Ακριβό «παιχνίδι»

Το θέμα που θα θίξω σήμερα έχει μια διαχρονικότητα. «Ημουνα νιος και γέρασα», που λένε, παρακολουθώντας το αέναο «παιχνίδι» που διεξάγεται πέριξ του Πολυτεχνείου (κάθε Παρασκευοσάββατο απαραιτήτως, και εκτάκτως όποτε προκύψει… ανάγκη) και εδράζεται στην άποψη ότι ο χώρος ανήκει δικαιωματικά σε όσους «δραστηριοποιούνται», το λέω όσο πιο κομψά γίνεται, στα όμορα Εξάρχεια.

Η αναγκαστική αποκοπή του ιστορικού κτιρίου, δώρο και αυτό των συμπατριωτών μου Ηπειρωτών στην Αθήνα, από τη λειτουργία του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, έχει αποτελέσει αντικείμενο σχολιασμού ευρέως τόσο από εμένα όσο και από άλλους σχολιαστές. Εγώ είχα προτείνει να παραδοθεί το κτίριο στο διπλανό Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο ασφυκτιά από τα εκατοντάδες χιλιάδες ευρήματα που βρίσκονται καταχωνιασμένα στις αποθήκες του.

Φυσικά δεν έγινε τίποτε. Γιατί δεν έγινε κάτι και η κατάσταση παραμένει ως έχει, με το Πολυτεχνείο έρμαιο στις διαθέσεις μερικών εκατοντάδων εξωκοινοβουλευτικών; Γιατί –θα το επαναλάβω –υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που δεν επιθυμούν κάτι τέτοιο. Και μεταξύ αυτών των παραγόντων, σε ρόλο καθοριστικό, η Σχολή Αρχιτεκτόνων, που αρνείται πεισμόνως να μετακινηθεί στις εγκαταστάσεις του ΕΜΠ στου Ζωγράφου. Διότι, όπως κατ’ επανάληψιν έχει γραφεί και ειπωθεί, πού να τρέχουν τώρα Ζωγράφου οι καθηγητές, οι περισσότεροι τουλάχιστον, αφού εκεί γύρω, από Εξάρχεια μέχρι Κολωνάκι, έχουν τα γραφεία τους.

Τους καταλαβαίνω. Αλλά αυτό το πράγμα μάς κοστίζει. Ακριβά. Θα το αποδείξω δε, με ντοκουμέντα, εν συνεχεία για να καταλάβει ο καθένας ότι καλά είναι τα λόγια, καλή και η ησυχία τους, αλλά όχι και να πληρώνουμε από πάνω εμείς οι υπόλοιποι…

Εξηγώ αμέσως, για να μην παρεξηγηθώ και δεν το θέλω. Στο Μέγαρο Γκίνη, αυτό το οποίο μπορεί να χρησιμοποιεί ο κάθε πικραμένος για να πραγματοποιήσει τη συνέλευσή του και όπου ενίοτε φιλοξενούνται μετανάστες, πρόσφυγες, γενικώς παρεπιδημούντες εν Αθήναις, αλλά και άστεγοι κ.λπ., διαθέτει πέντε μεγάλα αμφιθέατρα, τα οποία θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν όλες τις εκδηλώσεις των σχολών του Πολυτεχνείου. Θα μπορούσαν, αλλά δεν…

Για τους λόγους που εξέθεσα προηγουμένως.

Εξού και το υπουργείο Παιδείας που δεν θέλει να σπάσει αβγά, που βολεύεται με την άθλια κατάσταση, μας στέλνει τον λογαριασμό! Σύμφωνα λοιπόν με απόφαση που έλαβε στις 13 Σεπτεμβρίου (αρ. πρωτοκόλλου 151965/Β1/Φ.19/842), εγκρίνεται η κατασκευή νέου κτιρίου στην Πολυτεχνειούπολη.

