Μπορεί να αυτομόλησε από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ ο Χρήστος Σπίρτζης αλλά πήρε μαζί του και το παπανδρεϊκό όνειρο να μας κάνει «Δανία του Νότου» –αναφέρομαι σε χθεσινές δηλώσεις του για τις αλλαγές στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Ανάμεσα σε διάφορα σωστά (όπως οι ποινές με βάση την επικινδυνότητα της παράβασης ή την αντικοινωνική συμπεριφορά του οδηγού) ανέφερε ότι στο εξής τα πρόστιμα θα ξεκινούν από κάποια «βασική χρηματική ποινή» και θα αυξάνονται ανάλογα με το εισόδημα του παραβάτη. Αυτή η πρακτική υπάρχει στις σκανδιναβικές χώρες εδώ και δεκαετίες. Δεν ισχύει όμως μόνο για τις παραβάσεις του ΚΟΚ αλλά γενικότερα για αδικήματα που τιμωρούνται με χρηματικά πρόστιμα από τα δικαστήρια: ορίζονται με βάση το ημερήσιο εισόδημα του ένοχου, όπως προκύπτει από τη φορολογική του δήλωση.
Και εδώ αρχίζουν τα προβλήματα με την καθ’ ημάς Δανία: όταν η κυβέρνηση καθιερώνει λαχνούς (1.000 τυχεροί των 1.000 ευρώ κάθε μήνα) για να μας δελεάσει να ζητάμε αποδείξεις, όταν τα δηλωθέντα εισοδήματα των ελευθέρων επαγγελματιών μειώθηκαν κατά 20% φέτος σε σχέση με πέρυσι αμέσως μόλις συνδέθηκαν με αυτά οι ασφαλιστικές εισφορές –είναι σίγουρος ο κ. Σπίρτζης ότι έτσι θα καταπολεμήσει τη λογική «έχω λεφτά, πληρώνω και παρανομώ», όπως υποστήριξε σε χθεσινή συνέντευξή του; Μήπως αυτό που θα συμβεί είναι το «έχω λεφτά αλλά δεν πληρώνω ούτε φόρους ούτε ασφαλιστικές εισφορές ούτε πρόστιμα»; Ή ακόμη, αν η «βασική χρηματική ποινή» είναι πολύ μικρή, «παρανομώ επειδή δεν έχω λεφτά και δεν πληρώνω»;
Η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής δεν είναι αρμοδιότητα του υπουργού Υποδομών, υποθέτουμε όμως ότι υπάρχει κάποιος συντονισμός στην κυβέρνηση –έχει τουλάχιστον ρωτήσει τον υπουργό Δικαιοσύνης αν τέτοια ρύθμιση συνάδει με το δικαιικό μας σύστημα; Στις χώρες όπου ισχύει από παλιά προφανώς έχουν γίνει σχετικές συζητήσεις και δεν θεωρείται άδικο ή αντισυνταγματικό. Σε μας περιττεύουν;
Φοβάμαι πως ο κ. Σπίρτζης δεν έχει ασχοληθεί με όλα αυτά, ούτε τον ενδιαφέρουν –τον ενδιαφέρει απλώς να φανεί «ταξικός»: κάθε μέτρο που τιμωρεί τους πατρίκιους ικανοποιεί του πληβείους και φέρνει ψήφους. Ητοι, το θέμα δεν είναι να περιορισθεί η παραβατικότητα των πλουσίων αλλά να ικανοποιηθούν ταπεινά ένστικτα φθόνου. Εστω και αν αυτό που φαίνεται τιμωρητικό για τους πατρίκιους στην πραγματικότητα τιμωρεί τα γνωστά φορολογικά υποζύγια, μισθωτούς και συνταξιούχους, που δεν μπορούν να αποκρύψουν εισοδήματα. Αλλιώς, γιατί δεν εφαρμόζει το ίδιο σύστημα και στα πρόστιμα για τη μη επικύρωση εισιτηρίου στα δημόσια μέσα μεταφοράς, που είναι στην αρμοδιότητά του; Για να μην ενοχληθεί το φίλιο κίνημα των «δεν πληρώνω», που μόλις ακούσει «εισιτήριο», πολύ περισσότερο «πρόστιμο», τα σπάει όλα;