Ακόμα ψάχνει διαμέρισμα στο Βερολίνο. Απλό δεν είναι, «με τόσο πολλούς ενδιαφερομένους για κάθε διαμέρισμα μοιάζει με λοταρία, ελπίζω να έχω τύχη» λέει χαμογελώντας ο Αλεξάντερ Λάμπσντορφ. Ο αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου μετακομίζει από τις Βρυξέλλες στο Βερολίνο. Τον Σεπτέμβριο εξελέγη βουλευτής στην Μπούντεσταγκ, το κόμμα του FDP επανήλθε στη γερμανική Βουλή μετά την απουσία της τελευταίας τετραετίας. Ο Λάμπσντορφ είναι από τα σημαίνοντα και προβεβλημένα στελέχη των Φιλελευθέρων που θα παίξουν και σε κυβερνητικό επίπεδο σημαντικό ρόλο. Αν, όπως όλα δείχνουν, η επόμενη κυβέρνηση της Γερμανίας είναι ο λεγόμενος συνασπισμός της «Τζαμάικας» (Χριστιανοδημοκράτες – Φιλελεύθεροι – Πράσινοι), ο Λάμπσντορφ δεν αποκλείεται να είναι ο επόμενος υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, σε περίπτωση που το FDP πάρει αυτό το υπουργείο. «Είναι νωρίς να μοιραστούν υπουργεία και κυβερνητικές θέσεις» λέει με μια δόση μετριοπάθειας ο Λάμπσντορφ. Προέχει για τον ίδιο και το κόμμα του να τονίσουν το προφίλ του FDP. «Θέλουμε να ισχυροποιήσουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς, να προωθήσουμε τα ατομικά δικαιώματα στον κόσμο: αυτά είναι στο πολιτικό DNΑ των Φιλελευθέρων» λέει.
Οι Φιλελεύθεροι κατηγορήθηκαν για ευρωσκεπτικισμό, ο πρόεδρος του FDP Κρίστιαν Λίντνερ προσπάθησε να προσπεράσει από τα δεξιά το ακροδεξιό AfD βάζοντας ξανά θέμα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Τι θέλουν πραγματικά οι Φιλελεύθεροι;
«Κανένας δεν επιθυμεί ένα Grexit –ούτε εμείς. Θέλουμε η Ελλάδα με υγιή δημοσιονομικά, με δυναμική οικονομία και σταθερότητα να μπορεί να μείνει μέλος της ευρωζώνης» εξηγεί. «Η πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει η ελληνική κυβέρνηση είναι συμφωνημένη με την τρόικα. Αλλά βασική αρχή παραμένει: εάν μια χώρα δεν μπορεί να ακολουθήσει τους κανόνες, πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα να εγκαταλείψει το ευρώ» προσθέτει. «Το σημαντικότερο για την επιτυχία της ευρωζώνης είναι η εσωτερική σταθερότητα και η τήρηση των κανόνων και όχι ο αριθμός των κρατών – μελών της. Αυτό συνεχίζει να ισχύει» λέει ο Φιλελεύθερος πολιτικός. Θα αποτελεί το Grexit κόκκινη γραμμή του FDP στη διαπραγμάτευση για το κυβερνητικό πρόγραμμα; «Δεν βάζουμε κόκκινες γραμμές» απαντά. Αλλά κούρεμα χρέους με το FDP δεν θα γίνει, αυτή είναι προεκλογική δέσμευση. Κατά τα άλλα, «πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα να εγκαταλείπει μια χώρα την ευρωζώνη χωρίς να εγκαταλείπει την ΕΕ, όπως και ένα πτωχευτικό δίκαιο για κράτη, διότι αυτό που έχουμε σήμερα είναι ένα ad hoc σύστημα που δημιουργήθηκε με την κρίση της Ελλάδας».
