Ηταν 31 Μαΐου του 2011. Οι Αγανακτισμένοι είχαν συγκεντρωθεί για έβδομη συνεχή ημέρα στα Προπύλαια και ο κόσμος ήταν πολύς, οι ομιλητές άλλωστε ήταν εκλεκτοί. Ο Μίκης Θεοδωράκης χαιρέτισε το πρώτο ελπιδοφόρο σκίρτημα της ελληνικής ανεξάρτητης νεολαίας, κατήγγειλε την εξάρτηση από τους δυτικούς συμμάχους και ζήτησε να συναφθούν δάνεια από τη Ρωσία και την Κίνα –«με λογικό επιτόκιο», παρήγγειλε. Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδόσης Πελεγρίνης είπε ότι η χώρα μας βρίσκεται σε καθεστώς ανελευθερίας. Τις λέξεις «κατοχή» και «προδοσία» χρησιμοποίησαν και οι υπόλοιποι ομιλητές, μεταξύ των οποίων ο Γιώργος Κατρούγκαλος, ο Νότης Μαριάς και ο Κώστας Χρυσόγονος. Το πλήθος παραληρούσε, κάποιοι ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ που κατευθύνθηκαν στη Βουλή και απέκλεισαν το κτίριο.
Αλλες εποχές, ηρωικές. Ο κόσμος πίστευε σε κάτι βρε παιδί μου, αντιστεκόταν, διαμαρτυρόταν, φώναζε, μούντζωνε, δεν έδειχνε τη σημερινή νωθρότητα. Κι αυτό, χάρις στους ασυμβίβαστους ηγέτες του, που ήταν λογικό στη συνέχεια να ανταμειφθούν. Ο Πελεγρίνης έγινε υφυπουργός, ο Κατρούγκαλος υπουργός, ο Μαριάς ευρωβουλευτής, το ίδιο κι ο Χρυσόγονος. Οσο για τον Μίκη, είναι ο Μίκης.
Το αίμα όμως νερό δεν γίνεται. Οι άνθρωποι αυτοί δεν θα δέχονταν ποτέ να τους διαφθείρει η εξουσία. Ο Πελεγρίνης επέστρεψε στο θέατρο, αφού μας περιέγραψε πώς οι Εβραίοι οικειοποιήθηκαν με υπομονή και επιμονή το Ολοκαύτωμα. Ο Μαριάς ίδρυσε δικό του κόμμα (παραμένοντας ευρωβουλευτής) με στόχο την απελευθέρωση της πατρίδας από τους «τοκογλύφους δανειστές». Ο Χρυσόγονος, πάλι, άντεξε όσο μπορούσε. Αλλά δεν πάει άλλο, ειλικρινά.
Οπως ανακοίνωσε χθες ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του έγινε πιστό αντίγραφο των συγκεντρωτικών κομμάτων εξουσίας που η Σοσιαλιστική του Τάση κατήγγειλε το 2013. Δεν μπορεί λοιπόν να το εκπροσωπεί άλλο. Αλλά επειδή είναι δημοκράτης, θα θέσει το ζήτημα σε ψηφοφορία στην Τάση του. Αν κερδίσει, θα αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα κρατήσει την έδρα του γιατί –όπως είπε –στην πραγματικότητα δεν θα ανεξαρτητοποιηθεί. Αν χάσει, τι να κάνει, θα παραμείνει με βαριά καρδιά στο κόμμα (και στην έδρα). Θα έχει όμως ήσυχη τη συνείδησή του.
Τα πράγματα είναι σοβαρά. Θα προσεγγίσει ο Χρυσόγονος τον νέο φορέα της Κεντροαριστεράς; Και τι θα κάνουν τα υπόλοιπα μέλη της Τάσης; Παρεμπιπτόντως, δεν έχουν καταργηθεί οι τάσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ; Μαθαίνουμε ότι ο Κουρουμπλής δεν θα ακολουθήσει τον επικεφαλής και θα παραμείνει στον ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός θετικό, αφού μπορεί να ζητούσε κι αυτός να παραμείνει υπουργός έχοντας αποχωρήσει από το κόμμα. Ο Κοτσακάς όμως τι θα κάνει;
Αυτά είναι διλήμματα. Τα οποία θα είχαν αποφευχθεί αν οι ομιλητές εκείνης της ιστορικής ημέρας είχαν αρνηθεί τα αξιώματα και είχαν ακολουθήσει την προτροπή του Μίκη να «ενωθούν οι πολίτες για να λιώσουν τους βουλευτές». Αλλά τους κέρδισε η νωθρότητα.