Η τακτική της κυβέρνησης προφανώς δεν θα αλλάξει: όπως διακήρυττε σε όλους τους τόνους, και μάλιστα διά στόματος του επικεφαλής της, ότι δεν θα υπάρξει «ούτε ένα ευρώ επιπλέον λιτότητα» για να λάβει στη συνέχεια νέα μέτρα, έτσι και τώρα θα επιμένει ότι νέα μέτρα δεν θα υπάρξουν και ότι η χώρα θα αφήσει οριστικά πίσω της τα Μνημόνια τον Αύγουστο του 2018.
Κι αυτή τη φορά όμως η πραγματικότητα που θα βιώσουν οι πολίτες θα είναι κατά πάσα πιθανότητα διαφορετική από το κυβερνητικό αφήγημα. Η εμμονή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην πρόβλεψη ότι το πλεόνασμα του 2018 μόλις που θα ξεπεράσει το 2,2% αντί του 3,5% που έχει συνομολoγήσει η κυβέρνηση ανοίγει μια τρύπα 2,3 δισεκατομμυρίων ευρώ. Και ο τρόπος για να κλείσει είναι ένας: αυτός που νιώθουν όλο και περισσότερο στο πετσί τους οι έλληνες φορολογούμενοι.
Γίνεται εύκολα αντιληπτός ο λόγος για τον οποίο η χώρα μας είναι δέσμια αυτής της κατάστασης. Η σημερινή κυβέρνηση ανήλθε στην εξουσία με ένα ψέμα που στοίχισε πολύ ακριβά. Αλλά συνέχισε να πολιτεύεται χωρίς ποτέ να αποκαταστήσει μια σχέση ειλικρίνειας με τους πολίτες. Πορεύεται από ψέμα σε ψέμα, από αυτοδιάψευση σε αυτοδιάψευση, από τη μια σύγκρουση με την πραγματικότητα στην άλλη.
Το αποτέλεσμα είναι ένα σισύφειο άλγος. Σαν τον μυθικό ήρωα, οι φορολογούμενοι ανεβάζουν την πέτρα στην κορυφή του λόφου. Για να τη δουν να κατρακυλά στη βάση του ξανά και ξανά.