Το FDP δεν είναι αντιευρωπαϊκό κόμμα. Στους κόλπους των Φιλελευθέρων υπήρχε πάντα μια ισχυρή εθνοκεντρική τάση, κυρίως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά με πρόεδρο τον Χανς Ντίντριχ Γκένσερ, τον μακροβιότερο υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας, οι Φιλελεύθεροι απέκτησαν ένα σαφές φιλευρωπαϊκό προφίλ. Το συνδιαμόρφωσε ο δεύτερος στην ιεραρχία μετά τον Γκένσερ, ο Οτο κόμης Λάμπσντορφ, για πολλά χρόνια υπουργός Οικονομίας και με τον Σοσιαλδημοκράτη Χέλμουτ Σμιτ και με τον δεξιό Χέλμουτ Κολ.
Ο Αλεξάντερ Σεμπάστιαν Λέονσε Φράιχερ φον ντερ Βένγκε κόμης Λάμπσντορφ, όπως είναι το πλήρες όνομά του, συνεχίζει την παράδοση της οικογένειας. Γεννήθηκε το 1966 στην Κολωνία, από το 2001 είναι μέλος του προεδρείου του FDP, το 2004 εξελέγη ευρωβουλευτής, από το 2014 είναι ένας από τους αντιπροέδρους του Ευρωκοινοβουλίου. Με σπουδές πολιτικής επιστήμης και ιστορίας ακολούθησε διπλωματική καριέρα από το 1995.
Μπορεί ο γάλλος πρόεδρος Μακρόν να θεωρεί τους Φιλελευθέρους μεγάλο εμπόδιο στο όραμά του για την ΕΕ, αλλά ο Λάμπσνστορφ δεν συμμερίζεται αυτούς τους φόβους. Το αντίθετο. «Εχουμε πολλά κοινά σημεία με τον Μακρόν» λέει με έμφαση. Βρίσκει «συναρπαστικό» ότι ο Μακρόν προσδιορίζει την έννοια της κυριαρχίας όχι πλέον στο πλαίσιο του ένθους – κράτους, αλλά ως «δυνατότητα αυτόνομης παρουσίας στη διεθνή σκηνή, την οποία η Γαλλία μπορεί να έχει μόνο σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο» όπως λέει. «Αυτή ακριβώς είναι και η δική μας στάση. Και το κλειδί επανάκτησης της κυριαρχίας είναι η ασφάλεια, των πολιτών, των συνόρων, έναντι της τρομοκρατίας, έναντι κυβερνοεπιθέσεων κ.λπ.» εξηγεί. Εμφανείς διαφορές υπάρχουν στην πρόταση για προϋπολογισμό της ευρωζώνης. «Είναι περίπλοκο να γίνει, δεν θα έχει το αναμενόμενο αποτέλεσμα και θα μειώσει τα κίνητρα δημοσιονομικής πειθαρχίας των χωρών – μελών» πιστεύει ο Λάμπσντορφ. Αντίθετα, για τον υπουργό Οικονομικών της ευρωζώνης οι Φιλελεύθεροι είναι «ανοιχτοί», αλλά πρέπει να αποσαφηνιστούν οι αρμοδιότητές του.
Ο Λάμπσντορφ σχετικοποιεί τις διαφορές αυτές, «αφορούν ένα υποκεφάλαιο από τα κομβικά πεδία μεταρρυθμίσεων που θέτει ο Μακρόν» λέει. Θέλει τη συνεργασία με τον σημερινό γάλλο πρόεδρο που είναι «πολύ τολμηρότερος από τους προκατόχους του» στις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις στη Γαλλία. Αλλωστε «το συμφέρον της Γερμανίας είναι να έχει στο πλάι της μια ισχυρή Γαλλία».
Λιγότερο διπλωματική είναι η γλώσσα για την Τουρκία. «Είναι και θα μείνει γείτονάς μας, εταίρος του ΝΑΤΟ» σημειώνει, αλλά «στις Βρυξέλλες και στην Αγκυρα κανείς δεν πιστεύει ότι η Τουρκία θα ενταχθεί κάποια μέρα στην ΕΕ». Αντιπρότασή του είναι μια «θετική ατζέντα» στη λογική μιας πραγματιστικής σχέσης συνεργασίας επί συγκεκριμένων θεμάτων. Αλλά και η «θετική ατζέντα» δεν είναι εφικτή όσο γερμανοί πολίτες παραμένουν φυλακισμένοι στην Τουρκία. Αυτά θα τα βρει μπροστά του, αν γίνει υπουργός Εξωτερικών.
