Η κυβέρνηση και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ ή «άτομα και μικροομάδες» κρατούν τα «κλειδιά» των επενδύσεων στη χώρα, εκτιμά ο Δημήτρης Μάρδας. Ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών τονίζει στα «ΝΕΑ» πως χρειάζονται στοχευμένες φοροελαφρύνσεις και εμφανίζεται αισιόδοξος για την έκβαση της τρίτης αξιολόγησης, ενώ επαναφέρει την πρότασή του για το «θερινό Νταβός» και τους σύρους επενδυτές. Εκτιμά τέλος πως δεν υπάρχει κίνδυνος για την κυβερνητική συνοχή από τους ΑΝΕΛ, αλλά, με αφορμή την Κεντροαριστερά, συνιστά «να προσέχουμε τι λέμε για τους πολιτικούς μας αντιπάλους και τι αφορίζουμε».
Κινδυνεύουν η κυβερνητική συνοχή και η ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ μετά την επεισοδιακή ψηφοφορία για την ταυτότητα φύλου; Πρέπει η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ να τεθεί υπό αναθεώρηση;
Η κυβερνητική συνοχή δεν κινδύνευσε εξαιτίας του πρόσφατου νομοσχεδίου. Nα υπενθυμίσω ότι τα δύο κόμματα που συγκυβερνούν έχουν διαφορετική πολιτική αφετηρία και σε επιμέρους θέματα έχουν διαφορές. Συμφωνούν όμως στη βασική κατεύθυνση που είναι να βγάλουν τη χώρα από το τέλμα της κρίσης και να την απαλλάξουν από τη νοσηρή κουλτούρα που διαπερνούσε χρόνια την πολιτική ζωή της. Επίσης, δεν είναι η πρώτη φορά που υπήρξαν διαφορετικές απόψεις μεταξύ των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση. Το ίδιο έγινε και με το σύμφωνο συμβίωσης και την ιθαγένεια.
Υπάρχει περιθώριο συνεργασίας σας µε την Κεντροαριστερά;
Είναι πολύ πρόωρο να συζητάμε το όποιο περιθώριο συνεργασίας, καθώς δεν έχει διαμορφωθεί ακόμα ο υπό εκκόλαψη νέος φορέας της Κεντροαριστεράς και δεν γνωρίζουμε με σαφήνεια ποιες θα είναι οι πολιτικές του γραμμές, όπως και η ταυτότητά του. Βέβαια, εδώ υπάρχει το παράδοξο να εκλέγεται πρώτα ο αρχηγός και μετά να διαμορφώνεται το πολιτικό στίγμα. Ενα πράγμα πρέπει να θυμόμαστε: η συνεργασία των κομμάτων, στο πλαίσιο συστημάτων απλής ή ενισχυμένης αναλογικής, είναι δεδομένη. Οπότε να προσέχουμε τι λέμε για τους πολιτικούς μας αντιπάλους και τι αφορίζουμε, έχοντας ως δεδομένο ότι οφείλουμε να προσαρμοστούμε στη λαϊκή εντολή και να υπακούσουμε στη βούληση των ψηφοφόρων.
Είμαστε προ των πυλών της τρίτης αξιολόγησης. Κρύβει αυτή παγίδες, ιδιαίτερα μετά τις νέες εκτιμήσεις του ΔΝΤ;
Κατ’ αρχάς, μην ξεχνάμε ότι το ΔΝΤ πέφτει συνήθως έξω στις προβλέψεις του και επίσης αρκετές φορές έχει διαφορετικές εκτιμήσεις από αυτές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο σχεδιασμός της κυβέρνησης είναι να προχωρήσει στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης το ταχύτερο δυνατόν και κατόπιν να ακολουθήσουν οι τεχνικές συζητήσεις για το χρέος. Το ΔΝΤ τέλος, μέσω της κυρίας Λαγκάρντ, δήλωσε ότι δεν απαιτεί νέα μέτρα, αλλά απλά ζητάει να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα, οπότε δεν βλέπουμε καμία παγίδα.
Είναι εφικτός ο στόχος της εξόδου από τα Μνημόνια και την επιτροπεία; Μπορούν και πρέπει να γίνουν φοροελαφρύνσεις;
Ο στόχος είναι εφικτός, αρκεί να αναπτύξουμε ταχύτητες ιδιαίτερα υψηλές σε θέματα που αφορούν τις επενδύσεις, ενώ από την άλλη να κοπεί ο γόρδιος δεσμός της γραφειοκρατίας, που αποτελεί κύρια αιτία δημιουργίας μη φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Φυσικά χρειάζονται φοροελαφρύνσεις, οι οποίες όμως δεν θα πρέπει να εκτροχιάσουν την οικονομία, όπως έγινε το 2014 λόγου χάρη, με τις αρνητικές αποκλίσεις που καταγράφηκαν τελικά σε επενδύσεις, παραγωγή και πρωτογενές πλεόνασμα.
