Ενα από τα πιο σημαντικά ζητήματα στην άσκηση οικονομικής πολιτικής είναι το Ασφαλιστικό, που παραμένει κορυφαίο και δυσεπίλυτο πρόβλημα για τη χώρα μας διαχρονικά απ’ όλες τις κυβερνήσεις.
Ηδη η επιβάρυνση των ελεύθερων επαγγελματιών ανέρχεται σε 37,5% επί των ακαθάριστων εισοδημάτων τους, χωρίς να συνυπολογίζεται ο φόρος των φυσικών προσώπων που εκτοξεύει τη συνολική φορολογία σε ποσοστό άνω του 70% για μικρομεσαίους επαγγελματίες και επιχειρηματίες, που αποτελούν και τη ραχοκοκαλιά του συστήματος όσον αφορά την παραγωγική δυναμική της χώρας.
Τα διαφυγόντα όμως φορολογικά έσοδα, λόγω ουσιαστικά των υπερβολικών εισφορών, θα προκαλέσουν ντόμινο επιβαρύνσεων με διάφορες μορφές στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, προκαλώντας νέα μείωση στην κατά κεφαλή κατανάλωση και δημιουργώντας μεγαλύτερη διαρροή καταθέσεων στις τράπεζες, οδηγώντας μαθηματικά σε νέα κεφαλαιακά ελλείμματα.
Η εισπραξιμότητα του ΕΦΚΑ ήδη από τις αρχές του 2017 έχει μειωθεί κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες και κυμαίνεται μεταξύ 55-60%, που σημαίνει ότι τουλάχιστον 40% των απαιτούμενων εισφορών χάνεται, δημιουργώντας νέα ελλείμματα στα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία θα έχουν σοβαρό πρόβλημα τόσο στην καταβολή των υφιστάμενων συντάξεων όσο και στην απονομή νέων τα επόμενα έτη.
Εκτός αυτού, με τον νέο τρόπο υπολογισμού των εισφορών, για εισόδημα 10.000 ευρώ οι εισφορές για το 2018 ανέρχονται σε 2.908 ευρώ, ενώ για το 2019 σε 3.421 ευρώ, που υποδηλώνει αύξηση 27% επί των προηγούμενων ήδη αυξημένων εισφορών.
Να τονίσουμε επίσης σε αυτό το σημείο ότι ένα σοβαρό κίνητρο για φοροδιαφυγή αποτελεί και το μέγιστο πλαφόν επιβολής ασφαλιστικών εισφορών που αυτή την στιγμή έχει θεσπιστεί στα 70.320 ευρώ.
Πρόκειται για ένα υπέρογκο ποσό που δεν συνάδει και με τη διεθνή πραγματικότητα καθώς αφενός στη Γαλλία και στο Βέλγιο ισχύει η αντίστροφα προοδευτική φορολόγηση ως αντικίνητρο για φοροδιαφυγή, αφετέρου στη Βρετανία ισχύει συντελεστής 9%, με πλαφόν σχεδόν στις 40.000 στερλίνες, όταν στην Ελλάδα ο συντελεστής είναι σχεδόν τετραπλάσιος και το πλαφόν αγγίζει το διπλάσιο ποσό.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι τόσο το ασφαλιστικό όσο και το φορολογικό σύστημα της χώρας, σε συνεννόηση με τους εταίρους και δανειστές, απαιτεί σημαντικές τροποποιήσεις ώστε να είναι βιώσιμο, να προστατεύει την κοινωνική συνοχή, να μειώνει τη φοροδιαφυγή, να ενισχύει και να τονώνει την απασχόληση με στόχο να γίνει ελκυστική η χώρα στον τομέα των επενδύσεων που τόσο έχει ανάγκη.

Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός.