Δύσκολες ασκήσεις ισορροπίας δείχνουν οι παρασκηνιακές διεργασίες για την εκλογή του νέου προέδρου του ΣΕΒ, που έχουν μπει στην τελική τους ευθεία προκειμένου ώς το τέλος του έτους να έχει βρεθεί ο διάδοχος του Θεόδωρου Φέσσα.
Στις μέχρι τώρα κλειστές συναντήσεις έχει γίνει σαφές ότι το προφίλ του νέου πρόεδρου πρέπει να συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά ενός ισχυρού βιομηχάνου, αλλά και την ικανότητα της σύνθεσης των διαφορετικών επιδιώξεων και συμφερόντων που εκ της φύσεώς του εκπροσωπεί ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών.
Η θέση «καίει», ο πρόεδρος του ΣΕΒ ασκεί πολιτική και όταν μια κυβέρνηση κάνει λάθη στην οικονομία, οφείλει να παίρνει δημόσια θέση ασκώντας της κριτική, φροντίζοντας ωστόσο πάντα να κρατά τις θεσμικές αποστάσεις του ρόλου του.
Στις μέχρι τώρα διεργασίες για την επόμενη ημέρα του μεγαλύτερου εργοδοτικού φορέα της χώρας, το όνομα που ακούγεται περισσότερο είναι εκείνο του Ευάγγελου Μυτιληναίου. Συγκεντρώνει ισχυρή δυναμική καθώς είναι ένας διαρκώς ανερχόμενος επιχειρηματίας, εξωστρεφής, με σύγχρονο προφίλ. Τα πάντα ωστόσο είναι ακόμη ρευστά, υπάρχουν και διαφορετικές φωνές ή τάσεις μέσα στον Σύνδεσμο, ζυμώσεις γίνονται και με άλλα πρόσωπα που θα προσπαθήσουν να πετύχουν τις δικές τους επιδιώξεις και τα οποία δεν έχουν ακόμη ανοίξει τα χαρτιά τους. Σ’ αυτούς που εκφράζουν διαφορετική γνώμη ακούγεται ότι είναι ο Μιχάλης Στασινόπουλος της Βιοχάλκο, ενώ τα ονόματα που παίζουν παραδοσιακά σε κάθε αλλαγή σελίδας στο ΣΕΒ, αλλά ποτέ δεν επιβεβαιώνονται, είναι ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος της Chipita ή ο Δημήτρης Παπαλεξόπουλος της Τιτάν.
ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΚΑΡΕΚΛΑ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι οι παραπάνω ζυγίζουν τα υπέρ και τα κατά μιας τέτοιας απόφασης, αφού η καρέκλα είναι από μόνη της «ηλεκτρική» και σχεδόν «full time job». Εκτός του φόρτου εργασίας που συνεπάγεται η ενασχόληση με το αντικείμενο, ο πρόεδρος του ΣΕΒ πρέπει να ακολουθεί συχνά ρόλο «ισορροπιστή» για να μη δυσαρεστήσει κάποιο από τα πολλά συμφέροντα που εκπροσωπεί.
Σε κάποιους αυτό δεν αρέσει και ζητούν μεγαλύτερη παρεμβατικότητα. Αναγνωρίζουν την ανάγκη να συνθέτει ο Σύνδεσμος τις αντιτιθέμενες απόψεις και να εξισορροπεί τις αντικρουόμενες θέσεις, στρογγυλεύοντας εκ των πραγμάτων τον λόγο του, όχι όμως να γίνεται πιο «politically correct» απ’ ό,τι απαιτούν οι περιστάσεις.
Τέτοιες απόψεις έχουν διατυπωθεί στις παρασκηνιακές διεργασίες για την επόμενη ημέρα του ΣΕΒ και είναι ακόμη πολλά τα κομμάτια στο παζλ διεκδίκησης της προεδρίας που δεν έχουν τοποθετηθεί. Τίποτα για παράδειγμα δεν αποκλείει, παρότι οι διεργασίες για την επιλογή του νέου προέδρου ξεκίνησαν νωρίς (η θητεία Φέσσα λήγει τον Μάιο του 2018), τελικά τα πρόσωπα που έχουν βολιδοσκοπηθεί να εκφράσουν στην πορεία επιφυλάξεις. Στην περίπτωση που αρχίσουν οι «καραμπόλες», δεν αποκλείεται να πέσει στο τραπέζι κάποιο όνομα-έκπληξη. Δεδομένο πάντως θα πρέπει να θεωρείται ότι ο Θεόδωρος Φέσσας δεν ενδιαφέρεται να κατέβει ξανά υποψήφιος.
ΠΟΛΥΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟΣ. Σε αυτό το βυζαντινό μωσαϊκό του ΣΕΒ, η πιο διακριτή τάση διαφοροποίησης σε θέματα βιομηχανίας εκφράζεται από τον φορέα της ελληνικής παραγωγής. Ο λόγος για τον οποίο επιχειρηματίες όπως ο Μιχάλης Στασινόπουλος προέβησαν στη σύστασή του ήταν ότι θεωρούν πως ο ΣΕΒ δεν εκπροσωπεί επαρκώς τη βιομηχανία ακριβώς λόγω της πολυσυλλεκτικότητάς του, η οποία συνεπάγεται διαρκείς ασκήσεις ισορροπίας. Οσο και αν τα μέλη της προσπαθούν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις ότι ο νέος φορέας λειτουργεί συμπληρωματικά και όχι ανταγωνιστικά προς τον ΣΕΒ, είναι προφανές ότι έχουν σοβαρές ενστάσεις στην πολιτική του σε θέματα βιομηχανίας. Το συντριπτικά πάντως μεγαλύτερο μέρος των μελών του ΣΕΒ θεωρεί ότι τα συμφέροντα του χώρου εκπροσωπούνται πετυχημένα μέσα από τον Σύνδεσμο και αυτό αποδεικνείει και το γεγονός ότι δεν συντάχθηκαν με τη συγκεκριμένη κίνηση.
Αλλά είναι τόσο πολλές οι «συνιστώσες» του ΣΕΒ, που ό,τι και να συμβεί, πάντα θα υπάρχει κάποιος να γκρινιάξει, όπως λέει ένα από τα παλαιότερα μέλη του: Ο επιχειρηματίας με κόκκινα δάνεια τα βάζει με την τράπεζα επειδή αυτή επιδιώκει να εξυγιάνει το χαρτοφυλάκιό της. Ο βιομήχανος δυσανασχετεί για τις εργοδοτικές εισφορές, η ενεργοβόρος βιομηχανία επιδιώκει χαμηλό κόστος ενέργειας, ενώ κάποιες επιχειρήσεις φωνάζουν όταν ο Σύνδεσμος τάσσεται υπέρ της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές. Αυτά τα «οικογενειακά conflicts» είναι και ο λόγος που ο ΣΕΒ παίζει συχνά με πολλά πρόσωπα, ακολουθώντας τη συνταγή του «λίγο απ’ όλα» προκειμένου, όσο αυτό είναι δυνατόν, να μένουν όλοι ικανοποιημένοι. Δεν τα καταφέρνει πάντα.
ΑΝΑΝΕΩΣΗ. Πάντως, οι εξελίξεις στο ΣΕΒ τρέχουν. Αν και η θητεία Φέσσα εκπνέει τον Μάιο του 2018, οι διεργασίες είναι επιταχυνόμενες καθώς πρέπει να δοθεί χρόνος στον καινούργιο πρόεδρο ώστε να αρχίσει να διαμορφώνει στίγμα και να επιλέξει συνεργάτες, πράγματα που δεν γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη. Στόχος άλλωστε των δύο επιτροπών προεπιλογής υποψηφίων που συστάθηκαν το καλοκαίρι δεν είναι μόνο να βρουν τον καταλληλότερο για πρόεδρο, αλλά και να αναζητήσουν νέους επιχειρηματίες ώστε να ανανεώσουν το 20μελές διοικητικό συμβούλιο. Ενα λιγότερο πιθανό σενάριο, ωστόσο υπαρκτό, είναι ο εκλεκτός να μην προέρχεται από τους πλέον αναγνωρίσιμους επιχειρηματίες, αλλά να είναι μικρότερου βεληνεκούς. Ως επιχείρημα προβάλλεται ότι ένα τέτοιο πρόσωπο θα μπορούσε να διαθέσει περισσότερο χρόνο για να φέρει εις πέρας το σύνθετο έργο του προέδρου. Το μειονέκτημα μιας τέτοιας επιλογής είναι ότι δύσκολα θα κατάφερνε να συγκεντρώσει την αποδοχή της πλειοψηφίας ή να έχει το κατάλληλο βάρος να εκτεθεί πολιτικά και να συγκρουσθεί ή να συμφωνήσει όπου χρειάζεται με την εκάστοτε κυβέρνηση.
Τελευταία Νέα