Τι είδους επενδύσεις θέλει η κυβέρνηση και πώς θα καμφθούν οι αντιρρήσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ;
Κάθε μορφής επένδυση είναι δυνατόν να ανθήσει στην Ελλάδα, σεβόμενη το περιβάλλον και τους νόμους, ό,τι αυτονόητο λοιπόν γίνεται σε κάθε ευνομούμενο κράτος. Η αύξηση των επενδύσεων σε νέους χώρους-κλάδους, όπου εκεί θα δημιουργήσουμε ένα δυναμικό συγκριτικό πλεονέκτημα, δεν προτείνεται μόνο από την οικονομική θεωρία, αλλά από την ίδια την εμπειρία αρκετών κρατών. Ο βιομηχανικός ιστός της χώρας αποσαθρώνεται από το 1992 και μετά με ιδιαίτερα αρνητικούς ρυθμούς. Αυτή η τάση πρέπει να αντιστραφεί. Οπλο μας στον αγώνα για αύξηση των επενδύσεων σε εμπορεύσιμα αγαθά και υπηρεσίες είναι το πλούσιο ανθρώπινο κεφάλαιο της χώρας. Αυτό το κεφάλαιο επιδιώκει η κυβέρνηση να αξιοποιήσει μέσα από τη νέα βιομηχανική της πολιτική, που δίνει έμφαση για πρώτη φορά στην τεχνολογική έρευνα και στις καινοτόμες προσπάθειες. Ως προς τις αντιρρήσεις που λέτε, σημειώνεται το εξής: οι αποφάσεις για την όποια επένδυση λαμβάνονται από τα θεσμικά όργανα της κυβέρνησης και όχι από άτομα ή μικροομάδες. Οι όποιες αντιρρήσεις, επιφυλάξεις και άλλα απλά εμπλουτίζουν τα στοιχεία ενός διαλόγου, ο οποίος όμως ολοκληρώνεται με την απόφαση της κυβέρνησης.
Σε ποιο στάδιο βρίσκονται τα πρότζεκτ που αφήσατε για το «θερινό Νταβός» και τους σύρους επενδυτές; Τι απαντάτε σε όσους σας επέκριναν;
H πρόταση για τη δημιουργία ενός «νησιού τέχνης και φιλοσοφίας» είναι μια ιδέα ομάδας επιστημόνων και επαγγελματιών που άρχισε το 2011. Δεν ήταν μια κανονιά της στιγμής, όταν ανακοινώθηκε το 2015. Η πρόταση αυτή βρήκε ανταπόκριση από πολλές πλευρές. Εγιναν πολλά βήματα, ώστε να αποκτήσει σάρκα και οστά και να γίνει αποδεκτή από το ΚΥΣΟΙΠ. Είναι στο χέρι τής κυβέρνησης να την περπατήσει, καθώς είναι ώριμη ως προς το μελετητικό της σκέλος. Κάποιοι τρομάζουν σε καινοτόμες ιδέες που κινούνται έξω από την κανονικότητα που μας έμαθαν τόσα χρόνια. Αν δεν απαλλαγούμε όμως από αυτό το σύνδρομο, τότε θα μείνουμε προσκολλημένοι στο μικρό και το μέτριο του παρελθόντος.
Οσο για τη σκέψη μου σχετικά με σύρους πρόσφυγες-επενδυτές, η οποία δέχτηκε πολλές επικρίσεις, άσχετα αν πολλοί από τους επικριτές μου κατάλαβαν τώρα το λάθος τους, θα ήθελα να σημειώσω ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία από το Enterprise Greece σχετικά με το πρόγραμμα Golden Visa, έκαναν χρήση αυτού του προγράμματος 48 Σύροι. Οσοι επέκριναν τη δήλωσή μου, εσκεμμένα παρέλειψαν να σημειώσουν ότι δεν αναφερόμουν σε όλους τους πρόσφυγες που βρίσκονται στα νησιά ή στα σύνορα, αλλά σε ένα κοινό που είχε και έχει την οικονομική επιφάνεια. Τέλος, καλό θα είναι, πριν κάποιος ανοίξει το στόμα του για να επικρίνει την όποια νέα ιδέα, να βλέπει τι γίνεται γύρω του. Σύροι πρόσφυγες-επενδυτές έχουν επενδύσει π.χ. πάνω από ένα δισ. δολάρια στην Τουρκία, γύρω στο μισό δισ. δολάρια στην Αίγυπτο, άλλα τόσα στην Ιορδανία, αλλά και 80 δισ. δολάρια σε γερμανικές τράπεζες.
Αναζήτηση
