Η προσπάθεια της κυβέρνησης να δημιουργήσει ένα κλίμα αισιοδοξίας για την οικονομία με τα δήθεν φιλεπενδυτικά της ανοίγματα κατέρρευσε στις αντιφάσεις των υπουργών της. Δεν χωρά αμφιβολία ότι η ανάπτυξη δεν διατάσσεται και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να προκύψει με ευχές και κατάρες από τους κυβερνώντες που άλλα θέλουν, άλλα λένε και άλλα κάνουν κάθε μέρα. Αυτή η θολούρα αποκαλύφθηκε ότι ήταν ένα ακόμη τέχνασμα πολιτικής επικοινωνίας και διαχείρισης της εικόνας για να λειτουργήσει ως ανάχωμα στην κατάρρευση που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις.
Η πραγματικότητα όμως έχει τους δικούς της αδυσώπητους κανόνες και ενίοτε εκδικείται εκείνους που επιχειρούν να τη διαστρεβλώσουν. Δεν χρειάστηκε να περάσουν πολλές μέρες για να αποκαλυφθεί σε όλη της τη διάσταση η συνήθης ανακολουθία της κυβέρνησης για την οικονομία που ασφυκτιά σε ένα περιβάλλον δεσμεύσεων και αβεβαιότητας.
Στην προσπάθεια δημιουργίας θετικού πολιτικού κλίματος –αφού το αφήγημα της επενδυτικής έκρηξης κατέπεσε και η απόπειρα της συνεχούς κατασκευής εχθρών δεν αποδίδει -, ανακάλυψαν άλλο ένα ευφυές σχέδιο με το περιβόητο κοινωνικό μέρισμα, που όμως απεδείχθη απάτη. Υπολόγισαν με αλχημείες ότι θα υπάρξει για φέτος υπεραπόδοση των μέτρων λιτότητας και ως εκ τούτου θα εξασφαλίσουν ένα επαρκές ποσό, κοντά στο 1 δισ., για να μοιραστεί περί το τέλος του έτους. Από τις αποκαλύψεις των «ΝΕΩΝ» προέκυψε όμως ότι πρόκειται για ένα ακόμη τέχνασμα καθώς έχουν φρενάρει την απονομή συντάξεων για να προκύψει το θρυλούμενο πλεόνασμα που θα τους επέτρεπε να κάνουν μικροπολιτική ψηφοθηρία εις βάρος περίπου 300.000 πολιτών που περιμένουν μήνες ή και χρόνια για να λάβουν την οριστική σύνταξή τους. Και το χειρότερο είναι ότι αντί να εξασφαλίσουν κονδύλια για κοινωνικό μέρισμα, κινδυνεύουν να μην εισπράξουν ούτε την αναμενόμενη υποδόση που καθυστερεί μερικούς μήνες τώρα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουμε πλεόνασμα υποκρισίας και ανικανότητας.
Με αυτά τα τρικ όμως δεν χτίζεται ούτε το κλίμα σταθερότητας που απαιτείται για την οικονομία ούτε φυσικά η πλαστή εικόνα ανάκαμψης μπορεί να κεφαλαιοποιηθεί πολιτικά από την κυβέρνηση. Τελικά το πρόβλημα είναι οι ίδιοι με τις ιδεοληψίες τους και πρωτίστως με τη διαχειριστική τους αδυναμία που καταστρέφει ό,τι θετικό πάει να γίνει στη χώρα και έχει κοστίσει ακριβά στην κοινωνία.