Το βράδυ της 25ης Σεπτεμβρίου ανέβηκε για ακόμα μια φορά στη σκηνή. Του Θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας. Ωστόσο, το χειροκρότημα που εισέπραξε από το κοινό δεν ήταν για την ερμηνεία της σε κάποιο συγκεκριμένο ρόλο, αλλά για τη μέχρι τώρα πορεία της στον χώρο της υποκριτικής.

Η Ευαγγελία Καρακατσάνη κέρδισε το φετινό βραβείο «Ελευθερία Σαπουντζή» μαζί με τη Λένα Παπαληγούρα σε αναγνώριση του ταλέντου τους. Πρόκειται για μια διάκριση που απονέμει κάθε δύο χρόνια σε νεαρές καλλιτέχνιδες ο αστικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός «Ελευθερία Σαπουντζή» εις ανάμνηση της ηθοποιού, σκηνοθέτριας και μεταφράστριας που χάθηκε στα 29 της χρόνια ενώ έκανε πρόβα στο θέατρο Αμόρε για το έργο «Ο Θεός είναι DJ» του Φαλκ Ρίχτερ που ετοίμαζε πριν από 17 χρόνια.

Συνυποψήφιες για την ένατη απονομή του βραβείου ήταν επίσης οι Ιώ Βουλγαράκη, Αλεξάνδρα Καζάζου, Κίττυ Παϊταζόγλου και Ελίζα Ρίζου. Ωστόσο, η κριτική επιτροπή που αποτελούνταν από τους Ολγα Σελλά, Σίσσυ Παπαθανασίου, Μελίνα Μάσχα, Στέλλα Χαραμή και Σταύρο Γασπαράτο κατέληξε στην απόφαση να πάρει η 36χρονη ηθοποιός το αγαλματίδιο μαζί με την Παπαληγούρα από τα χέρια της Μπέττυς Αρβανίτη.

Για την Ευαγγελία Καρακατσάνη, αυτή ήταν η πρώτη της μεγάλη διάκριση στην καριέρα της. Και ήρθε ως αποτέλεσμα της προσπάθειας και του ζήλου που δείχνει την τελευταία δεκαετία για να υπηρετήσει την τέχνη που έδειχνε να αγαπάει από παιδί.

Από την ηλικία των 5 ετών δήλωνε σε όλους πως όταν μεγαλώσει θα γίνει ηθοποιός, τραγουδίστρια και χορεύτρια. Αλλωστε, οι μικρές αυτοσχέδιες παραστάσεις που έδινε στον φούρνο της οικογένειάς της στις Τζιτζιφιές, όπου μεγάλωσε, φανέρωναν πως το μικρό κορίτσι δεν στερείται ταλέντου.

Την ίδια παρατήρηση έκανε και μια δασκάλα της στο σχολείο και σύστησε στη μητέρα της να καταπιαστεί με το θέατρο και το πεντάγραμμο. Εκείνη, ακολούθησε τη συμβουλή της δασκάλας κι έγραψε τη μικρή Ευαγγελία στο Μουσικό Γυμνάσιο Χαϊδαρίου, μια στιγμή που άλλαξε πραγματικά τη μετέπειτα ζωή της.

Σιγά σιγά η μουσική έγινε η κινητήρια δύναμη της ζωής της και τελειοποίησε τις γνώσεις της παίρνοντας πτυχίο Ειδικού Αρμονίας, Φούγκας καιΑντίστιξης, καθώς και δίπλωμα Κλασικού Τραγουδιού από το Δημοτικό Ωδείο Μοσχάτου.

Εχοντας πια τα πρώτα εχέγγυα να προχωρήσει στον χώρο του θεάματος, θέλησε να δοκιμάσει τις ικανότητές της πηγαίνοντας σε μια ακρόαση θεάτρου της Κάρμεν Ρουγγέρη. Το αποτέλεσμα δεν ήταν θετικό, αφού της έλειπε η εκπαίδευση της δραματικής σχολής, αλλά εκτίμησε την υπέροχη φωνή της. Ετσι, όταν ετοίμαζε την παιδική παράσταση «Ο ελεύθερος σκοπευτής» για την Παιδική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής κι ήθελε μια πρωταγωνίστρια με μουσική παιδεία, της πρότεινε μια θέση στον θίασο.

