάσεις, ασφαλώς κάνουν λάθος. Ο Παναθηναϊκός, μόνο αν θέλουμε να φτάσουμε στην υπερβολή, μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι θα φλερτάρει με τις τελευταίες θέσεις και άρα θα πρέπει να ανησυχεί. Αλίμονο. Το ρόστερ του δεν είναι τόσο άσχημο και ορισμένοι ποδοσφαιριστές του διαθέτουν θαυμάσιες προδιαγραφές. Ψυχή αναζητείται. Τι συμβαίνει, λοιπόν; Γιατί το καράβι μπάζει νερά και βολοδέρνει στα παιχνίδια; Είπε μετά την ήττα από τον Παναιτωλικό ο Μαρίνος Ουζουνίδης ότι «δεν ήταν εδώ το μυαλό μας» και αναφέρθηκε στην ανάγκη να επανέλθει η ηρεμία. Ουδείς αμφιβάλλει πως η διαχείριση ανάλογης κατάστασης, με την οικονομική θηλιά να σφίγγει τους πάντες, δεν είναι κάτι εύκολο να κουμαντάρει ο οποιοσδήποτε. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι οι αποφάσεις Αλαφούζου γνωστοποιήθηκαν την περασμένη Πέμπτη. Νωρίτερα, ο Παναθηναϊκός είχε κάνει μάγκα τον Πλατανιά στα Περιβόλια, απέτυχε να νικήσει στη Λεωφόρο τον Λεβαδειακό και ηττήθηκε στην Κέρκυρα. Δεν νομίζουμε να έπαιξε με κολοσσούς, αλλά και τότε η ομάδα του δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Πού θέλουμε να καταλήξουμε; Δεκτές οι όποιες αιτιάσεις και οι δικαιολογίες –γίνονται ασμένως δεκτές και σεβαστές –αλλά η άθλια εικόνα που βγάζει το σύνολο σε κάθε ραντεβού πρέπει να προβληματίσει αρκετούς. Γιατί το Τριφύλλι πορεύεται σε συνθήκες ομίχλης χωρίς καν να έχει ορατότητα.