Αναζήτηση
Η κομπίνα στήθηκε το καλοκαίρι του 2015. Μετά το δημοψήφισμα και με αφορμή την έναρξη διαπραγματεύσεων για το νέο Μνημόνιο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχασε τη δεδηλωμένη στη Βουλή.
Κάπου σαράντα κυβερνητικοί βουλευτές δεν ακολούθησαν την κωλοτούμπα.
Επεσε η κυβέρνηση όπως συμβαίνει στις δημοκρατίες όταν μια κυβέρνηση χάνει τη δεδηλωμένη; Οχι! Διότι η ευρωπαϊκή αντιπολίτευση τη στήριξε στο νέο της ρεπερτόριο.
Γιατί το έκανε η αντιπολίτευση; Παρέμενε παραζαλισμένη από την ήττα στο δημοψήφισμα;
Ηταν εκδήλωση πολιτικής ανοησίας ή ανεπάρκειας;
Ή αποτελούσε, αντιθέτως, επίδειξη εθνικής ευθύνης που είναι συνηθέστατο πρόσχημα ανεπάρκειας; Αγνωστο –θα το βρουν οι ιστορικοί.
Πάντως το έκανε με ανιδιοτέλεια, αυτό κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί. Απόδειξη; Δεν ζήτησε τίποτα σε αντάλλαγμα.
Τι εισέπραξε για τη στάση της; Ο Τσίπρας πήγε σε νέες εκλογές με σύνθημα «να τους τελειώσουμε!». Ποιους; Εκείνους που τον στήριξαν.
Ο Τσίπρας κέρδισε τις εκλογές, αλλά, ευτυχώς για τη δημοκρατία, δεν τους τελείωσε. Αλλωστε πού θα έβρισκε καλύτερα κορόιδα;
Εφτιαξε λοιπόν πάλι κυβέρνηση με τον Καμμένο και περιέργως η κομπίνα του καλοκαιριού διαιωνίστηκε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιζε τους κοσμοπολίτες προοδευτικούς. Οι ΑΝΕΛ τους εθνικόφρονες οικογενειάρχες. Κι η κυβερνητική πλειοψηφία λειτουργούσε α λα καρτ.
Οπου οι δεξιοί της κυβέρνησης δεν γούσταραν να ψηφίσουν με τους αριστερούς της κυβέρνησης, ψήφιζε με την κυβέρνηση η αντιπολίτευση.
Κι έτσι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Ο καθένας έπαιζε δωρεάν τον ρόλο του και τα κορόιδα τον δικό τους.
Εως ότου η ΔΗΣΥ και η ΝΔ έβαλαν τέλος στην κομπίνα. «Θα ψηφίζουμε μαζί μόνο ό,τι ψηφίζει ολόκληρη η κυβερνητική παράταξη» διακήρυξαν.
Εσφιξαν τα γάλατα. Και φυσικά συνέβη το αναμενόμενο: οι ΑΝΕΛ έκαναν κωλοτούμπα και ξέχασαν τις εθνικόφρονες ανησυχίες τους. Σιγά που θα ρίσκαραν να πέσει η κυβέρνηση για την αλλαγή φύλου!
Ηθικό δίδαγμα; Η κοινοβουλευτική τάξη αποκαταστάθηκε επειδή ΔΗΣΥ και ΝΔ έβαλαν τέλος σε μια κωμωδία.
Δυστυχώς, μερικές συνισταμένες της αντιπολίτευσης, όπως Το Ποτάμι, η ΔΗΜΑΡ και κάτι μεμονωμένοι παρδαλοί, δυσκολεύονται να καταλάβουν τι συνέβη.
Οτι δηλαδή η κουβέντα δεν ήταν για τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά για τον κοινοβουλευτισμό. Κι ότι υπηρετούσαν μια κομπίνα, η οποία ξεστήθηκε χάρη στους άλλους.
Δεν πειράζει. Αν απλώς μπερδεύτηκαν, τώρα ξεμπερδεύτηκαν. Μπορούν να μετατρέψουν το πάθημα σε μάθημα.
Αν όμως δεν ήξεραν ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος, αρκούσε μια ματιά στην «Αυγή» και στις υπόλοιπες εφημερίδες της κυβερνήσεως για να το καταλάβουν.
Το λάθος στην πολιτική είναι εκείνο που χειροκροτούν οι άλλοι. Τόσο απλό!
