Εγραψε κάποτε ο Πατρίς Λεκόντ για τον «Εραστή της κομμώτριας»: «Γρήγορα, μετά την πρώτη βερσιόν του σεναρίου, μου κόλλησε η ιδέα ότι έπρεπε να ξαναδουλέψω με τον Ζαν Ροσφόρ. Γιατί σ’ εκείνον συνυπάρχουν ταυτόχρονα οι καταπληκτικές απροσεξίες της παιδικότητας και τα ανησυχητικά στίγματα της μέσης ηλικίας. Περισσότερο όμως αγαπώ τις απρόβλεπτες εξτραβαγκάντσες του. Νομίζω ότι ο Ζαν είναι λίγο τρελός. Ο ίδιος ξέρει ότι το λέω ως κομπλιμέντο». Και ο Ζαν Ροσφόρ, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών, χόρεψε για χάρη του σκηνοθέτη έναν εκκεντρικό χορό στην ταινία –εκεί όπου «υπνωτίζει» τον μικρό θαμώνα την ώρα που τον κουρεύουν. Υπήρξε ένας από τους διασημότερους ηθοποιούς του γαλλικού κινηματογράφου έχοντας στο ενεργητικό του συνεργασίες με εξίσου σημαντικούς σκηνοθέτες, όπως οι Ταβερνιέ («Και η γιορτή αρχίζει», για το οποίο κέρδισε το ένα από τα δύο Σεζάρ ερμηνείας μαζί με το «Le crabe tambour» του Πιερ Σεντορφέρ) και Σαμπρόλ («Προφητεία ενός εγκλήματος»). Στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του –που μετρά πάνω από 150 φιλμ –εμφανίστηκε, εκτός άλλων, σε ταινίες των Μπουνιουέλ («Το φάντασμα της ελευθερίας»), Ρόμπερτ Ολτμαν («Πρετ α πορτέ»), Ετορε Σκόλα («Βίαιοι, βρώμικοι, άσχημοι»). Ο Ζαν Ροσφόρ μένει γνωστός πάντως και για έναν ρόλο που… δεν έκανε, εκείνον του Δον Κιχώτη στην ταινία του Τέρι Γκίλιαμ «Lost in la Mancha», ο οποίος έφτασε στο στάδιο της παραγωγής μόλις φέτος με τον τίτλο «The man who killed Don Quixote».