Ο εκσυγχρονισμός των αστικών συγκοινωνιών περνάει ασφαλώς μέσα από τη σύνδεσή τους με την ψηφιακή εποχή. Το ηλεκτρονικό εισιτήριο υπηρετεί αυτόν τον σκοπό. Η καθιέρωσή του επομένως είναι αναγκαία επειδή οι αστικές συγκοινωνίες στον 21ο αιώνα δεν είναι ένα απλό μέσο μεταφοράς. Είναι και ο καθρέφτης της λειτουργικότητας μιας πόλης και σύμβολο της βιώσιμης ανάπτυξής της, είναι ένα πράσινο στοίχημα.
Φαίνεται, όμως, ότι η κυβέρνηση έχασε ένα πολύ πιο απλό στοίχημα: την καθιέρωση του ηλεκτρονικού εισιτηρίου με έναν τρόπο που και το προσωπικό του ΟΑΣΑ δεν θα εκθέσει και το επιβατικό κοινό θα εξυπηρετήσει. Η σπουδή του αρμόδιου υπουργού να κόψει ακόμη μία κορδέλα, έπειτα από τις κορδέλες που έκοβε με αστείες αφορμές στην Ιόνια Οδό, δημιούργησε εύλογα ερωτήματα ως προς την ετοιμότητα του συστήματος. Κι αντί εκείνος να εξετάσει τις αιτιάσεις, απάντησε με την απειλή της οριστικής απόλυσης σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των υπαλλήλων.
Οι εργαζόμενοι εκφράζουν φόβους ότι τα σημεία έκδοσης ηλεκτρονικών καρτών είναι λίγα για τον όγκο του επιβατικού κοινού, ενώ ανησυχία προκαλεί και το γεγονός ότι η διαδικτυακή πλατφόρμα δεν λειτουργεί ακόμη. Αν δικαιωθούν αυτοί οι φόβοι, ο υπουργός και η κυβέρνησή του θα έχουν πετύχει κάτι πραγματικά μοναδικό: θα είναι η πρώτη φορά οπουδήποτε στον κόσμο που η μετάβαση στην ψηφιακή εποχή θα σημαίνει ουρές, ένταση και ταλαιπωρία. Θα πρόκειται για ένα ανεπανάληπτο στην Ιστορία κατόρθωμα.
