Τώρα που τελείωσαν επιτέλους τα διαδικαστικά και άνοιξε ο ουσιαστικός διάλογος γύρω από τα προβλήματα της χώρας και την προοπτική της παράταξης επιβάλλεται να τεθεί επί τάπητος με σαφήνεια το ζήτημα της επόμενης μέρας από την εκλογή του προέδρου. Και να συμφωνήσουμε τώρα για τα βήματα και τους στόχους του νέου φορέα. Κατά τη γνώμη μου το πολιτικό πλαίσιο της κοινής μας απόφασης περιλαμβάνει απαρέγκλιτα τα ακόλουθα σημεία:
Με τις εκλογές του Νοεμβρίου δημιουργείται ένας νέος φορέας. Δεν είναι υποκατάστατο των υπαρχόντων κομμάτων ή κινήσεων, ούτε μια ευκαιριακή μορφή εκλογικής σύμπραξης. Μόνο έτσι μπορεί να διεκδικήσει στις επόμενες βουλευτικές εκλογές να ανατρέψει πραγματικά τους πολιτικούς συσχετισμούς και να επαναφέρει στο προσκήνιο τη δημοκρατική παράταξη. Στόχος δεν μπορεί να είναι μια μικρή βελτίωση του ποσοστού της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ή του αθροίσματος των ποσοστών με το Ποτάμι. Στόχος είναι ένας φορέας καταλυτικός στις μετεκλογικές εξελίξεις. «Εκλογές για τρία μεγάλα κόμματα» είναι το σύνθημα και όχι για τα ποσοστά του μικρού δικομματισμού.
Τον Νοέμβριο δεν εκλέγουμε έναν παντοδύναμο αρχηγό που αποφασίζει για όλα μόνος του ούτε νομιμοποιούμε όργανα αντιπροσώπων υποψήφιων αρχηγών. Η αναγέννηση της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης είναι υπόθεση της μεγάλης δεξαμενής της λαϊκής της βάσης. Αρα νέος φορέας χωρίς ανασυγκρότηση της βάσης της παράταξης δεν νοείται.
Γι’ αυτό υπάρχουν δύο κρίσιμες προϋποθέσεις. Η μαζική συσπείρωση και συμμετοχή στις 12 Νοεμβρίου και η οριοθέτηση της βάσης του νέου φορέα από τους εκατοντάδες χιλιάδες εκλογείς. Την επόμενη μέρα ο νέος φορέας έχει μητρώο μελών όσους ψήφισαν και οι οποίοι συγκροτούν ομάδες πρωτοβουλίας σε κάθε δήμο ή δημοτικό διαμέρισμα. Αυτές θα εκλέξουν απευθείας τους αντιπροσώπους τους για το ιδρυτικό Συνέδριο, οι διαδικασίες του οποίου θα έχουν ολοκληρωθεί οπωσδήποτε το αργότερο τον Ιανουάριο του ’18.
Στο ιδρυτικό Συνέδριο της παράταξης αποφασίζονται όλα. Ονομα, σύμβολα, δομή και λειτουργία, όχι με ποσοστώσεις, αντιπροσωπεύσεις, προσωπικούς μηχανισμούς και ευκαιριακές συμμαχίες αλλά με πραγματικές δημοκρατικές διαδικασίες.
Η κρίσιμη πολιτική απόφαση του Συνεδρίου δεν αφορά τόσο το πολιτικό – ιδεολογικό και προγραμματικό πλαίσιο που είναι περίπου δεδομένα από τις μέχρι τώρα επεξεργασίες. Αφορά την πρότασή μας για την προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου που θα είναι η βάση της προγραμματικής συμφωνίας για τις όποιες μετεκλογικές συνεργασίες, εμμένοντας στη στρατηγική της εθνικής συνεννόησης. Χρειαζόμαστε ένα νέο, ριζοσπαστικό, πραγματικό «συμβόλαιο με το λαό». Ετσι, θα φύγουμε από το δίλημμα «Με ποιους θα πάτε;». Το ερώτημα στις εκλογές θα είναι «Ποιος συμφωνεί μαζί μας;».
Ολα αυτά θα αποτελέσουν ασκήσεις επί χάρτου αν η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του υπό ίδρυση νέου φορέα την επομένη της εκλογής τού επί κεφαλής δεν αποτελέσει μια συμπαγή, ενιαία και προωθητική δύναμη που δίνει καθημερινά τη μάχη στη Βουλή. Κανείς δεν θέλει να καταργήσει τις κοινοβουλευτικές ομάδες, όμως είναι αδιανόητο να μη συνεργάζονται και από κοινού να αποφασίζουν τη στάση μας στις κρίσιμες εξελίξεις που έρχονται. Αντίθετα η κοινή στάση και δράση θα πολλαπλασιάσει τη δυναμική του εγχειρήματος. Παράλληλα, η προετοιμασία των ισχυρών ψηφοδελτίων για τις βουλευτικές εκλογές πρέπει να ξεκινήσει από την επόμενη μέρα του Συνεδρίου γιατί έτσι κι αλλιώς το 2018 μπορεί να είναι εκλογικός χρόνος.
Ο Κώστας Σκανδαλίδης είναι βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και πρώην υπουργός
