Το πιο βαρύ στραβοπάτημα αυτή την αγωνιστική το είχε η ΑΕΚ: όταν έπαιξε στην Τρίπολη γνώριζε τα αποτελέσματα του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού. Αν η ΑΕΚ κέρδιζε θα είχε ξεφύγει κι από τους δυο: είναι φανερά σε καλύτερη αγωνιστική κατάσταση από τους ανταγωνιστές της και θα ‘πρεπε να προσπαθήσει να το κάνει. Αλλά δεν τα κατάφερε. Ενας λόγος είναι, κατά πολλούς, και το μεγάλο rotation του προπονητή Μανόλο Χιμένεθ.
Ισοπαλία
Ο Χιμένεθ άλλαξε τη μισή ομάδα της ΑΕΚ στο ματς με αντίπαλο τον Αστέρα Τρίπολης κι ας ερχόταν η Ενωση από δυο καλά αποτελέσματα την προηγούμενη εβδομάδα: θυμίζω είχε κερδίσει τον Ολυμπιακό στο ντέρμπι και έφερε ισοπαλία στο τελευταίο λεπτό του ματς με την Αούστρια στο ΟΑΚΑ, αφού προηγουμένως την πίεσε αρκετά. Η επιλογή του μοιάζει ανεξήγητη, αφού ως γνωστόν «ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει». Κι όμως ο Χιμένεθ μας είχε προετοιμάσει για το γεγονός ότι θα κάνει πολλές αλλαγές: απλά δεν τον ακούγαμε.
Κάποιοι απόρησαν που είδαν στην Τρίπολη τον νεαρό Γιαννούτσο στην άμυνα δίπλα στον Βράνιες, κι όχι τον Τζανετόπουλο π.χ. αλλά και τον Βινίσιους στην αρχική ενδεκάδα, έναν αμυντικό που άπαντες είχαν ξεχάσει. Κι όμως ο Χιμένεθ σε συνέντευξή του πριν από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό είχε αναφέρει τα ονόματα και των δυο ως μελλοντικές επιλογές του για την άμυνα! «Εχουμε λύσεις. Εχουμε τον Βινίσιους που έκανε ένα καλό παιχνίδι με τη Λαμία. Εχουμε τον Γιαννούτσο, που πιστεύω πως θα είναι ένας σημαντικός παίκτης για το μέλλον» είχε πει. Δεν είναι έκπληξη, λοιπόν, η επιλογή τους. Το ότι δεν του βγήκε, είναι άλλη συζήτηση.
Φασαρία
Παρατηρώ τον τελευταίο καιρό ότι οι δημοσιογράφοι προσέχουν ολοένα και λιγότερο τα λόγια των προπονητών: για την ακρίβεια στέκονται στις δηλώσεις τους, μόνο όταν αυτές μπορεί να χρησιμοποιηθούν ώστε να προκαλέσουν φασαρία. Οταν μιλούν για τις προθέσεις τους και τη δουλειά τους, δεν προσέχει κανένας τι λένε! Φταίνε βέβαια και οι ίδιοι οι προπονητές που λένε κοινοτοπίες, μιλάνε με πενήντα λέξεις και συνήθως δεν λένε τίποτα που να σε προβληματίσει, αλλά ο Χιμένεθ ό,τι λέει το κάνει. Είναι σπάνιο, αλλά συμβαίνει.
Πέρασμα
Στο προηγούμενο πέρασμά του από την ΑΕΚ, μετά από ένα ματς με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη, όταν και πάλι είχε κάνει πολλές αλλαγές στην ενδεκάδα, είχε πει το εξής: «Οταν ξεκινάνε τα ματς του Γιουρόπα Λιγκ δεν κάνουμε και πολλή προπόνηση.
Αυτό είναι το πρόβλημα. Οταν παίζεις Πέμπτη και Κυριακή δεν έχεις άλλη επιλογή, από το να ψάχνεις παίκτες με δυνάμεις. Ο,τι δεν έχει δουλευθεί, δεν μπορεί να δουλευθεί τώρα. Οταν έχεις τιμωρημένους και τραυματίες, αναγκάζεσαι να χρησιμοποιείς συνέχεια επτά-οκτώ παίκτες.
Τους βλέπεις να φθείρονται κι αυτό δεν τελειώνει ποτέ. Πρέπει να πάρεις το ρίσκο να δώσεις χρόνο σε όλους, αλλιώς και οι καλοί παίκτες που έχεις θα μείνουν από δυνάμεις». Αυτό δεν το είπε χθες. Το είπε στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης στις 31 Οκτωβρίου του 2010.
Αν στεκόμασταν σε όσα λέει, θα καταλαβαίναμε και τις επιλογές του. Αλλά δεν μας ενδιαφέρει αυτό ιδιαίτερα: πιο εύκολο είναι να παρουσιάζουμε μετά από μια ήττα έναν άνθρωπο ως «τρελό», να τον ρωτάμε «γιατί ρε Μανόλο», να τον κατηγορούμε ότι «έχασε μια ευκαιρία» κ.τ.λ., ενώ αυτός έκανε απλά τη δουλειά του, δείχνοντας μάλιστα μεγάλη συνέπεια.
Εχασε
Θα πει κάποιος ότι έχασε. Ναι έχασε. Αλλά κι αυτό είναι σχετικό: οι προπονητές ούτε κερδίζουν, ούτε χάνουν –οι προπονητές «χτίζουν», προετοιμάζουν, διαχειρίζονται, παρεμβαίνουν, αποφασίζουν ποιοι θα μπουν και ποιοι θα βγουν.
Δουλειά μας είναι (και) να κάνουμε κατανοητό τι κάνουν, αλλά αυτό είναι δύσκολο. Ενώ το να τους βγάζεις όλους τρελούς είναι απλό…
Αν στη διδακτική αυτή ιστορία υπάρχει κάτι ανεξήγητο είναι γιατί, διάβολε, τέλος Σεπτεμβρίου οι ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στην Ελλάδα είναι κουρασμένοι και πρέπει
να καθήσουν στον πάγκο να πάρουν ανάσες. Κοίταξα από περιέργεια πόσους διαφορετικούς παίκτες είχε την Κυριακή η Λίβερπουλ στο ματς με τη Νιουκάσλ, σε σχέση με αυτό που έδωσε την Τετάρτη στη Μόσχα: είχε μόλις δυο αλλαγές –η μία υποχρεωτική. Κοίταξα τι είδους rotation έκανε ο Γκουαρντιόλα, η ομάδα του οποίου αγωνίστηκε μεσοβδόμαδα με τη Σαχτάρ και το Σάββατο με την Τσέλσι: η μόνη αλλαγή της Σίτι ήταν ότι αγωνίστηκε ο Στέρλινγκ στη θέση του Αγκουέρο, που τράκαρε ενώ γυρνούσε με ταξί σπίτι την Παρασκευή –(στο Μάντσεστερ έγινε το ατύχημα, το τονίζω για να μη θυμώσει ο Θύμιος Λυμπερόπουλος και πει ότι δυσφημώ τους ταξιτζήδες). Γιατί αυτοί δεν κάνουν rotation; Δεν έχουν παίκτες ή μήπως γιατί στην Αγγλία δεν έχει Γλυφάδα, Βούλα, Βουλιαγμένη και μαγαζιά ανοιχτά μέχρι τα ξημερώματα;
