Oχι πολύ καιρό πριν, ένας πολιτικός είδε την καριέρα του να τελειώνει με τη δήλωσή του πως ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό. Η φράση εκείνη έγινε η πολιτική του ταφόπλακα επειδή ερχόταν σε αντίθεση με τα μεταπολιτευτικά ήθη. Με την απαίτηση της κοινωνίας να υπακούει το πολιτικό προσωπικό σε μια σειρά από ηθικούς κανόνες και να τηρεί τα προσχήματα.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ καταστρατήγησε όλους αυτούς τους κανόνες. Διαμορφώνοντας ένα νέο πολιτικό ήθος που κινείται στα όρια του νόμιμου αλλά και πέρα και από κάθε έννοια πολιτικής ηθικής. Ακόμη χειρότερα, είναι μια κυβέρνηση που επένδυσε στην οικονομική κρίση για να ανέλθει στην εξουσία. Και τώρα, πολλά μέλη της δεν παύουν να απολαμβάνουν την τρυφηλότητα της ζωής εκμεταλλευόμενα τα προνόμια που απορρέουν από τα αξιώματά τους.
Είναι μια εικόνα παρακμής που δεν συνάδει με κανένα πολιτικό σύστημα το οποίο θέλει, και πρέπει, να σέβεται τον εαυτό του. Είναι δείγμα παρακμής η εικόνα ενός υπουργού που παίζει στο καζίνο όσο και εκείνη ενός συναδέλφου του που ρίχνει τις στροφές του σε εκδήλωση στην οποία έχει προσκληθεί με την υπουργική του ιδιότητα.
Είναι όμως και μια πρόκληση για μια κοινωνία που, ακριβώς για να εκπληρώσουν αυτοί οι υπουργοί τα τρυφηλά τους όνειρα, υποχρεώθηκε να ζήσει με αποκλειστική ευθύνη των διψασμένων για εξουσία κομμάτων τους μια νέα κρίση μέσα στην κρίση. Ο δικός τους είναι ξεπεσμός. Για την κοινωνία είναι μαρτύριο.
Τελευταία Νέα