Παράλειψη

Η αλήθεια είναι ότι τον Κουρουμπλή να χορεύει (το «πολυχορευμένο», αν μου επιτρέπεται ο όρος, «Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας») τον έχω ξαναδεί –άρα ουδεμία έκπληξη μου προξένησε το γεγονός ότι ο άνθρωπος έφερε δυο γυροβολιές, σε μεγάλα κέφια πρέπει να πω (το γλένταγε κανονικά), σε μια συνεστίαση ή κάτι τέτοιο. Το περίεργο στην ιστορία ήταν ότι το βιντεάκι που αποκάλυψαν τα «Παραπολιτικά» το ανήρτησε στη σελίδα της στο fb η σύζυγος του πλοιοκτήτη του «Αγία Ζώνη ΙΙ», Κουντούρη. Γιατί το έκανε; Για να τον εκθέσει. Ή και να τον προειδοποιήσει. Δεν ξέρω, δεν μπορώ να κάνω εκτίμηση. Αλλά πάντως το τελευταίο που μπορεί να ισχυρίζεται ο Κουρουμπλής είναι είτε ότι δεν τον ξέρει τον Κουντούρη είτε ότι δεν τον έχει συναντήσει ποτέ στη ζωή του…

Μπορώ όμως να αποκαλύψω σήμερα ότι ανεξάρτητα από το προηγούμενο εδώ για τη συγκεκριμένη ιστορία του ναυαγίου που σκοτώνει καθημερινά τον Σαρωνικό, διαπιστώνεται μια τεράστια παράλειψη του Κουρουμπλή, η οποία νομίζω ότι αγγίζει πια και τα όρια της παράλειψης καθήκοντος.

Σε τι αναφέρομαι; Στο γεγονός ότι 17, σήμερα, ολόκληρες ημέρες από το ναυάγιο του «Αγία Ζώνη ΙΙ» το υπουργείο Ναυτιλίας δεν έχει προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες για την έκδοση αποφάσεων για την επιβολή των προβλεπόμενων από τον νόμο διοικητικών προστίμων.

Συγκεκριμένα, στον Νόμο 4037/12 που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ αριθμός 10 της 30ής Ιανουαρίου 2012 προβλέπεται σαφώς η επιβολή προστίμου μέχρι 60.000 ευρώ σε περίπτωση μικρής ρύπανσης της θάλασσας με πετρελαιοειδή.

Και σε περίπτωση μεγάλης ρύπανσης, όπως εν προκειμένω αυτή που προκάλεσε το «Αγία Ζώνη ΙΙ», το πρόστιμο ανέρχεται σε 1.200.000 ευρώ! Εάν αποδειχθεί δε ότι το έγκλημα διαπράχθηκε προς όφελος τρίτου (το βούλιαξαν δηλαδή το πλοίο μόνοι τους), επιβάλλεται επιπλέον πρόστιμο 500.000 ευρώ!

Υπάρχει κάποια εξήγηση που δεν έχει υλοποιηθεί η επιταγή του νόμου ακόμη; Γιατί εμένα οι χοροί και τα γλέντια δεν μου λένε τίποτε. Αλλά αν συμβαίνει αυτό, τότε υπάρχει σοβαρό ζήτημα και για τον υπουργό και για την κυβέρνηση…

Ηθικόμετρο

Τι κατάλαβα από τη χθεσινή «καμμενιάδα», η οποία επί 9-10 ώρες έτερψε το πανελλήνιο; Οτι δεν τρέχει τίποτε αν ένας υπουργός της κυβέρνησης εντοπίζεται σε ένα καζίνο. Δεν συνιστά ούτε πολιτικό ούτε ηθικό πρόβλημα αυτό. Και αν δεχθούμε και την υπέροχη από κάθε άποψη θέση του Πρωθυπουργού ότι οι φωτογραφίες του ζεύγους Καμμένου στο καζίνο του Λονδίνου συνιστούν παραβίαση προσωπικών δεδομένων, έχω να παρατηρήσω ότι αυτό το περίφημο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς είναι κάτι σαν λάστιχο. Τεντώνει και μαζεύει, κατά το… ηθικόμετρο που προφανώς διαθέτει ο πρόεδρος Τσίπρας.

