Πριν από μερικές εβδομάδες, μια νεαρή Τουρκάλα που βρισκόταν στην Αθήνα για ένα συνέδριο πήρε με την κορούλα της ένα ταξί για μια διαδρομή των 6 ευρώ. Οταν έφτασαν στον προορισμό τους, ο ταξιτζής ζήτησε περισσότερα απ’ όσα έγραφε το (ήδη πειραγμένο) ταξίμετρο, την απείλησε, την ανάγκασε να πάει σε ένα ΑΤΜ και της πήρε 110 ευρώ. Δεδομένου ότι η γυναίκα δεν μιλούσε ούτε αγγλικά και οι μηνύσεις θα έπαιρναν μήνες, απευθύνθηκε σε έναν φίλο της δημοσιογράφο. Εκείνος τηλεφώνησε στον Θύμιο Λυμπερόπουλο, ο οποίος πρώτα κατέβασε καντήλια, ύστερα έκανε μια μικρή έρευνα και τελικά έδωσε εντολή να επιστραφούν τα λεφτά. Πράγματι, ένας συνάδελφος του οδηγού πήγε στη γυναίκα ένα εκατοστάρικο.

Ετσι λειτουργούσε, και εν μέρει λειτουργεί ακόμη, η Ελλάδα. Ο γνωστός του γνωστού, το μέσον, οι δημοσιογράφοι που νταραβερίζονται με τις εξουσίες, οι πανίσχυροι συνδικαλιστές που αν έχουν κέφια όλα τα λύνουν και απονέμουν δικαιοσύνη, ας δείξουμε όμως και λίγη κατανόηση, τρία παιδιά έχει ο οδηγός, είδες αδερφέ πού οδηγούν τα Μνημόνια. Αν ο βιοπαλαιστής έβαζε και χέρι στη γυναίκα, ο εργατοπατέρας μαζί με τα λεφτά μπορεί να έστελνε και μια κότα γεμιστή.

Σε αυτή την Ελλάδα της διαφθοράς, των συντεχνιών και του πελατειακού κράτους εμφανίστηκαν κάποιοι νέοι επιχειρηματίες με κέφι και γνώση, που έφεραν ευρωπαϊκό αέρα σε μια ανατολίτικη αγορά. Ανάμεσά τους η ομάδα του Taxibeat, που άλλαξε ριζικά το τοπίο προσφέροντας ασφάλεια, χάρη στον τρόπο που γίνεται η μίσθωση, και καλές συνθήκες μεταφοράς, χάρη στην καινοτομία της αξιολόγησης. Κι αυτό, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά τους επαγγελματίες οδηγούς ταξί, όχι τον κάθε τυχάρπαστο, όπως θέλει να μας πείσει η παραπληροφόρηση.

Ηταν αναμενόμενο λοιπόν μια τέτοια πρωτοβουλία να προσκρούσει πρώτα στη βία κι ύστερα στην κουτοπονηριά. Αφού δοκίμασε χωρίς επιτυχία άλλους τρόπους, η ηγεσία της συντεχνίας ήρθε σε επαφή με τον υπουργό και του πρόσφερε αυτό που τον ενδιαφέρει περισσότερο: ψήφους. Κι εκείνος τσίμπησε. Μπορεί βέβαια να αδικούμε τον Σπίρτζη και την ιδέα να την είχε εκείνος, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: ένα νομοσχέδιο που πνίγει τον ανταγωνισμό, βολεύει τα συμφέροντα και βλάπτει τον καταναλωτή.

Ο λόγος ανήκει τώρα στην κοινωνία των πολιτών: κοντά 50.000 άνθρωποι έχουν εκφράσει μέχρι στιγμής εγγράφως τις διαμαρτυρίες τους. Αλλά και στις ευρωπαϊκές Αρχές, που μπορεί να είναι ενθουσιασμένες με τον τρόπο που ο Τσίπρας περνάει τα νομοσχέδια, δεν είναι διατεθειμένες όμως και να επιτρέψουν στον ίδιο και τους υπουργούς του να γυρίσουν τη χώρα στην εποχή των σπηλαίων προκειμένου να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία.

Αν η Τουρκάλα είχε καλέσει ταξί με Beat, δεν θα υφίστατο αυτόν τον εξευτελισμό. Ισως όμως το ταξίδι της να ήταν τότε βαρετό. Χάρη στον Σπίρτζη και τον Λυμπερόπουλο, έχει κάτι σκαμπρόζικο να διηγείται στους φίλους της.

Τελευταία Νέα