Το πρώτο μη πολιτικό πρόσωπο με το οποίο συναντήθηκε ο σημερινός Πρωθυπουργός μετά την εκλογή του ήταν ο Αρχιεπίσκοπος. Ο λόγος ήταν προφανής. Ηταν η διαβεβαίωση ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του δεν θα εκδήλωναν ποτέ τον υποτιθέμενο ριζοσπαστισμό τους στις σχέσεις τους με την Εκκλησία. Γιατί αυτό που επιζητούσαν ήταν η στήριξη της Αριστεράς του Κυρίου.

Μόνο που έτσι Πρωθυπουργός και κυβερνών κόμμα απέδωσαν στους ιεράρχες τον πολιτικό ρόλο που δεν έπρεπε να έχουν. Και το αποτέλεσμα φάνηκε σε μια ελάσσονα σύγκρουση που εξελίχθηκε σε μείζονα κρίση για την κυβέρνηση: για την κατάρτιση του αναλυτικού προγράμματος των Θρησκευτικών χρειάστηκε να αποπεμφθεί ο τότε υπουργός Παιδείας.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των «ΝΕΩΝ», η Εκκλησία ετοιμάζεται να τραβήξει νέες κόκκινες γραμμές –αυτή τη φορά στο θέμα της αναγνώρισης της ταυτότητας του φύλου. Σε αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οι πιο μαχητικοί από τους ιεράρχες θα κηρύξουν ανένδοτο αγώνα από άμβωνος εμπλέκοντας σε αυτόν το πλήρωμα των ενοριών τους.

Είναι προφανές ότι σε μια κοσμική πολιτεία καμία θρησκευτική εξουσία δεν μπορεί να καθορίζει το είδος και το εύρος των ατομικών δικαιωμάτων. Δεν είναι καθόλου προφανές όμως ότι και αυτή η κόκκινη γραμμή της κυβέρνησης δεν θα ξεθωριάσει μπροστά στον φόβο του πολιτικού κόστους. Οτι δεν θα γίνει ροζ επειδή η κυβέρνηση πολιτεύεται μετά φόβου Αριστεράς του Κυρίου.

Τελευταία Νέα