Φανταστείτε έναν μητροπολίτη να μπαίνει, με χίλιες προφυλάξεις, σε οίκο ανοχής. Παρά τις προφυλάξεις, που με μεγάλη φροντίδα παίρνει, ο μητροπολίτης γίνεται αντιληπτός από τους περιοίκους και από μερικούς δημοσιογράφους. Το θέμα γίνεται πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες και πιστοί και άπιστοι σκανδαλίζονται. Ολοι, εκτός από τους άλλους μητροπολίτες. Οι μητροπολίτες, αντί να καταδικάσουν τη συμπεριφορά του συναγίου τους, τον υπερασπίζουν με επιχειρήματα του τύπου «Ανδρας είναι. Είναι δικαίωμα κάθε ανδρός. Ολοι έχουμε πάει σε οίκο ανοχής. Η πορνεία είναι νόμιμη δραστηριότητα». Το ίδιο φαίνεται να πιστεύει και ο αρχιεπίσκοπος, ο οποίος τηρεί σιγή και αγνοεί παντελώς το πρόβλημα που έχει προκύψει για τον μητροπολίτη, αλλά και για την Εκκλησία. Και φυσικά, περιμένουν τους πιστούς στην εκκλησία την επομένη Κυριακή.
Φυσικά, η παραπάνω ιστορία είναι φανταστική, αλλά είναι μια καλή μεταφορά για το τεράστιο ζήτημα που έχει προκύψει με τις τηλεφωνικές επαφές του υπουργού Εθνικής Αμύνης κ. Καμμένου με ισοβίτη λαθρέμπορο ναρκωτικών. Συνάδελφοι, υπουργοί, του κ. Καμμένου υποστήριξαν ότι όπως κάθε άνθρωπος έτσι και ο κ. Καμμένος έχει το δικαίωμα να επικοινωνεί με όποιον θέλει. Το ίδιο πιστεύουν και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ που αρνήθηκαν με την ψήφο τους τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το θέμα αυτό. Εδώ όμως κάνουν μεγάλο λάθος ή υποκρίνονται ότι δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά, ότι δηλαδή ούτε ένας υπουργός είναι οποιοσδήποτε πολίτης, ούτε ένας ισοβίτης είναι οποιοσδήποτε άνθρωπος. Πάντως, είτε το καταλαβαίνουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είτε όχι, η συμπεριφορά τους αφήνει μεγάλα περιθώρια για τη δημιουργία υποψιών, στον απλό πολίτη, ότι κάτι δύσοσμο υπάρχει σ’ αυτή την ιστορία.
Βέβαια, κατά τις τελευταίες δεκαετίες, έχουμε δει συμπεριφορές κυβερνητικών αξιωματούχων, βουλευτών και υπουργών, που κλονίζουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στο πολιτικό μας σύστημα.
Εχουμε δει κυβερνητικούς αξιωματούχους και υπουργούς που αποδείχτηκαν κοινοί απατεώνες, και βουλευτές καιροσκόπους που αλλάζουν κόμμα ανάλογα με τις συγκυρίες και το διαβλεπόμενο συμφέρον τους, τσαλαπατώντας αδιάντροπα την (υποτιθέμενη) ιδεολογία τους.
Είναι περιττό να προσθέσω ότι η πλειονότης των πολιτικών μας ανδρών δεν ανήκει σε αυτές τις κατηγορίες. Δυστυχώς, όμως, οι καλοί μένουν στην αφάνεια και η γενική εντύπωση του κόσμου για τους πολιτικούς διαμορφώνεται από τους κακούς και τους ανάξιους. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η εμπιστοσύνη των πολιτών προς το σύστημα μειώνεται συνεχώς. Οι μισοί, σχεδόν, Ελληνες δεν εμπιστεύονται κανένα κόμμα και κανέναν πολιτικό.
Πάντως, όσο χαμηλά κι αν έχει πέσει το επίπεδο της πολιτικής ζωής στη χώρα μας, η συμπεριφορά του κ. Καμμένου για την οποία γίνεται ο λόγος, και η προσφερθείσα προς αυτόν κάλυψη από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αποτελούν μία βίαιη σπρωξιά προς τα κάτω.

Ο Θεόδωρος Π. Λιανός είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών
Τελευταία Νέα