Βγήκαν με το φύλο από… αριστερά

Το νομοσχέδιο για τον νομικό προσδιορισμό του φύλου δεν άρεσε στο ΚΚΕ και χθες σας παρουσίασα αναλυτικά τη θέση του. Οπως άλλωστε είχε προαναγγείλει με την αγόρευσή του ο βουλευτής Γιάννης Δελής (με επιχειρήματα βέβαια που σχολιάστηκαν ποικιλοτρόπως από κοινωνικούς φορείς) στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, το καταψήφισε επί της αρχής.

Χθες επίσης το μέλος του Πολιτικού Γραφείου Νίκος Σοφιανός, καλεσμένος σε εκπομπή στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha, επέμεινε και επανέλαβε την προσέγγιση του κόμματος: «Ξέρετε, όσο αριστερός και ριζοσπάστης είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του, άλλο τόσο προοδευτική είναι η θεωρία του κοινωνικού φύλου. Είναι βαθιά αντιδραστική κατά τη γνώμη μας· το φύλο στους ανθρώπους διαμορφώνεται αντικειμενικά από τη φύση. Είναι άλλο πράγμα όχι μόνο να σεβαστούμε, αλλά να αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά οποιαδήποτε διάκριση απέναντι στις σεξουαλικές επιλογές που έχει ο κάθε άνθρωπος, κάθε ρατσιστική συμπεριφορά, κάθε αποκλεισμό και άλλο με μια δήλωση στο δικαστή από γυναίκα να γίνεσαι άνδρας και αν θέλεις ξανά να το αλλάξεις πάλι».

Πάντως οι συριζαίοι βρήκαν χώρο με αφορμή το νομοσχέδιο και τη βγήκαν από αριστερά στο ΚΚΕ. Οπως ο δραμινός βουλευτής Χρήστος Καραγιαννίδης των 53+, που ποστάρισε αρκετά σχόλια με πυρά κατά του Περισσού στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, ενώ σε κείμενό του που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα commonality.gr, η οποία απηχεί τις απόψεις της ομάδας, μιλά για «κατήφορο του κόμματος που λογίζεται για κομμουνιστικό» και το εξισώνει με την ακραία πτέρυγα της ΝΔ.

Ιδού τι λέει χαρακτηριστικά: «Στον κομμουνισμό του ΚΚΕ δεν θα υπάρχουν ασύμβατοι, πάει να πει ανώμαλοι. Θα στηρίζονται ψυχοκοινωνικά, γιατί θα θεωρούνται άρρωστοι. Αλήθεια, πόση διαφορά έχει αυτή η θέση από την ανεκδιήγητη που εκφώνησε ο κ. Κυριαζίδης της ΝΔ για το ίδιο νομοσχέδιο;».

Και συνεχίζει: «Τι να πει βεβαίως κανείς για τη νεολαία; «Δυνατό ΚΚΕ τώρα, για να μην γίνουμε όλοι αδερφές, βορά στο ευρωσφαγείο των μονοπωλίων», θα ήθελε να πει το κόμμα, αλλά δε μπορεί να το πει έτσι ακριβώς». Και στο φινάλε διερωτάται: «Αλήθεια, «σύντροφοι και συντρόφισσες», οι κατακτήσεις των εργαζόμενων δεν είναι αποτέλεσμα της δικής τους πάλης; Τους τις χαρίζει ο καπιταλισμός; Οι νεκροί/ές, οι τραυματίες, οι φυλακισμένοι/ες, όλοι κι όλες που πρωτοστάτησαν στα κινήματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας τις τελευταίες δεκαετίες είναι πράκτορες του κεφαλαίου;».