Η 21χρονη τότε Ευαγγελία είπε χωρίς δεύτερη σκέψη το «ναι» και βρέθηκε να μαγεύεται από την ενέργεια της σκηνής μεταξύ των 11 άλλων ηθοποιών του έργου. Η συγκίνηση αυτή την έκανε να γραφτεί και στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 2011.

Η συνεργασία της με τη Ρουγγέρη συνεχίστηκε συμμετέχοντας συστηματικά σε λυρικές παραστάσεις όπως «Ο κουρέας της Σεβίλλης» ή «Χένσελ και Γκρέτελ» στην Αθήνα και το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Αλλά και σε παιδικά θεάματα σε πολλά θέατρα, όπως το «Μαγικό κλειδί» στο Θησείον και το «Ο Ιάσονας και η Αργοναυτική Εκστρατεία» στο Εθνικό Θέατρο.

Το 2009 μπήκε στη ζωή της η ομάδα 4frontal, της οποίας έγινε ιδρυτικό μέλος μαζί με άλλους 13 συμφοιτητές της από το Ωδείο Αθηνών. Παρέα ανέβασαν παραστάσεις με μεγάλη προσωπική δουλειά όπως τον «Βόιτσεκ» του Γκέοργκ Μπίχνερ σε σκηνοθεσία Σταύρου Γιαννουλάδη και Κατερίνας Γιαννοπούλου. Σιγά σιγά άρχισε τις συνεργασίες με μεγαλύτερους θιάσους και να δουλεύει υπό την καθοδήγηση σημαντικών σκηνοθετών.

Το 2012 έπαιξε στην «Αντιγόνη» του Μπρεχτ στο Θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία Νικόλα Μίχα. Την επόμενη χρονιά γνώρισε υποκριτικά τον Θωμά Μοσχόπουλο με τον οποίο συνεργάστηκε στις «Τραχίνιες» του Σοφοκλή στο θέατρο Κιβωτός, στον «Ρινόκερο» του Ιονέσκο στο Εθνικό Θέατρο και στο «Μυστήριο της πολιτείας Χάμελιν» στο Bios.

Το 2014 παρουσιάστηκε στον «Ιππόλυτο» του Ευρυπίδη σε σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόρδου για το θέατρο Πόρτα, ενώ την επόμενη σεζόν γνώρισε τον Μιχαήλ Μαρμαρινό.

Η πρώτη συνεργασία τους ήταν στη «Λυσιστράτη», όπου για τις ανάγκες του ρόλου της εμφανίστηκε γυμνή στην Επίδαυρο. Στη συνέχεια, μπήκε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση για τον «Δον Ζουάν» του ίδιου σκηνοθέτη λίγο πριν κάνει πρεμιέρα με την παράσταση «Φλόρενς Φόστερ Τζέκινς» όπου ακολούθησε την σκηνοθεσία του Γιάννου Περλέγκα. Μαζί του έπαιξε και στο «Ο αδαής και ο παράφρων» του Τόμας Μπέρνχαρντ που ανέβηκε στο θέατρο Πορεία.

Οι μουσικές της ικανότητες δοκιμάστηκαν τον περσινό χειμώνα στην «Οπερέτα» που έστησε ο Νίκος Καραθάνος στο Εθνικό Θέατρο. Tέλος, το καλοκαίρι πάτησε ξανά το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, ντυμένη αυτή τη φορά στα λευκά με χαρτιά τουαλέτας στο κοστούμι της, με τη sold out παράσταση «Ειρήνη» του Εθνικού Θεάτρου που σκηνοθέτησε ο Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης.