Μπορεί οι ταινίες που βασίζονται σε βιβλία του παραγωγικότατου Στίβεν Κινγκ να αγγίζουν τριψήφιο αριθμό, ωστόσο σπάνια είναι πετυχημένες. Και γιατί το «λογοτεχνικό» κομμάτι των έργων του δύσκολα μπορεί να μετουσιωθεί σε εικόνες, αλλά και γιατί η έντονη, αποκρουστική βία που τον χαρακτηρίζει πολύ συχνά συναντά τις αρνήσεις των παραγωγών. Με αφορμή το «Αυτό» που προβάλλεται αυτές τις ημέρες, ξεχωρίζουμε έξι από τις σημαντικότερες

«Η λάμψη»

(The shining – 1980)
Εγκλωβισμένη λόγω χιονοπτώσεων –και βάσει συμβολαίου –σε απόμακρο ξενοδοχείο, μια οικογένεια βιώνει παράξενες εμπειρίες, ενώ ο σύζυγος αρχίζει να τρελαίνεται. Φταίνε τα φαντάσματα των προηγούμενων επισκεπτών; Ή μήπως πίσω από το ξενοδοχείο κρύβεται μια φρικώδη διάσταση πέραν της ανθρώπινης αντίληψης; Βρισκόμαστε όμως σε μια ταινία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Οπότε, ίσως αυτό που βλέπει ο μικρός

Ντάνι Μπόιντ –και εν συνεχεία ο «μπαμπάς» Τζακ Νίκολσον και η «μαμά» Σέλεϊ Ντιβάλ –να είναι απλά το «κάλεσμα» ενός μοχθηρού Θεού. Που από τότε που μας έφτιαξε ατελείς και σκάρτους, περνάει τον χρόνο του καγχάζοντας με τα αλλεπάλληλα παθήματα των δημιουργημάτων του (σταθέρα κιουμπρικική προβληματική). Ελάχιστη σχέση θα βρείτε με το πρωτότυπο βιβλίο του Στίβεν Κινγκ (που ήταν, κατά βάση, μια χριστιανική αλληγορία). Επίσης λίγες ταινίες έχουν τη δύναμη να σε τρομάζουν τόσο, μα τόσο πολύ!

«Στάσου πλάι μου»
(Stand by me – 1986)
Τέσσερα νεαρά παιδιά, παρά την αδυναμία του καθενός χωριστά, ως ομάδα μοιράζονται ένα αίσθημα δύναμης και σιγουριάς που τα συνδέει ακόμα περισσότερο μεταξύ τους. Ενωμένα, λοιπόν, ξεκινούν ένα ταξίδι κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών για να βρουν το πτώμα ενός εξαφανισμένου συνομήλικού τους. Μεταφορά ενός εξαίρετου διηγήματος του Στίβεν Κινγκ, σκηνοθετημένο εδώ με ευαισθησία από τον Ρομπ Ράινερ. Σπουδαίες ερμηνείες από το εφηβικό καστ των Τζέρι Ο’Κόνελ, Ρίβερ Φίνιξ, Κόρεϊ Φέλντμαν και Γουίλ Γουίτον –συμμετέχουν επίσης οι Ρίτσαρντ Ντρέιφους και Κίφερ Σάδερλαντ.
«Κριστίν»
(Christine – 1983)
Ενας προβληματικός έφηβος ερωτεύεται το… στοιχειωμένο αυτοκίνητό του. Σε μια ασύλληπτη φλασιά έμπνευσης, ο Τζον Κάρπεντερ αλλάζει ένα κομβικό σημείο στη νουβέλα του Στίβεν Κινγκ: εκεί είχαμε ένα αμάξι «κυριευμένο» από το πνεύμα του προηγούμενου ιδιοκτήτη του. Στην ταινία, όμως, η Κριστίν «γεννιέται» κακή, μια αισθησιακή και απαιτητική γυναίκα που αγαπά και απαιτεί. Βάλτε και ένα εξαίσιο rock ‘n’ roll soundtrack και έχετε ένα μικρό διαμάντι, από τα κορυφαία της φιλμογραφίας του μεγάλου δημιουργού του φανταστικού. Παραδόξως, για χρόνια ο ίδιος ο Κάρπεντερ τη σνόμπαρε. Μόλις προσφάτως δήλωσε σε συνέντευξή του στον γράφοντα πως «ναι, τελικά καλή δουλειά είχα κάνει τότε!». Με Κιθ Γκόρντον, Τζον Στόκγουελ, Αλεξάντρα Πολ.
«Carrie» (1976)
Η πρώτη μεγάλη εμπορική επιτυχία του Μπράιαν ντε Πάλμα ξεκινά από την εκδίκηση μιας καταπιεσμένης έφηβης με τηλεκινητικές ικανότητες, μόνο που ο μεγάλος σκηνοθέτης βρίσκει αφορμή για να πατήσει πάνω στο μοτίβο της καταπιεσμένης σεξουαλικότητας –με άλλα λόγια, να παραπέμψει στα «Πουλιά» του μεγάλου Αλφρεντ Χίτσκοκ. Στον κεντρικό ρόλο βρίσκεται η Σίσι Σπέισικ, που κέρδισε μια υποψηφιότητα για Οσκαρ για την ερμηνεία της, ενώ συμπρωταγωνιστούν οι Πάιπερ Λόρι, Τζον Τραβόλτα και Νάνσι Αλεν. Σημειώστε πως ο Ντε Πάλμα έδωσε στη κυριολεξία μάχη με τους παραγωγούς για το τελικό αποτέλεσμα. Και καλά έκανε: Δίχως την «Carrie» ο ίδιος δεν θα είχε σήμερα καριέρα!
«Cujo!» (1983)
Η ζωή της Ντόνα Τρέντον, μιας νοικοκυράς των προαστίων, αναστατώνεται όταν ο σύζυγός της μαθαίνει πως έχει παράνομο δεσμό, ενώ ο γιος της είναι ένα παιδί με μόνη συντροφιά έναν σκύλο του Αγίου Βερνάρδου, τον Κούτζο. Τον σκύλο όμως θα τον δαγκώσει μια σπάνιου είδους νυχτερίδα και σύντομα θα μεταμορφωθεί σε ένα λυσσασμένο πλάσμα με αιμοβόρα διάθεση. Μάνα και γιος θα εγκλωβιστούν σε ένα αυτοκίνητο, ενώ ο Κούτζο θα καραδοκεί. Ο αδικημένος σκηνοθέτης Λιούις Τιγκ γύρισε αυτό το παραγνωρισμένο σήμερα φιλμ, που όμως δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις κορυφαίες μεταφορές διηγημάτων του Στίβεν Κινγκ. Καθαρός τρόμος, τρόμος ενστίκτου, σε ένα διαμάντι της δεκαετίας του ’80 που αξίζει να ανακαλύψετε.
«Τελευταία έξοδος:

Ρίτα Χέιγουορθ»

(The Shawhank redemption – 1994)
Ο Αντι, ένας νεαρός τραπεζίτης, θα βρεθεί κλεισμένος στη φυλακή αφού καταδικαστεί άδικα σε ισόβια για τη δολοφονία της γυναίκας του και του εραστή της. Ο φαινομενικά ήπιος χαρακτήρας του και οι εξωτερικά αδιάφορες αντιδράσεις του τον φέρνουν αντιμέτωπο με τους περισσότερους συγκρατούμενούς του, εκτός από τον ισοβίτη Ρεντ, που είναι ο μόνος που τον πλησιάζει. Σταδιακά οι δυο τους ανακαλύπτουν τη δύναμη της φιλίας και της ελπίδας σε ένα οδοιπορικό 20 ετών, ώσπου η μοίρα οδηγεί και τους δυο στη λύτρωση. Και ο σκηνοθέτης Φρανκ Ντάραμποντ ξεκινά από την φιλία δύο φυλακισμένων για να αφηγηθεί μια δυνατή ιστορία ανθρωπιάς, πατώντας γερά στα χνάρια του Φρανκ Κάπρα. Με υπέροχες ερμηνείες από τους Τιμ Ρόμπινς και Μόργκαν Φρίμαν. Επίσης ας μην αναρωτιέστε για την ελληνική μετάφραση της ταινίας –αυτή ήταν η επιλεγμένη ευρωπαϊκή μετάφραση του τίτλου!