Με βάση την απόφαση αυτή, δύο ημέρες μετά, ο αναπληρωτής πρύτανης υποδομών του ΕΜΠ Ε. Σαπουντζάκης αποστέλλει επιστολή στον πρύτανη του ιδρύματος καθηγητή Ι. Γκόλια και αφού αναφέρει τις διάφορες συσκέψεις που έκανε με τους κοσμήτορες των σχολών «για τις σημερινές ανάγκες των σχολών και τις προοπτικές βελτίωσης και ανάπτυξης των κτιριακών υποδομών και εγκαταστάσεων», καταγράφει (στις ανάγκες) την κατασκευή έξι αμφιθεάτρων 150 θέσεων, ενός αμφιθεάτρου 320 θέσεων, χώρων εξυπηρέτησης ηλεκτρομηχανικών εγκαταστάσεων, αποθηκευτικών χώρων και χώρων… εκτόνωσης φοιτητών εμβαδού 6.985 τ.μ.!!!

Το έργο είναι προϋπολογισμού δαπάνης 10.701.000 ευρώ.

Δεν υπάρχει αυτή η χώρα. Δεν υπάρχει…

Αρκετά διαφωτιστική ήταν η συζήτηση στη Βουλή επί του νομοσχεδίου για την αλλαγή φύλου. Ιδιαίτερα από την πλευρά του Πρωθυπουργού κυρίου Τσίπρα, ο οποίος ενημέρωσε το πανελλήνιο για πράγματα τα οποία είχε (το πανελλήνιο…) άλλη εντύπωση.

Υποστήριξε λοιπόν, μεταξύ πολλών άλλων, ότι το κόμμα «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες» «είναι δήθεν ακροδεξιοί (και δήθεν) υπερσυντηρητικοί», ενώ στην πραγματικότητα (αυτό το λέω εγώ) είναι αληθινοί αριστεροί, δημοκράτες, αντιφασίστες. Υπογράμμισε, ως ενδεικτικό της προοδευτικότητας των καμμένων, ότι ψήφισαν –φαντάσου! –ώς και το «σύμφωνο συμβίωσης», άρα όλοι εμείς, όλο αυτό το διάστημα, ζούσαμε με την ψευδή όσο και παραπλανητική εντύπωση ότι δεν το είχαν ψηφίσει!

Εισηγούμαι βεβαίως, άμα τη επιστροφή του Καμμένου από τη μακρινή Βραζιλία, να τον ενημερώσει σχετικά, γιατί έχω την εντύπωση πως και ο ίδιος ο Καμμένος κάτι ανάλογο πιστεύει…

Το άλλο, απίθανο που είπε ο αγαπητός πρόεδρος Αλέξης, στον οίστρο που τον είχε καταλάβει χθες προς υπεράσπιση του κυβερνητικού του εταίρου Καμμένου (λογικό άλλωστε, αυτός τον διατηρεί στην εξουσία), είναι ότι ψήφισε και την ιθαγένεια!

Δεν ξέρω τι κάνει με τα υπόλοιπα ο πρόεδρος Αλέξης (δηλαδή ξέρω, όμως μην τα πιάσουμε πάλι τώρα, βαριέμαι), αλλά με τα ψέματα φαίνεται πως δεν το έχει πλέον. Προφανώς από κεκτημένη ταχύτητα, πετάει κάτι απίθανα, ποντάροντας στο ότι οι άλλοι έχουν κοντή μνήμη, και σου λέει, δεν μπορεί, θα περάσει –Πρωθυπουργός είμαι άλλωστε, ποιος να με αμφισβητήσει;

Ωραία είναι η τακτική, δεν λέω, αλλά όταν λες στη Βουλή, ως μία ακόμη απόδειξη της… προοδευτικότητάς του, ότι το κόμμα Καμμένου ψήφισε και το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια, αυτό είναι ψέμα, και το ψέμα έχει κοντά ποδάρια!

