Η πορεία του, λένε, πρέπει μια μέρα να τυπωθεί σε χιλιάδες εγχειρίδια και να διδάσκεται στις σχολές πολιτικής επιστήμης. Πήρε ένα κόμμα του 3% και το έκανε κυβέρνηση. Κι αφού το έκανε κυβέρνηση, πέρασε μέσα σε μια νύχτα από τον έναν πόλο στον άλλο. Δεν αποκήρυξε τη μια επιλογή για να υιοθετήσει την αντίθετη, δεν μετάνιωσε που έπαιξε κορόνα – γράμματα το μέλλον της χώρας στο δημοψήφισμα για να υπακούσει τελικά στις επιταγές της Ευρώπης, αλλά συνέθεσε ως μετρ της διαλεκτικής τις αντιθέσεις για να φτάσει στην αντικειμενική πραγματικότητα.
Κι όλα αυτά –τις απειλές και τις κωλοτούμπες, τις ηρωικές διακηρύξεις και τις άτακτες υποχωρήσεις, τους εικονικούς θριάμβους και τις πραγματικές ήττες -, ο Πρωθυπουργός μας τα ενοποιεί και τα διαφημίζει ως μια μεταμοντέρνα αριστερή πολιτική. Δείτε πώς το έθεσε στην ομιλία που εκφώνησε χθες στη δεξίωση που παρέθεσε προς τιμήν του το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στο Σικάγο: «Οι έλληνες πολίτες αντεπεξήλθαν, θυσιάστηκαν, αντιστάθηκαν στους δανειστές όταν έπρεπε και άλλαξαν τελικά για το καλύτερο». Ολα σ’ εκείνον οφείλονται, και το «αντιστάθηκαν», και το «έπρεπε», και το «καλύτερο». Ολα δικές του επινοήσεις είναι, και το “Go back Madame Merkel” και το “Greece is back”. Αλληλούια.
Είναι πραγματικά απολαυστικό να διαβάσει κανείς το πλήρες κείμενο αυτής της ομιλίας όπως μεταδόθηκε από τον απεσταλμένο του ΑΠΕ. Ο Πρωθυπουργός υπογραμμίζει ότι ειδικά τώρα που «η Ελλάδα επέστρεψε» χρειάζεται ακόμη περισσότερο τη δύναμη της Ομογένειας για να γίνει «δυνατή, ισχυρή και αυτοδύναμη». Εκτός από όλα αυτά, όμως, η Ελλάδα θα γράψει και ιστορία, να, τώρα δα, αυτές τις ημέρες, «κλείνουμε το τελευταίο κεφάλαιο και ξεκινάμε να γράφουμε ένα καινούργιο». Ολα πάνε κατ’ ευχήν –συνεχίζει -, η οικονομία και η διπλωματία, οι επενδύσεις και τα σύνορα, ναι, «η Ελλάδα επέστρεψε», προς Θεού όμως, μην παρεξηγηθεί, δεν εννοεί πως η Ελλάδα επέστρεψε στο παρελθόν που μας οδήγησε στην κρίση, όχι, αυτό το μοντέλο το αφήνει πίσω της η χώρα και βγαίνει ξανά μπροστά.
Εχει κέφια ο Πρωθυπουργός μας όταν ταξιδεύει, και είναι βέβαιο πως θα τα μεταδώσει σήμερα και στον υψηλό του οικοδεσπότη, ο οποίος είναι λίγο ζορισμένος τελευταία. Η ατάκα ότι «όπως η στήριξη των ΗΠΑ ήταν κρίσιμη για να αντεπεξέλθουμε σε αυτή την κρίση, έτσι είναι αναγκαία και για να την ξεπεράσουμε μια για πάντα» είναι πετυχημένη, είναι τρυφερή, είναι δυνατή, ισχυρή αν και όχι ακόμη αυτοδύναμη, και θα αντηχήσει περήφανα απόψε στον Λευκό Οίκο.
Βάλτε τώρα δίπλα σε όλα αυτά την ευχή του Κυριάκου Μητσοτάκη να διασφαλίσει ο Πρωθυπουργός «μια συμφωνία εθνικά ωφέλιμη, έναν οδικό χάρτη στρατηγικής σχέσης και συγκεκριμένες δεσμεύσεις της αμερικανικής ηγεσίας για τα εθνικά μας ζητήματα». Μα ούτε ένα κοσμητικό επίθετο; Ούτε ένα ηρωικό ρήμα; Ούτε ένα διαλεκτικό σχήμα;