Αναζήτηση
Εχω μια ειλικρινή απορία. Γιατί αρέσει στον Πρωθυπουργό να λέει ψέματα; Και μάλιστα ψέματα που δεν βοηθούν σε κάτι, ενώ αποκαλύπτονται γρήγορα και με μεγάλη ευκολία.
Μιλώντας προχθές στη Βουλή διατύπωσε μέσα σε ελάχιστα λεπτά τρία κατάφωρα ψέματα κι ανέφερε ένα αναπόδεικτο γεγονός.
Ψέμα πρώτο. Οτι ο απών Καμμένος υπερψηφίζει με επιστολική ψήφο την αλλαγή ταυτότητας φύλου.
Η αλήθεια. Ο Καμμένος υπερψήφισε επί της αρχής ένα νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης με πάρα πολλά θέματα, αλλά καταψήφισε το άρθρο 3 που αφορούσε την αλλαγή ταυτότητας φύλου.
Ψέμα δεύτερο. Οτι με τους ΑΝΕΛ έχει περάσει η κυβέρνηση το σύμφωνο συμβίωσης.
Η αλήθεια. Οι ΑΝΕΛ καταψήφισαν το σύμφωνο συμβίωσης. Το οποίο έγινε νόμος του κράτους επειδή το ψήφισε η αντιπολίτευση, ακόμη και 17 βουλευτές της ΝΔ μεταξύ των οποίων ο Κ. Μητσοτάκης –όπως ο ίδιος υπενθύμισε στον Πρωθυπουργό…
Ψέμα τρίτο. Οτι με τους ΑΝΕΛ έχει ψηφίσει η κυβέρνηση την απόδοση ελληνικής ιθαγένειας σε παιδιά μεταναστών.
Η αλήθεια. Οι ΑΝΕΛ καταψήφισαν την απόδοση ιθαγένειας. Ο νόμος πέρασε με τις ψήφους της ΔΗΣΥ και του Ποταμιού.
Ο Πρωθυπουργός μίλησε ακόμη για «δεκάδες απόπειρες αυτοκτονίας στα σχολεία» –υποθέτω ότι εννοούσε πως σχετίζονται με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο… Ενδιαφέρουσα πληροφορία την οποία δεν γνωρίζαμε.
Ξέρει κάτι περισσότερο ο ίδιος; Προφανώς όχι ονόματα, αλλά τουλάχιστον αριθμούς, περιστατικά, περιπτώσεις…
Διαφορετικά πολύ φοβούμαι ότι οι απόπειρες αυτοκτονίας στα σχολεία λόγω φύλου είναι κάτι σαν εκείνη την επιδημία αυτοκτονιών λόγω Μνημονίου.
Η ωμή αλήθεια είναι ότι μια διχασμένη κυβέρνηση διασώθηκε (ξανά) από μια κατακερματισμένη Κεντροαριστερά και μάλιστα σε ένα ζήτημα οικτρά μειοψηφικό στην κοινή γνώμη.
Ασφαλώς τα ανθρώπινα δικαίωμα δεν υπόκεινται στη λογική της πλειοψηφίας: είναι σεβαστά ακόμη κι αν αφορούν μόνο ένα άτομο.
Αλλά επειδή όλοι ζούμε σε μια κοινωνία, καλό είναι να γνωρίζουμε ότι (σύμφωνα με όλες τις μετρήσεις) η συγκεκριμένη κυβερνητική πρωτοβουλία βρίσκει αντίθετους όχι μόνο τους σκοταδιστές ή την Εκκλησία (όπως αρέσκονται να υποθέτουν μερικοί…) αλλά τα 3/4 της κοινωνίας, ίσως και περισσότερο.
Ούτε σκοταδιστές είναι όλοι αυτοί, ούτε θεούσες.
Αυτό φυσικά δεν αναιρεί τη σκοπιμότητα μιας τέτοιας νομοθεσίας. Βάζει όμως στη θέση τους όσους αυτάρεσκα κι αναπόδεικτα φλυαρούν στο όνομα της κοινωνίας, της προόδου, του λαού, της ευαισθησίας, του φωτός, του ήλιου και δεν ξέρω ποιων άλλων φαινομένων.
Διότι στις εκλογές ψηφίζουν και οι άλλοι. Κι εκεί μετρούν οι πλειοψηφίες, άρα τελειώνουν τα ψέματα.
