Αν νομίζετε ότι μόνο ένας Σαμαράς έχει διεθνή καριέρα, δηλαδή ο ποδοσφαιριστής Γιώργος με παρουσία και διακρίσεις σε Χέρενφεν, Μάντσεστερ Σίτι, Σέλτικ, κάνετε λάθος. Ο τέως πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς… κοντράρει τον συνεπίθετό του σε διεθνείς εμφανίσεις. Το καλοκαίρι ταξίδεψε στην Κίνα και μίλησε σε συνέδριο για την ερημοποίηση, ενώ συμμετέχει τακτικά σε εκδηλώσεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) ως μέλος του επίσημου think tank των ευρωβουλευτών του ΕΛΚ. Μ’ αυτή την ιδιότητα ο Σαμαράς μίλησε χθες στη Ρώμη, στο συνέδριο του European Ιdeas Νetwork του ΕΛΚ –ήταν δε εκ των βασικών ομιλητών –με θέμα την κοινή πολιτική ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή της Μεσογείου.
Ασφαλή σύνορα
Η ομιλία Σαμαρά αφορούσε τις απαραίτητες ενέργειες που πρέπει να γίνουν για να υπάρχει ευημερία και σταθερότητα στο εσωτερικό της Ευρώπης, με αφετηρία τα ασφαλή σύνορα. Με το θέμα του συνεδρίου, ο τέως πρωθυπουργός ουσιαστικά έπαιζε στο γήπεδό του αφού είναι υπέρμαχος του δόγματος νόμος και τάξη. Γι’ αυτό και επεσήμανε πως δεν «μπορεί να υπάρξει μία Ενωση Ελευθερίας, Δημοκρατίας, Ανάπτυξης και Ευημερίας, παρά μόνο μέσα σε ασφαλή σύνορα». Υπερασπίστηκε τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του στο Προσφυγικό και το Μεταναστευτικό, σημειώνοντας ότι ώς τα τέλη του 2014 τα «ελληνικά νησιά στο Αιγαίο ήταν σε μεγάλο βαθμό “σφραγισμένα”». Μέχρι που ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ, τόνισε, «και τα σύνορά μας “άνοιξαν” με αποτέλεσμα να περάσουν από την Ελλάδα πάνω από 1 εκατ. αλλοδαποί».
Κάτι αλλάζει!
Το δόγμα που εμπνέει την Ευρώπη
Δεν αποτελεί είδηση πως μετά την πρόσφατη επίσκεψη του γάλλου προέδρου η Αθήνα συντάσσεται με τη γραμμή Μακρόν για το μέλλον της Ευρώπης. Η συζήτηση άνοιξε και επίσημα στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής που διεξάγεται στο Ταλίν της Εσθονίας, όπου κατά την παρέμβασή του στο δείπνο των ηγετών ο Τσίπρας μίλησε για πολιτική κρίση της ΕΕ εξαιτίας τής αδυναμίας της να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την οικονομική και την προσφυγική κρίση, κάτι που οδήγησε –σύμφωνα με τον ίδιο –στην άνοδο της Ακροδεξιάς. Εμπνευσμένος από το δόγμα Μακρόν, ο Πρωθυπουργός ζήτησε μια κοινωνική Ευρώπη βασισμένη στην ανάπτυξη και όχι στη λιτότητα, με μια νέα αρχιτεκτονική στην ευρωζώνη.