Δεν έχει τέλος αυτό το πανηγύρι. Τα προβλήματα πριν καν, όχι λυθούν, πριν γίνουν απλώς κατανοητά αποσύρονται από τη σκηνή και πάνε στα καμαρίνια τους να ξεχαστούν με την ησυχία τους. Ή μάλλον ν’ αλλάξουν ρούχα, φάτσα, ρόλο και να περιμένουν να βγουν στο προσκήνιο κάποια άλλη φορά, εν καιρώ, για άλλους λόγους κι αλλωνών συμφέροντα.
Κι έτσι ξαφνικά ένας Τσολάκογλου χρόνια ξεχασμένος, πάνω από μισόν αιώνα ξυπνάει απ’ τη λήθη του κι εμφανίζεται πρωταγωνιστής σ’ έναν προεκλογικό αγώνα και γίνεται η πρώτη φίρμα και πρώτο τραπέζι πίστα.
Για να μην πω για τους γερμανοτσολιάδες που βγήκανε στη γύρα να κάνουν φούρλες τις φουστανέλες στο Σύνταγμα αλλά και να φιγουράρουν εξώφυλλα σε κομματικές φυλλάδες.
Καλά δεν μιλάω για τους Νενέκους γιατί αυτή έκαναν κάποια στιγμή εμφάνιση γκεστ-σταρ και αποσύρθηκαν ησύχως.
Σκέφτομαι αυτά τα τωρινά προβλήματα όπως η φοβερή μόλυνση στο Σαρωνικό, που ζήτημα πια να την βρεις παραχωμένη σε μια αράδα στην εφημερίδα, δυο like, σε κάνα σάιτ κι έξω απ’ την πόρτα.
Ποιος ξέρει πότε θα επανέλθει στη σκηνή για να την εκμεταλλευτεί δεόντως η μέλλουσα όποια αντιπολίτευση.
Και όχι για να λυθεί το θέμα. Οχι. Για καθαρά κομματικούς σκοπούς.
Τι θα λέμε για τον νόμο «αλλαγής ταυτότητας φύλου» σε δυο τρία χρόνια;
Γιατί αυτή την εβδομάδα όλο το θέμα από κυβέρνηση, αντιπολίτευση, Τύπο, κανάλια, φουμπού, τουίτερ, καφενεία, παρέες, ιερείς και φαρισαίους ήτανε πρώτο τραπέζι πίστα. Το τι ακούστηκε, τι ειπώθηκε… τα ύστερα του κόσμου.
Καλά οι παπάδες και οι δεσποτάδες, άσ’ το καλύτερα, ένας μητροπολίτης, δε, έβγαλε τη μίτρα του και την κοπάναγε στον τοίχο.
Ο αγνός λαός από δίπλα (που ως γνωστόν έχει πάντα δίκιο) έδωσε ρέστα. Ανθρωποι που όχι μόνο δεν είχαν ενημερωθεί για τον νόμο, αλλά που δεν ξέρουν ούτε από μακριά τη φύση του προβλήματος, άνοιξαν τον οχετό και βρώμισε ο τόπος. Εφτασε ένα «παλικάρι» να αρχίσει τις κατάρες αθλητής άνθρωπος, και με τις ευλογίες του αρχιεπισκόπου παρακαλώ. Ευλόγησον πάτερ. Την ευχή σας, αχρείαστη νά ‘ναι.
Αλλά και οι πολιτικοί. Τι στάση. Στάθηκαν στο ύψος τους. Με το που ορίσθηκε η ημέρα της ψηφοφορίας πήραν τους δρόμους. Ο ένας, ο κύριος Καμμένος που ειρήσθω εν παρόδω όπως μας ανακοίνωσε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, ψήφισε και για την αλλαγή φύλου και για το Μεταναστευτικό. Μάλιστα. Δεν το ξέρατε, δεν ήσαστε εδώ, γι’ αυτό επενέβη ο κύριος Τσίπρας για να μπούνε κάποια πράγματα στη θέση του.
Ο κύριος Καμμένος λοιπόν έπιασε Βραζιλία. Κι από κει από το σαμποδρόμιο έστειλε την ψήφο του στην οποία συμφωνούσε επί της αρχής αλλά απέρριπτε όλο το νόμο συλλήβδην. Παρακαλώ; Ποιος είναι; Λάθος, εμείς δεν έχουμε τηλέφωνο.
Η Φώφη πάλι πήγε λίγο πιο κοντά, εδώ παρά έξω, στο Βερολίνο, που είχε κάτι φίλες απ’ το δημοτικό και τις πεθύμησε.
Στο άλλο νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης προτίμησε να κάτσει σπίτι της γιατί είχε βάλει φαΐ στη φωτιά και φοβήθηκε μην της καεί το γιουβαρλάκι.
Δεν θέλω να μιλήσω για τον εξωγήινο στον Υμηττό γιατί με ντρέπομαι.
Και μετά απ’ όλα αυτά ο Πρωθυπουργός ντύθηκε αεροπόρος, καβάλησε το αρεόπλανο κι έσκισε τους αιθέρες.
Να μάθουν κι αυτοί να φέρονται. Ορίστε μας.