Η πολιτική έχει κανόνες και άγραφους ηθικούς κώδικες, είτε είναι κανείς δεξιός είτε αριστερός είτε κεντρώος. Δεν νοείται υπουργός να πηγαίνει και να παίζει σε καζίνο και να βγαίνουν φωτογραφίες του. Ούτε πρέφα ή δηλωτή δεν επιτρέπεται, καθ’ υπερβολήν, να παίζει σε δημόσια θέα. Το πολύ πολύ, τάβλι, και αυτό άνευ χρηματικού στοιχήματος. Η εικόνα ενός υπουργού, όπως του Πάνου Καμμένου, να βρίσκεται σε καζίνο εξακολουθεί να ρίχνει βαριά τη σκιά της πάνω από την κυβέρνηση. Είχαν προηγηθεί οι τηλεφωνικές συνομιλίες του υπουργού Εθνικής Αμυνας με τον ισοβίτη Μ. Γιαννουσάκη, γεγονός που επίσης δημιούργησε μείζον ζήτημα. Η ιστορία του Πάνου Καμμένου με το καζίνο έγινε αντικείμενο αναφοράς και στους «Times» του Λονδίνου, προκαλώντας και διεθνή αρνητικό αντίκτυπο για την κυβέρνηση. Μόνο που αυτό το αρνητικό κλίμα δεν φαίνεται ότι ενοχλεί –εννοείται τον υπουργό Αμυνας και πρόεδρο των ΑΝΕΛ, αλλά πολύ περισσότερο και τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Γιατί εάν τον ενοχλούσε, θα είχε φροντίσει ο ίδιος και το σύστημα εξουσίας στο Μέγαρο Μαξίμου να πάρουν τις απαραίτητες αποστάσεις. Αυτό δεν συνέβη τόσο στη Βουλή κατά την πρόσφατη συζήτηση για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής όσο και από τις κινήσεις του πρωθυπουργικού επιτελείου. Η λογική που επικρατεί στα ενδότερα της κυβέρνησης είναι: «Πάμε μέχρι το τέλος με τον Καμμένο». Παρά το γεγονός ότι αρκετά μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους παραδέχονται ότι «η υπόθεση Καμμένου τραβάει προς τα κάτω την κυβέρνηση», εντούτοις δεν υπάρχει περίπτωση διάρρηξης του κυβερνητικού μετώπου ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Η σχέση Καμμένου – Τσίπρα έχει διαταραχθεί, ανεξάρτητα από τις διαρροές ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Ομως, η εξουσία ενώνει και ενδυναμώνει, ανεξάρτητα από τις όποιες αντιθέσεις και διαφωνίες. Και η συγκολλητική ουσία της εξουσίας δεν πρόκειται να επηρεάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Οπως έλεγε προ ημερών κεντρικός παράγοντας της κυβέρνησης σε μια «κλειστή» συζήτηση, πρόβλημα θα υπάρξει μόνο εάν ο Πάνος Καμμένος και οι ΑΝΕΛ αποφασίσουν να φύγουν. Μόνο που στην πολιτική οι αρχηγοί και κυρίως εάν είναι και πρωθυπουργοί, για να διασωθούν οι ίδιοι, βάζουν ένα τέλος σε συνεργασίες που γίνονται πλέον τοξικές για τους ίδιους. Θα συμβεί το ίδιο και στην περίπτωση Καμμένου; Τουλάχιστον από την πλευρά του Μεγάρου Μαξίμου δεν υπάρχει, όπως προκύπτει από τις εσωτερικές συζητήσεις, διάθεση να τερματιστεί αυτή η πολιτικά ερμαφρόδιτη σχέση. Σε μια τέτοια περίπτωση όμως ο ίδιος ο Πρωθυπουργός αναλαμβάνει την ευθύνη και λύνει τον γόρδιο δεσμό. Δεν δίνει δικαίωμα να τον κατηγορούν ότι καλύπτει πλήρως τον υπουργό του. Η ευθύνη είναι προσωπική πλέον από εδώ και πέρα, εκτός και εάν υιοθετεί και προσυπογράφει πλήρως ό,τι γίνεται…
Τελευταία Νέα