Δεν είναι κατ’ ανάγκην κακό αυτό –αρκεί να κοινοποιήσει τον σχετικό κατάλογο στους βουλευτές του. Να γνωρίζουν οι άνθρωποι τι συμπεριλαμβάνεται εντός του πλαισίου και τι όχι. Για παράδειγμα, αν ένας υπουργός, πριν γίνει υπουργός, «συλλαμβάνεται» να εξέρχεται κεντρικού ξενοδοχείου με κάτι «πακέτα» στη σακούλα και εν συνεχεία να αποχωρεί πάνω σε «παπάκι» που οδηγεί ένας δικός του, αυτό είναι ηθικό; Ανήκει στη σφαίρα του ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς; Θεωρείται μια φωτογραφία του, ας πούμε, παραβίαση προσωπικών δεδομένων;

Νομίζω ότι ο πρόεδρος οφείλει να τα διευκρινίσει αυτά τα θέματα, να γνωρίζουν και οι άνθρωποι τι κάνουν…

Περίπτωση…

Πάντως την καλύτερη εκδοχή για το τι συνέβη στο καζίνο την έδωσε ο ίδιος ο πρωταγωνιστής της υπόθεσης. Ηταν μια εξήγηση η οποία πραγματικά εντυπωσίασε, διότι ήταν απολύτως αφοπλιστική για τα επιχειρήματα της αντιπολίτευσης: ο άνθρωπος δεν έπαιξε. Περνούσε μπροστά από τη ρουλέτα όταν τον φωτογράφισαν. Τόσο απλά, τόσο καθαρά. Και τόσο καλώς καμωμένα.

Χθες κατέληξα ότι ο τύπος αυτός δεν είναι ούτε φαινόμενο ούτε κάτι το απίθανο: απλά δεν υπάρχει!

Case study θα γίνει στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια. Που θα είχε γίνει, δηλαδή, αλλά δεν τον έχουν ανακαλύψει ακόμη…

Ο φόβος του σκότους

Για την απόλυτη στήριξη που του παρείχε ο πρόεδρος Τσίπρας και συνακόλουθα ο ΣΥΡΙΖΑ (τι ντροπή…) κατά τη χθεσινή συζήτηση, νομίζω ότι όποιος περίμενε να συμβεί κάτι διαφορετικό είναι απλά εκτός τόπου και χρόνου. Μαζί ώς το τέλος θα πορευθούν. Ώς την τελευταία ημέρα, ακόμη και αν συμβεί όποια απιθανότητα μπορεί να συμβεί. Δεν αποχωρίζονται. Σιαμαίοι. Ο πρόεδρος Αλέξης παίζει τα ρέστα του με τη σύμπλευση με τους καμμένους, αυτήν τη χρονιά και την επόμενη. Αλλιώς θα χαθεί. Θα τον φάει το μαύρο σκοτάδι. Και το ξέρει. Η φάση είναι κράτα με να σε κρατώ ν’ ανεβούμε στο βουνό, που λέγαμε παλιά…

Στα τυφλά

Και φυσικά, όπως συμβαίνει σε κάθε προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή, το παλικάρι αυτό δεν δίστασε για άλλη μία φορά να με στοχοποιήσει. Ευελπιστώντας ο δυστυχής ότι με τον τρόπο αυτόν θα με εκβιάσει να σταματήσω να ασκώ κριτική στην κυβέρνηση και στον ίδιο. Με υλικά τα ψέματα, όπως πάντα, και με λάσπη απίθανης σύλληψης, έφτασε στο σημείο να ισχυριστεί ότι πρώτον… κρύβομαι (πού; πότε; γιατί;) και δεύτερον ότι έχω καταδικαστεί για να του καταβάλω… 68.275 ευρώ!!!

Ο καημένος, αναρωτιέμαι τι άλλο θα σκαρφιστεί…

25 χρόνια επιτυχίες

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, φυσικά έγινε από διάφορους ομιλητές αναφορά στο περίφημο βιβλίο του «Τρομοκρατία, θεωρία και πράξη». Σε παρέμβασή του ο δικός μας, και απαντώντας στον Σταύρο Θεοδωράκη, υποστήριξε ότι σε αυτό το κορυφαίο… επιστημονικό του δημιούργημα των 550 σελίδων δεν γράφει τίποτε ούτε για τον Ανδρέα ούτε για ΠΑΣΟΚ και σχέση με 17 Νοέμβρη.