Διότι το νομοσχέδιο που ψήφισε η Βουλή στις 8 Ιουλίου του 2015 για την ιθαγένεια ΔΕΝ το ψήφισαν οι καμμενοβουλευτές. Συγκεκριμένα, το επίμαχο άρθρο 1 του νομοσχεδίου, το οποίο προέβλεπε την παροχή της ελληνικής ιθαγένειας σε παιδιά μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα και εγγράφονται στο δημοτικό σχολείο, υπερψηφίστηκε από 179 βουλευτές (ΣΥΡΙΖΑ, Ποτάμι, ΚΚΕ και ΠΑΣΟΚ τότε), ενώ καταψηφίστηκε από 84 βουλευτές (ΝΔ, ΑΝΕΛ, ΧΑ).

Για να λέμε αλήθειες, δηλαδή, και να μη λέμε μπαρούφες…

(Οπως άλλωστε δεν ψήφισε και για τη δημιουργία του τζαμιού το κόμμα Καμμένου, αλλά αυτό δεν το ισχυρίστηκε ο πρόεδρος Τσίπρας –ήταν πολύ πρόσφατο, φαίνεται…)

Θα κλείσω με κάτι ακόμη από την τοποθέτηση του προέδρου Αλέξη στη Βουλή, διότι θεωρώ επιεικώς εξωφρενικό ο πρόεδρος της κυβερνήσεως, ο οποίος υποτίθεται ότι γνωρίζει τι συμβαίνει στη χώρα, να λέει τέτοιες μπαρούφες! Τέτοια απίθανα πράγματα. Για να στηρίξει μια άποψη, η οποία κρίνεται.

Είπε λοιπόν χθες στη Βουλή ότι εξαιτίας του bullying που υφίστανται τα διεμφυλικά παιδιά έχουμε «δεκάδες απόπειρες αυτοκτονίας στα σχολεία μας»!!!

Πού, πώς, πότε και ποιος έχει καταγράψει όλα αυτά τα «δεκάδες» περιστατικά, φυσικά δεν το ανέφερε. Πομπωδώς όμως είπε κάτι άλλο, το οποίο οφείλω να μεταφέρω: «Εχω άποψη, έχω θέση, έχω ευθυκρισία»!

Κυρίως ευθυκρισία, έχω να επισημάνω. Κυρίως…

Είκοσι χρόνια συμπληρώθηκαν (κιόλας!..) από τον θάνατο μιας μεγάλης μορφής της ανανεωτικής Αριστεράς που αν ζούσε σήμερα θα τράβαγε τα (λίγα) μαλλιά του με την ψευδεπίγραφη Αριστερά που κυβερνάει, του Γρηγόρη Γιάνναρου.

Ιδεολόγος, διανοητής, σπουδαίος συνομιλητής και κυρίως άνθρωπος, ο Γιάνναρος (όπως κι ο Παπαγιαννάκης, ο Ανδρέας Λεντάκης και φυσικά ο Κύρκος) σηματοδότησε μια ολόκληρη γενιά αγωνιστών της ανανεωτικής Αριστεράς που πάλεψαν για τις ιδέες τους χωρίς καμία προσωπική φιλοδοξία και προσδοκία ανταπόδοσης ή εξαργύρωσης.

Για τον λόγο αυτόν, η ΔΗΜΑΡ οργανώνει εκδήλωση την προσεχή Τρίτη 17 του μηνός στο ΕΒΕΑ με ένα διακομματικό πάνελ, αποτελούμενο από τους Ντ. Μπακογιάννη, Στ. Πιτσιόρλα, Κ. Σκανδαλίδη, Δ. Χατζησωκράτη και Θ. Θεοχαρόπουλο, σε συντονισμό του διευθυντή των «ΝΕΩΝ» Παναγιώτη Λάμψια.

Οσοι πιστοί, πραγματικοί αριστεροί, προσέλθετε…