«Οσα δεν λύνονται κόβονται». Και η σχέση του Αλέξη Τσίπρα με τον Πάνο Καμμένο καιρός είναι να κοπεί, καθώς όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιο τοξική για τον Πρωθυπουργό. Εάν ο Αλέξης Τσίπρας δεν συνειδητοποιήσει άμεσα ότι ο σύμμαχός του είναι πλέον το βασικό πρόβλημα της κυβέρνησης, «κακό του κεφαλιού» του. Με τη σιωπή και την αδράνειά του απλά πλήττει ευρύτερα και την Αριστερά. Μπορεί η συνεργασία με τον Πάνο Καμμένο να είναι συνθήκη επιβίωσης της κυβέρνησης, όπως λένε ορισμένα κυβερνητικά στελέχη, αλλά το κλίμα επιβαρύνεται όλο και περισσότερο. Και όσο συνεχίζεται αυτή η συνεργασία πλήττεται ο ΣΥΡΙΖΑ στον πυρήνα του.
Τα αυξανόμενα κρούσματα, όπου πρωταγωνιστής είναι ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, με αποκορύφωμα τις πρόσφατες αποκαλύψεις για την παρουσία και το ποντάρισμα σε καζίνο του Λονδίνου, ρίχνουν βαριά σκιά πάνω από το Μέγαρο Μαξίμου. Στην ιστορία του καζίνου δεν υπάρχει απολύτως καμία δικαιολογία. Ενας υπουργός, ένας υφυπουργός, ένας βουλευτής όχι μόνο δεν πάει στο καζίνο, αλλά καθ’ υπερβολήν δεν περνάει ούτε απέξω. Και μόνο η παρουσία του εκεί δημιουργεί και μείζον ηθικό ζήτημα για την κυβέρνηση. Ειδικά την παρούσα που θέλει να υποστηρίζει το επιχείρημα περί ηθικού πλεονεκτήματος.
Στην περίπτωση του Καμμένου, δεν υπάρχει τρίτος δρόμος: ή παραιτείται μόνος του ο υπουργός Αμυνας, κίνηση που όπως φαίνεται δεν πρόκειται να γίνει λόγω χαρακτήρα του προέδρου των ΑΝΕΛ, ή αναλαμβάνει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός να δώσει λύση, χωρίς αστερίσκους. Εάν πραγματικά θέλει να στείλει μήνυμα ότι ελέγχει το παιχνίδι και δεν άγεται και φέρεται από τον κυβερνητικό εταίρο, ας πάρει πρωτοβουλίες. Εάν δεν το πράξει, έχει και ο ίδιος τεράστια ευθύνη από εδώ και πέρα.
Από τη μια πλευρά ο Καμμένος και από την άλλη ο Κουρουμπλής με τα πολλά εγκληματικά λάθη στη διαχείριση της τεράστιας οικολογικής καταστροφής στον Σαρωνικό.
Στην πολιτική είναι κανόνας να τελειώνουν ορισμένες συνεργασίες όταν γίνονται τοξικές. Και η παρούσα συνεργασία πλέον έχει αρνητικό φορτίο για τον Τσίπρα που πρέπει να αποφασίσει τη βέλτιστη λύση. Ας τολμήσει και ας ρίξει το μπαλάκι στον Καμμένο που δεν θα ριψοκινδυνεύσει να πάει στη Βουλή και να δημιουργήσει ζήτημα με την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Πολλές φορές στο παρελθόν υπουργοί παραιτούνταν ακόμα και για ήσσονος σημασίας ζητήματα (σ.σ. ακόμα και για μετεγγραφή από περιφερειακό ΑΕΙ σε ΑΕΙ της Αττικής) σε απευθείας σύνδεση με τα δελτία των οκτώ. Πλέον πολλών δεν ιδρώνει το αφτί. Αλλες εποχές, άλλα ήθη. Και όπως έλεγε και ο Κολομβιανός Νικολά Γκόμεζ Ντάβιλα, ένας από τους πιο ενδιαφέροντες πολιτικούς στοχαστές του 20ού αιώνα, «κάθε λύση φαίνεται ασήμαντη σ’ αυτόν που δεν καταλαβαίνει το πρόβλημα».