Τι μπορεί να γίνει για να επιλυθεί η κρίση στην Καταλωνία; Η απάντηση ίσως βρίσκεται στα βορειοανατολικά της χώρας. Στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιταλία πήρε το Νότιο Τιρόλο από την Αυστρία βάσει στης Συνθήκης του Αγίου Γερμανού το 1919. Οι ιταλοί φασίστες προσπάθησαν να αφομοιώσουν τον πληθυσμό και μετά ο Χίτλερ συμφώνησε με τον Μουσολίνι να δεχθεί όσους ήθελαν να ζήσουν στο Γ’ Ράιχ. Οι περισσότεροι παρέμειναν αλλά διατήρησαν την ταυτότητά τους. Μετά τον πόλεμο, οι Σύμμαχοι αποφάσισαν ότι η Ιταλία θα κρατήσει το Νότιο Τιρόλο. Αυστρία και Ιταλία συμφώνησαν στους όρους στους οποίους περιλαμβανόταν ίδιο καθεστώς για τη γερμανική και την ιταλική γλώσσα στη δημόσια ζωή, διδασκαλία των γερμανικών στα τοπικά σχολεία, διατήρηση των γερμανικών επιθέτων που είχαν ιταλοποιηθεί, αυτόνομο Κοινοβούλιο και κυβέρνηση και άλλα ειδικά δικαιώματα για τους κατοίκους του Νότιου Τιρόλου.

Σήμερα οι τοπικοί νόμοι υπερισχύουν των εθνικών σε θέματα γεωργίας, τουρισμού, δημόσιας υγείας, κοινωνικής ασφάλισης, περιβάλλοντος και άλλων θεμάτων. Η στελέχωση της τοπικής κυβέρνησης και των δημοσίων υπηρεσιών, εκτός από την αστυνομία και τις ένοπλες δυνάμεις, πρέπει να είναι αντιπροσωπευτική των εθνοτήτων. Στα δικαστήρια οι διαδικασίες γίνονται και στις δύο γλώσσες. Το Νότιο Τιρόλο κρατά το 90% των τοπικών φόρων και το 70% του ΦΠΑ που πληρώνεται στην περιοχή του. Μάλιστα, η ιταλική κυβέρνηση δίνει πλούσιες επιχορηγήσεις στην περιοχή. Αυτό το παράδειγμα μελετούν τον τελευταίο καιρό ειδικοί και δεν αποκλείουν τελικά να είναι εκείνο που θα προταθεί ως λύση στην Καταλωνία.

Τελευταία Νέα