Η τέταρτη συνεχόμενη εκλογική επικράτηση αφήνει στη Μέρκελ και τους Χριστιανοδημοκράτες μια γλυκόπικρη γεύση. Οι Χριστιανοδημοκράτες κέρδισαν τις εκλογές αλλά είδαν τα ποσοστά τους να μειώνονται σημαντικά. Η Γερμανία είναι, από χθες, άλλη μια ευρωπαϊκή χώρα που πέρασε στον αστερισμό του καχεκτικού πολιτικού διπολισμού. Και τα δύο παραδοσιακά κόμματα, Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλιστές, είχαν σοβαρές εκλογικές απώλειες. Οι Φιλελεύθεροι, όπως αναμενόταν, επέστρεψαν στην Bundestag, ενώ οι Πράσινοι και το Ντι Λινκε έμειναν πάνω – κάτω στα ίδια ποσοστά. Η είσοδος των ακροδεξιών στη Βουλή αναμενόταν, αλλά όχι η κατάληψη της τρίτης θέσης. Τελικά η Γερμανία, παρά το ιστορικό της παρελθόν, δεν απέφυγε την αναβίωση ενός ακροδεξιού, λαϊκιστικού, ρατσιστικού και μισαλλόδοξου κόμματος.

Εάν η απόφαση των Σοσιαλιστών να μη συμμετάσχουν σε κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού δεν αλλάξει, η Μέρκελ θα έχει δύο επιλογές. Είτε θα σχηματίσει κυβέρνηση με τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους είτε θα προσφύγει εκ νέου σε εκλογές. Από ιδιοσυγκρασία, θα προσπαθήσει το πρώτο αλλά δεν θα είναι απλή υπόθεση. Οι διαπραγματεύσεις για την συγκρότηση κυβέρνησης, αλλά και η διακυβέρνηση με τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους, θα απαιτήσουν μια συνεχή ιδεολογική και πολιτική σχοινοβασία. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στα τρία κόμματα, στο Μεταναστευτικό – Προσφυγικό, σε θέματα ενέργειας και περιβάλλοντος, σε θέματα οικογένειας και φύλου.

Οι θέσεις των Φιλελευθέρων και των Πρασίνων, στις περισσότερες περιπτώσεις, βρίσκονται στον αντίποδα της συντηρητικής βάσης των Χριστιανοδημοκρατών.

Την ίδια στιγμή, μάλιστα, που ο επαναπατρισμός των ψηφοφόρων που ψήφισαν το ακροδεξιό κόμμα από τους Χριστιανοδημοκράτες θα απαιτεί ακόμη πιο συντηρητική στροφή. Κυρίως στο Μεταναστευτικό, που φούσκωσε τα πανιά της Ακροδεξιάς.

Η Μέρκελ μεσουράνησε στη γερμανική πολιτική σκηνή με τον ωμό πραγματισμό της. Αυτή τη φορά, όμως, θα επιχειρήσει μια πολιτική ακροβασία ανάμεσα σε Πράσινους, Φιλελεύθερους και Ακροδεξιούς από θέση αδυναμίας. Η Μέρκελ είναι διπλά αποδυναμωμένη. Η κοινοβουλευτική της δύναμη έχει περιοριστεί και, ταυτόχρονα, εισέρχεται στην τέταρτη και τελευταία θητεία της. Γίνεται αυτό που οι Αγγλοσάξονες ονομάζουν lameduck. Ηδη διατυπώνονται εικασίες για το αν θα ολοκληρώσει τη θητεία της ή θα αποχωρήσει στα μισά δίδοντας στον διάδοχό της τον χρόνο να προετοιμαστεί για τις επόμενες εκλογές.

Στα ευρωπαϊκά θέματα η μεταρρυθμιστική ατζέντα Μακρόν, που είχε τη μερική συναίνεση των Χριστιανοδημοκρατών, θα συναντήσει την αντίδραση των Φιλελευθέρων. Ιδιαίτερα στο θέμα ενός ενισχυμένου προϋπολογισμού. Στα θέματα της ευρωπαϊκής άμυνας η σταδιακή ενίσχυση του ευρωπαϊκού πυλώνα θα προχωρήσει. Η αύξηση των αμυντικών δαπανών, όμως, θα συναντήσει την αντίδραση των Πρασίνων.

Σε πλανητικό επίπεδο η Γερμανία της Μέρκελ έπαιζε έναν σταθεροποιητικό ρόλο στο διεθνές σύστημα. Ενδεχόμενη αποσταθεροποίηση της Γερμανίας αυτή την εποχή θα έχει αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο για την Ευρώπη αλλά και ευρύτερα.

Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος είναι καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής, πρώην υπουργός

Τελευταία Νέα