Αν ελέχθη πολλάκις ότι ο Ρεχάγκελ είχε ως μόνιμη σύντροφό του την τύχη, τι να πει αλήθεια κάποιος για τον Σκίμπε; Ο γερμανός κόουτς ξεπέρασε τον συμπατριώτη του. Ο,τι αποτέλεσμα ζητούσε, ερχόταν. Θέλετε τη νίκη της Κύπρου επί της Βοσνίας; Την επιτυχία του Βελγίου απέναντι στην παρέα του Τζέκο; Ακόμη ακόμη και το Χ που έφερε η Σλοβενία με τη Σκωτία ήταν το επιθυμητό για εμάς αποτέλεσμα στο πρώτο ραντεβού μιας σειράς τριών αγώνων! Γιατί να έχουμε αγωνία;
Ο Σκίμπε δεν αξίζει ούτε διθυραμβικά σχόλια ούτε απαξίωση. Κάνει ξανά ένα σύνολο με αρχές στους τρόπους λειτουργίας του και αυτό θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικό για τον (τουλάχιστον) ιδιόμορφο ελληνικό λαό. Η Εθνική δεν ενθουσιάζει, διαθέτει όμως πλούσιο υλικό και πλήθος εναλλακτικών λύσεων. Και όταν αγωνίζεται ο Μήτρογλου, αποκτά σέντερ φορ ολκής –από κει και μετά το χάος. Το είδαμε στην Κύπρο, το διαπιστώσαμε στο πικρό συναπάντημα με την Εσθονία. Οταν ο Μήτρογλου είναι καλά, ο φόβος δεν φωλιάζει στα μέρη μας…
Το αντίο ενός σπουδαίου
Πρέπει να ήταν λίγους μήνες μετά τους Ολυμπιακούς του 2004. Δίπλα στο Κλειστό βόλεϊ στον Ρέντη, σε ένα ανοιχτό γηπεδάκι, γίνονταν εργασίες εξωραϊσμού της εγκατάστασης. Τέλη Νοεμβρίου ήταν όταν απέκτησε ωραίο πρόσωπο η έδρα του κόκκινου στίβου και ο Τάκης Βεντίκος, αρχιπροπονητής του Ολυμπιακού και άνθρωπος που ίδρυσε προ πολλών δεκαετιών το τμήμα, έλαμπε από ικανοποίηση. «Από εδώ θα ξεπηδήσουν πρωταθλητές» μου έλεγε. Ηταν το όνειρό του η δημιουργία ακαδημιών. Ολη του η ζωή ο στίβος, οι ταχύτητες ειδικά, χωρίς δεύτερη συζήτηση και ο Ολυμπιακός. Δίπλα του, η προπονήτρια Στέλλα Νικολαΐδου, σπρίντερ και του λόγου της και άνθρωπος που μοχθούσε στον Ρέντη. «Τη βλέπεις αυτή; Θα κάνει καριέρα, είναι μεγάλο ταλέντο» πρόσθετε και το μάτι του έπεφτε στην καλλονή πιτσιρίκα Αδριάννα Φέρρα. Στις μέρες μας η Φέρρα όντως συγκαταλέγεται στα τοπ ονόματα της ταχύτητας, αλλά ο Βεντίκος δεν μπορεί να την καμαρώσει. Στα 90 του χρόνια πέθανε την περασμένη Παρασκευή, αφήνοντας ένα μεγάλο αθλητικό κενό.
Ο Ιταλός που αποχωρεί
Αντρέα Πίρλο, ένας ιταλός χαφ με καταπληκτική καριέρα. Ανακοίνωσε αυτό που όλοι ανέμεναν: στο τέλος Δεκεμβρίου, όταν και ολοκληρώνεται το συμβόλαιό του με τη New York City, αποχωρεί από την ενεργό δράση. «Το καταλαβαίνεις ότι ήρθε η ώρα γι’ αυτό, όταν καθημερινά αντιμετωπίζεις ενοχλήσεις και δεν μπορείς να προπονηθείς όπως θα ήθελες εξαιτίας αυτών των προβλημάτων. Δεν μπορείς να συνεχίσεις να παίζεις για πάντα». Ο Πίρλο ρίχνει τους τίτλους του τέλους στα 38 του χρόνια, έχοντας κατακτήσει το Μουντιάλ του 2006 και τα Τσάμπιονς Λιγκ του 2003 και του 2007.