Σφόδρα ενοχλήθηκε ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης για τη νέα προσφυγή των ιδιοκτητών τηλεοπτικών σταθμών στο Συμβούλιο της Επικρατείας ενάντια στην απόφαση του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής να δοθούν επτά άδειες με ελάχιστο τίμημα 35 εκατομμύρια ευρώ για κάθε μία, με βάση τη σχετική απόφαση του ΕΣΡ. «Είμαι έξαλλος» δήλωσε ο κ. Βούτσης, όχι ως μέλος του κυβερνώντος κόμματος αλλά εκφράζοντας «τη Βουλή και το πολιτικό σύστημα»που «έχει τα δικά του διακυβεύματα, τις δικές του αντοχές, τα δικά του όρια», προσθέτοντας μάλιστα ότι «δεν μπορεί να υπάρξει ηγεσία οποιουδήποτε κόμματος που να έχει άλλη γνώμη πάνω σε αυτό το ζήτημα». Αλλωστε και το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής του κ. Παππά τόνισε ότι το ΕΣΡ «απηχεί τις επιλογές όλου του πολιτικού φάσματος και, βεβαίως, όχι μόνο της κυβέρνησης».

Ομως η Δικαιοσύνη υπάρχει ως Τρίτη Εξουσία για να ελέγχει τις αποφάσεις του πολιτικού συστήματος, ανεξαρτήτως του βαθμού κομματικής συναίνεσης που υπάρχει ως προς αυτές –αυτό ονομάζεται «κράτος δικαίου», στο οποίο ελπίζουμε να συνεχίσουμε να ζούμε. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, ώς τώρα, όλο το πολιτικό φάσμα ήταν υπέρ του στενού πολιτικού ελέγχου της τηλεόρασης και όλες οι σχετικές ρυθμίσεις (με γνωστότερη την περιβόητη περί «βασικού μετόχου» που εντάχθηκε και στο Σύνταγμα) λαμβάνονταν ομόφωνα –και αν υπήρχαν διαφωνίες ήταν διότι κάποια κόμματα ήθελαν τον κορσέ του ελέγχου ακόμα πιο στενό ή το κρεβάτι του Προκρούστη ακόμα κοντύτερο. Θυμίζω πως η συνταγματική περί «βασικού μετόχου» επιταγή παραμένει ανεφάρμοστη γιατί η ΕΕ έκρινε ότι παραβιάζει βασικές αρχές λειτουργίας της και το ελληνικό κομματικό σύστημα αναγκάστηκε να το δεχθεί, κάνοντας πως δεν καταλαβαίνει ότι το χαστούκισαν.

Αυτό που φοβούνται ο κ. Βούτσης και ο κ. Παππάς, και για τούτο ζητάνε ενισχύσεις από τα άλλα κόμματα, είναι ότι αν κερδηθεί η νέα προσφυγή (αν όχι εδώ, στα ευρωπαϊκά δικαστήρια), τότε όλο το σύστημα πολιτικού ελέγχου του τηλεοπτικού τοπίου θα τιναχθεί στον αέρα. Γιατί θα καταργηθεί στην πράξη η επαίσχυντη για δημοκρατική χώρα συνταγματική διάταξη «η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του Κράτους» –για την οποία κανένα κόμμα, σε καμιά από τις αναθεωρήσεις που έγιναν, δεν έθεσε θέμα κατάργησής της, και ούτε άκουσα κανένα να προτείνει να καταργηθεί στην επόμενη αναθεώρηση.

Θα επιτύχουν οι κ.κ. Βούτσης και Παππάς κομματική ομοφωνία για συνέχιση του ελέγχου από το κράτος της ιδιωτικής ραδιοφωνίας – τηλεόρασης, όπως είχε καταφέρει παλαιότερα ο κ. Βενιζέλος ως αρμόδιος υπουργός του ΠΑΣΟΚ και ο κ. Ρουσόπουλος ως αντίστοιχος της ΝΔ; Μένει να δούμε αν υπάρχουν πραγματικά φιλελεύθερα κόμματα, ή έστω βουλευτές, στο ελληνικό Κοινοβούλιο.