Καλλωπισμοί

Κόμματα και βουλευτές γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι κυβερνήσεις δεν χάνουν τη δεδηλωμένη αν κάποιο νομοσχέδιο καταψηφιστεί, εκτός και αν η κυβέρνηση το συνδέσει με ψήφο εμπιστοσύνης. Γνωρίζουν επίσης ότι οι ΑΝΕΛ πρόβαλλαν ώς τώρα και θα προβάλλουν στο μέλλον ενστάσεις στον κυβερνητικό τους εταίρο για θέματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα ή θίγουν τις εθνικιστικές και ελληνοχριστιανικές αρχές που πρεσβεύουν. Επομένως, η δήλωση ΝΔ, ΔΗΣΥ και Ποταμιού ότι στο μέλλον δεν θα ψηφίζουν νομοσχέδια, ακόμα και αν συμφωνούν με τις διατάξεις τους, αν δεν τα στηρίζουν και οι ΑΝΕΛ, σημαίνει ότι οι βουλευτές τους θα ψηφίζουν ενάντια σε αυτά που πιστεύουν.

Μόνο σε χώρες βάρβαρες με πρωτόγονα κοινοβουλευτικά ήθη θα δήλωναν ευθέως βουλευτές «ψηφίζω ενάντια στη συνείδησή μου για να κάνω αντιπολίτευση» –θα το καλλώπιζαν με κάτι όπως «σωτηρία της πατρίδας», έτσι δικαιολογούσε την αντικοινοβουλευτική συμπεριφορά του ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να ρίξει την κυβέρνηση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ούτε η κυβέρνηση πέφτει ούτε η πατρίδα σώζεται –επιπλέον, Το Ποτάμι διευκρίνισε ότι δεν δεσμεύεται ότι θα κάνει και στο μέλλον το ίδιο. Γιατί το έκανε τώρα λοιπόν; Μα γιατί η τροπολογία που αποσύρθηκε αφορούσε την ίδρυση σωματείου με την ονομασία «Ενωση Τούρκων Ξάνθης» –τα ελληνικά δικαστήρια, ώς τον Αρειο Πάγο, είχαν αρνηθεί να το αναγνωρίσουν, ενάντια στις συνθήκες που έχει υπογράψει η Ελλάδα ότι καθένας, σε κάθε χώρα, δικαιούται να αυτοπροσδιορίζεται ως προς την εθνότητά του.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Ελλάδα, αλλά τότε προέκυψε (ή επινοήθηκε) δικονομικό πρόβλημα: αφού η υπόθεση είχε τελεσιδικήσει στον Αρειο Πάγο, δεν μπορούσε να γίνουν νομικές ενέργειες για την εφαρμογή της απόφασης του ΕΔΑΔ. Αυτό θεράπευε η τροπολογία Κοντονή: οι ενδιαφερόμενοι πολίτες της Ξάνθης θα μπορούσαν να προσφύγουν πάλι στον Αρειο Πάγο και αυτή τη φορά το ανώτατο δικαστήριο θα ήταν υποχρεωμένο να αναγνωρίσει τον σύλλογό τους. Ακροδεξιοί και εθνικιστές, με επικεφαλής χρυσαυγίτες και ανελίτες, είχαν ξεκινήσει καμπάνια καταγγέλλοντας την «αντεθνική τροπολογία Κοντονή» –σε αυτές τις κραυγές υπέκυψαν δυστυχώς ΝΔ, ΔΗΣΥ, Ποτάμι με το πρόσχημα ότι καταψηφίζοντας θα αποδείκνυαν ότι η κυβέρνηση δεν έχει τη δεδηλωμένη. Για τον επιπλέον λόγο ότι η ΧΑ θα ζητούσε ονομαστική ψηφοφορία και προφανώς δεν υπήρχαν πολλοί θαρραλέοι βουλευτές αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουν το bullying των ακροδεξιών και των εθνικιστών για την ψήφο τους.

Δηλαδή, ΝΔ, ΔΗΣΥ, Ποτάμι καλλώπισαν την υποχώρησή τους στα κελεύσματα των ακροδεξιών και εθνικιστών με αντικοινοβουλευτικές κορόνες και αντιευρωπαϊκή τοποθέτηση ως προς τον στοιχειώδη κανόνα ότι τα κράτη-μέλη σέβονται και εφαρμόζουν τις αποφάσεις των ευρωπαϊκών δικαστηρίων. Ενός κακού δοθέντος, μύρια έπονται.