Μια λεπτή γραμμή χωρίζει τα καλώς εννοούμενα πειράματα των τεχνικών με κάποιες κινήσεις που ονομάζονται και ρηξικέλευθες αποφάσεις. Οποια κι αν είναι η κατάληξη, η στάμπα μένει, αν προκύψει λάθος τούς ακολουθεί σε μόνιμη βάση και δυσκολεύονται πολύ να καθαρίσουν τον λεκέ –αν τελικά συμβεί αυτό.
Τα όσα έπραξαν πολύ πρόσφατα οι Μπέσνικ Χάσι και Μανόλο Χιμένεθ, από την πλειονότητα των φίλων του ποδοσφαίρου χαρακτηρίστηκαν ώς και πρωτοφανή. Είναι, όμως, έτσι; Ή έχουμε δει και στο παρελθόν ανάλογες αποφάσεις που βαφτίστηκαν τουλάχιστον τολμηρές;
Ενας πανύψηλος μπακ
Αν γυρίσουμε πολύ πίσω, στα μαύρα χρόνια του Κοσκωτά και τα πέτρινα του Ολυμπιακού (’88), στεκόμαστε σε μια ήττα με σκορ 2-1 από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ. Ντέρμπι κλασικό ήταν, όλα τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να προκύψουν, το δύσκολο ήταν να χριστεί (από τον Γκμοχ, αντίπαλο τότε του ΠΑΟ!) αριστερός μπακ ο Τσαλουχίδης και μάλιστα έχοντας την αποστολή να φυλάει τον Σαραβάκο. Εγχείρημα εκ προοιμίου δύσκολο, άρα ανεδαφικό στο φινάλε του. Ο Μήτσος διέπρεψε, το Τριφύλλι πανηγύρισε. Χρόνια μετά και αμέσως μετά την (πρώτη) φυγή του Μπάγεβιτς από το Λιμάνι, βλέπουμε τον Μπιγκόν να δοκιμάζει ξανά σε ρόλο αριστερού οπισθοφύλακα τον Πουρσαϊτίδη. Οσο και να προσπάθησε το παιδί, άδικα ταλαιπωρείτο στη συγκεκριμένη θέση, τον δε ιταλό προπονητή ανακαλούμε στη μνήμη μόνο για την καμπαρντίνα και το στυλάκι του.
Η πιο σύντομη αλλαγή στην Ιστορία
Ενίοτε οι τεχνικοί επιθυμούν να το παίξουν μάγοι. Να μιλήσουν με τις αλλαγές τους και τελικά το μόνο που καταφέρνουν είναι να μείνουν άφωνοι οι θεατές. Για παράδειγμα, ποιος λησμονεί ότι στον τελικό Κυπέλλου το 2004 στη Νέα Σμύρνη, ο Νίκος Αλέφαντος έβαλε δεξί ενδιάμεσο τον Γεωργάτο και τον αντικατέστησε μόλις στο 13′ με τον Χούτο; Κάτι πήγε λάθος και ήταν πασιφανές, ενώ το 3-1 υπέρ των Πράσινων απέναντι στον Ολυμπιακό ήρθε μάλλον ως αναμενόμενη απόληξη.
Τα ανεξήγητα του καιρού μας
Και φτάνουμε στις μέρες μας. Ο Χάσι όντως το έφαγε το κεφάλι του στο Λιμάνι με τις ακατανόητες επιλογές του σε κρίσιμα ραντεβού. Το να παίζεις τόσο ανοιχτά με τους δαίμονες κυνηγούς της Σπόρτιγκ, δεν είναι ρίσκο –μοιάζει με το να βάζει κάποιος το κεφάλι του στη γκιλοτίνα. Αλλά έφτασε αμέσως μετά και στο επόμενο στάδιο, χρησιμοποιώντας τον Ρομαό εκ νέου σε θέση στόπερ, αποσύροντας κάθε σκέψη για κλασικό αμυντικό χαφ και ρίχνοντας στη μάχη τον Ταχτσίδη ως κεντρικό μπακ! Πώς να συνεχίσει; Οσο για τον Χιμένεθ, ξεπέρασε κάθε όριο με όσα θέλησε να λανσάρει στην Τρίπολη σε ένα κομβικής σημασίας ματς για την ΑΕΚ. Εκανε rotation στη θέση του γκολκίπερ, χωρίς να φταίει ο αροντάριστος Τσιντώτας που ήρθε η ήττα, ενώ η επιλογή για φανέλα βασικού σε Αϊντάρεβιτς, Βινίσιους, Γιαννούτσου και όχι σε Λάζαρο και Λιβάια, ακόμη κουβεντιάζεται στα ενδότερα. Γιατί η ευκαιρία που χάθηκε δεν μπορεί να ξεχαστεί από κανέναν εύκολα.
Γιατί καλά τα πειράματα, αλλά πρέπει να βγαίνουν. Σαν το χαρτί που παίζει κάποιος ένα πράγμα…