Αναζήτηση
Αρχίζει το 19ο πενταετές Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας. Η ομιλία του νέου ηγέτη της παγκοσμιοποίησης Σι Τζινπίνγκ, όπως ανακηρύχτηκε από τον διεθνή Τύπο στο Νταβός μετά την εθελοντική απόσυρση του Τραμπ του προστατευτισμού, αναμένεται να σφραγίσει τα επόμενα πέντε χρόνια της παγκόσμιας οικονομίας. Το ποιοι θα εκλεγούν από τους 2.300 συνέδρους στο 7μελές πολιτικό γραφείο, το πώς οραματίζεται τον κόσμο και την Κίνα ο νέος Μεγάλος Τιμονιέρης 2.0, ο απολογισμός της μέχρι τώρα θητείας του κ.λπ., τα σχολιάζουν ήδη ο Τύπος και οι «δεξαμενές σκέψης» παγκοσμίως. Απλά περιμένουμε το στρατηγικό του σχέδιο με αντικειμενικό στόχο την ανάδειξη της χώρας τού «Ουράνιου Βασιλείου» σε πρώτη οικονομική δύναμη μέχρι το 2025 και την περαιτέρω βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των 1,4 δισ. κινέζων πολιτών και των εκατοντάδων χιλιάδων ξένων που συμβάλλουν συστηματικά στην οικονομία, την έρευνα και τη βιομηχανία της.
Στον τίτλο τού «απονέμουμε» τον χαρακτηρισμό του «Τιμονιέρη» αναφερόμενοι στην φράση – κλειδί της ομιλίας του στο Νταβός: «Οταν βγούμε από το λιμάνι στο πέλαγο της παγκοσμιοποίησης, δεν μπορούμε σε κάθε φουρτούνα να επιστρέφουμε σε αυτό. Γιατί τότε δεν θα πετύχουμε τους στόχους μας». Το σύμβολο 2.0 πάλι το επιλέξαμε για να προσδώσουμε τον στόχο του νέου ταξιδιού της μεγάλης χώρας, που δεν άλλος από την κατάκτηση των δυνατοτήτων που ανοίγει η νέα εποχή. Η ψηφιακή εποχή.
Σε αυτό το σύντομο κείμενο θα περιοριστούμε να φωτίσουμε τη νέα «πορεία προς τα εμπρός» στον χώρο που η Ευρώπη αντιμετωπίζει τη νέα μεγάλη της πρόκληση από την Κίνα. Τη βιομηχανία. Το 4.0 πάλι συμβολίζει την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση.
Η πρώτη με τη χρήση του ατμού και του άνθρακα προσανατόλισε την οικονομία από τη γεωργική στην βιομηχανική παραγωγή. Η δεύτερη με τον ηλεκτρισμό προχώρησε στην μαζική παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων. Την τρίτη τη χαρακτήρισε η αλματώδης πρόοδος της ηλεκτρονικής και της ρομποτικής. Και σήμερα μιλάμε πια για την τέταρτη, που είναι η ψηφιακή εποχή και θα «χτίσει» τα «έξυπνα εργοστάσια».
Η ψηφιακή εποχή για την Κίνα όπως φαίνεται χαρακτηρίζεται από τρεις εξελίξεις.
1. Τη μετάβαση από το Ιντερνετ στο Ιντερνετ των πραγμάτων (Internet of things). Αυτό συνδυαζόμενο με αισθητήρες νέας γενιάς και τη μεταφορά τεράστιου αριθμού δεδομένων (Big Data) θα μετατρέψει το εργοστάσιο σε πλήρως αυτοματοποιημένο. Με άλλα λόγια, ο συνδυασμός ενός συνόλου τεχνολογιών θα δημιουργήσει το «έξυπνο εργοστάσιο» για σημαντικούς κλάδους παραγωγής, όπως π.χ. η αυτοκινητοβιομηχανία.
2. Την ολοκλήρωση του νέου Δρόμου του Μεταξιού με επενδύσεις και εξαγορές σε δίκτυα μεταφορών (λιμάνια, σιδηροδρόμους, ενέργεια κ.λπ.).
3. Τη συστηματική πρόοδο και αριστεία στα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά δίκτυα.
Αυτή η στρατηγική έχει κινητοποιήσει τις ευρωπαϊκές χώρες που έχουν σήμερα την πρωτοκαθεδρία σε αυτούς τους τομείς, που αποτελούν το ισχυρό τους όπλο.
Ετσι, βλέπουμε σήμερα την κίνηση της Γερμανίας, Γαλλίας κ.λπ. να ελέγξουν αυτές τις κινεζικές επενδύσεις.
Η μάχη θα είναι ανελέητη. Η έκβασή της θα κρίνει το μέλλον της Ευρωπαϊκή Ενωσης ως ηγέτιδας οικονομικής δύναμης.
