Η υποχώρηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από την ακραία απαίτησή του για νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών αποτελεί αναμφίβολα ένα καλό νέο. Στη φάση αυτή απομακρύνει τα σύννεφα της αβεβαιότητας που είχαν σωρευτεί πάνω από το εγχώριο τραπεζικό σύστημα και ξεμπλοκάρει τις διαδικασίες για να ξεκινήσει η τρίτη αξιολόγηση, η οποία θα μπορούσε να τιναχθεί στον αέρα αν το Ταμείο παρέμενε προσκολλημένο στην εμμονή του αυτή.
Ο συμβιβασμός του ΔΝΤ για τις ελληνικές τράπεζες, ύστερα από ένα παρασκήνιο έντονων διαβουλεύσεων και αντιπαραθέσεων με τους ευρωπαίους δανειστές, δείχνει την πρόθεσή του να παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα. Εξέλιξη που έρχεται αμέσως μετά το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών, το οποίο φέρνει τους φιλελεύθερους του FDP στον νέο κυβερνητικό συνασπισμό και πιθανότατα στο υπουργείο Οικονομικών, κάνοντας ακόμη πιο θολό το τοπίο σχετικά με τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους, που επίσης ζητά μετ’ επιτάσεως το ΔΝΤ. Ως γνωστόν, οι φιλελεύθεροι του FDP όχι μόνο είχαν ταχθεί υπέρ της εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ, αλλά διαφωνούν με το ενδεχόμενο να υπάρξει νέο πρόγραμμα για τη χώρα μας και δεν βλέπουν με καλό μάτι τη νέα ρύθμιση του χρέους.
Ενα νέο σκηνικό στο τρίγωνο Βερολίνου – Βρυξελλών – Ουάσιγκτον για το ελληνικό ζήτημα έχει διαμορφωθεί από την περασμένη Κυριακή. Με παραμέτρους δυσμενέστερες και απρόβλεπτες δυνάμεις, από τη δράση των οποίων θα κριθούν η έκβαση της τρίτης αξιολόγησης, οι νέες δεσμεύσεις και ενδεχομένως τα νέα μέτρα που θα ζητηθούν, το πλαίσιο της εποπτείας της επόμενης μέρας, αλλά και η τύχη της υπόθεσης της διευθέτησης του χρέους. Οικονομικοί αναλυτικοί και πολιτικοί παράγοντες διαβλέπουν ήδη ένα σκηνικό στο οποίο το ΔΝΤ, έχοντας οπισθοχωρήσει στο θέμα των τραπεζών και χωρίς πολλές ελπίδες να επιβάλει μια άμεση και γενναία διευθέτηση του χρέους, θα εξαντλήσει τη σκληρότητά του πιέζοντας για μεταρρυθμίσεις αλλά και για νέα μέτρα για το 2018, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος –αμφιλεγόμενος ούτως ή άλλως –για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ. Η υστέρηση των εσόδων το οκτάμηνο του έτους δίνει πρόσφορο έδαφος στις απαιτήσεις του Ταμείου.
Από την άλλη, μπορεί οι τράπεζες να πήραν ανάσα από την υποχώρηση του ΔΝΤ στο θέμα τη ανακεφαλαιοποίησης, αλλά έχουν μπροστά τους τα στρες τεστ που θα διεξαχθούν νωρίτερα, την ερχόμενη άνοιξη, από τον SSM. Και αυτό σημαίνει ότι ώς τότε θα πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη διευθέτηση των κόκκινων δανείων που αποτελούν μια μεγάλη πληγή στους ισολογισμούς τους. Τραπεζικοί παράγοντες μιλούν για ένα κύμα πλειστηριασμών ακινήτων στρατηγικών κακοπληρωτών, το οποίο θα ξεδιπλωθεί το επόμενο διάστημα και μαζί με τις πωλήσεις κόκκινων δανείων θα δώσουν τον τόνο στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον τους επόμενους μήνες.
Τα νέα αυτά δεδομένα μαζί με την κοινωνική δυσφορία που θα ανατροφοδοτείται κάθε μήνα από την πληρωμή του φόρου εισοδήματος και του ΕΝΦΙΑ θα καθορίσουν εντέλει και το πολιτικό κόστος που θα πρέπει να αναλάβει η κυβέρνηση για να κλείσει την τρίτη αξιολόγηση. Ολα αυτά, όμως, μαζί με τις παλινωδίες στο μέτωπο των επενδύσεων δεν προμηνύουν καλά Χριστούγεννα.