Αντί άλλης απάντησης, ας δούμε τι είχε πει ο Ανδρέας άμα τη κυκλοφορία του καμμενοβιβλίου και της αναπαραγωγής του από τα Μέσα της Δεξιάς εκείνη την εποχή, 1992-93, πριν από τις εκλογές στις οποίες «άστραψε» το καμμενοάστρο του, πολλαπλώς:

«Είναι απίστευτο, και είμαι βέβαιος ότι δεν αφορά ολόκληρο το κόμμα της ΝΔ (τα όσα προβοκατόρικα διαλαμβάνονταν στο βιβλίο). Ας τελειώνουν οι αθλιότητες αυτές, οι οποίες στον βωμό της εξυπηρέτησης μικροκομματικών συμφερόντων της κυβέρνησης της ΝΔ, του κόμματος της ΝΔ, δυναμιτίζουν τα θεμέλια των δημοκρατικών θεσμών, την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος. Τέρμα στις αθλιότητες. Φτάνει πια».

Και μεταφέρω επίσης εδώ απόσπασμα από δήλωση του Κώστα Λαλιώτη για το ίδιο θέμα:

«Δυστυχώς, διάφοροι καμμένοι και “χαμένοι” συγγραφείς και διάφοροι βαμμένοι και “βλαμμένοι” στρατηγοί (εννοούσε τον Γρυλλάκη, “σύμβουλο” στη συγγραφή του βιβλίου, λεγόταν τότε), μαζί με κάποιους μικρονοϊκούς πολιτικούς, υφαίνουν έναν ιστό αράχνης, ένα παρακράτος».

Οι αντιδράσεις ήταν τέτοιες που ο ευπρεπής, μακαρίτης σήμερα, τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Βασίλης Μαγγίνας είχε αποδοκιμάσει και τον καμμενοσυγγραφέα και τους υποβολείς του:

«Δεν είναι στελέχη της κυβερνήσεως, ούτε ένας πρώην σύμβουλος του πρωθυπουργού ούτε ένας πολιτευτής. Εχουν και οι δύο την ευθύνη των γραφομένων τους».

Είκοσι πέντε χρόνια μετά, ο τύπος εξακολουθεί να συναρπάζει τον ελληνικό λαό…

Αετός

Και επειδή χθες τα μάσησε, λέω να του θυμίσω ότι στη σελίδα 279 του πονήματος-μνημείου έγραφε σχετικά με τη… σχέση ΠΑΣΟΚ – 17 Νοέμβρη: «Στα κείμενα της “17 Νοέμβρη” βρίσκουμε θετικές αναφορές για στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως για τον Αρσένη, τον Κεδίκογλου και τον Τσοβόλα, ενώ αντιθέτως βρίσκουμε επικρίσεις κατά του Σημίτη».

Και προσθέτει με την εγκυρότητα που πάντοτε τον διέκρινε: «Αυτές οι αναφορές της “17Ν” μας επιτρέπουν να συμπεράνουμε ότι υπάρχουν μέσα στο ΠΑΣΟΚ στελέχη, όπως είπε κι ο Αμπού Νιντάλ (παλαιστίνιος τρομοκράτης, οργάνωσε το 1988 τη σφαγή στο “City of Poros”!), που, αν όχι υποκειμενικά, πάντως αντικειμενικά, ευνοούν τους τρομοκράτες».

Το κορυφαίο καμμενοεπιχείρημα πάντως για το ότι πίσω από τη 17 Νοέμβρη βρισκόταν το ΠΑΣΟΚ ήταν ότι «οι Χρήστος Κασσίμης, Χρήστος Τσουτσουβής και Μιχάλης Πρέκας, τρομοκράτες όλοι τους, αντί να συλληφθούν, σκοτώνονται όλοι επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ»!

Μιλάμε αετός ο τύπος, αετός…