Αναζήτηση
Στην κατάληψη των δύο μεγαλύτερων πετρελαϊκών εγκαταστάσεων στην περιοχή του Κιρκούκ προχώρησαν την Τρίτη, τα ιρακινά στρατεύματα μετά την αποχώρηση των κουρδικών δυνάμεων χωρίς να σημειωθεί μάχη, όπωςανακοίνωσε η ομοσπονδιακή αστυνομία.
«Μονάδες της ομοσπονδιακής αστυνομίας πήραν τον έλεγχο των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων Μπέι Χασάν και Χαβάνα» βόρεια της πόλης Κιρκούκ (βορειοανατολικό Ιράκ), μετά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις που εξαπέλυσε η κεντρική κυβέρνηση για να θεμελιώσει εκ νέου τον έλεγχό της στην περιοχή αυτή, ανέφερε σε ανακοίνωσή της.
Χθες, κούρδοι τεχνικοί σταμάτησαν τις επιχειρήσεις άντλησης από τις πετρελαιοπηγές Μπέι Χασάν και Χαβάνα και εγκατέλειψαν την περιοχή πριν από την άφιξη των ιρακινών δυνάμεων, σύμφωνα με αξιωματούχο του υπουργείου Πετρελαίου στη Βαγδάτη.
Το 2014, οι κούρδοι μαχητές (πεσμεργκά), κατέλαβαν αυτές τις δύο πετρελαϊκές εγκαταστάσεις εκμεταλλευόμενοι την άτακτη υποχώρηση του στρατού μπροστά στην αστραπιαία επίθεση των δυνάμεων του Ισλαμικού Κράτους που κατέλαβαν τότε σχεδόν το ένα τρίτο του Ιράκ.
Οι εγκαταστάσεις Μπέι Χασάν και Χαβάνα παρήγαγαν περίπου 250.000 βαρέλια την ημέρα και υπάγονταν από το 2014 στο υπουργείο Μεταλλευτικών Πόρων της αυτόνομης περιφέρειας του Κουρδιστάν, σύμφωνα με πηγή του τομέα του πετρελαίου στο Κιρκούκ.
Η απώλεια των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων μπορεί να αποτελέσει ιδιαίτερα σημαντικό πλήγμα για το Κουρδιστάν, που διέρχεται τη χειρότερη οικονομική κρίση της ιστορίας του, καθώς του διασφάλιζαν το 40% των πετρελαϊκών εξαγωγών του.
Η πλούσια επαρχία Κιρκούκ, που δεν αποτελεί τμήμα του ιρακινού Κουρδιστάν, είναι από το 2014 το επίκεντρο μιας αντιδικίας ανάμεσα στη Βαγδάτη και την Αμπρίλ, την οποία επιδείνωσε το πρόσφατο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία των Κούρδων που διεξήχθη στις 25 Σεπτεμβρίου.
Έτσι, από προχθές ο ιρακινός στρατός ανακατέλαβε πολλές περιοχές και υποδομές της επαρχίας Κιρκούκ.
Η επίθεση της κεντρικής κυβέρνησης στο Κιρκούκ αποκάλυψε την κρίση που υπέβοσκε ανάμεσα στο Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PDK) του Μασούντ Μπαρζανί, που προκάλεσε το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία, και το UPK, που θα προτιμούσε να εμπλακεί σε διαπραγματεύσεις με τη Βαγδάτη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
