Είναι πολλές φορές που η αξία της ανανεωτικής Αριστεράς –της «ευγενικής» για τους φίλους, «των σαλονιών» για τους εχθρούς –αμφισβητείται. Η χθεσινή εκδήλωση όμως στη μνήμη του Γρηγόρη Γιάνναρου (20 χρόνια από τον θάνατο του) θύμισε γιατί την Αριστερά που εκείνος εκπροσωπούσε όλοι την ήθελαν με το μέρος τους: έχει μια μοναδική ικανότητα να εξισορροπεί καταστάσεις και να ενώνει ετερόκλητα πλήθη. Χθες στον πρώτο όροφο του ΕΒΕΑ έβλεπες πολιτικούς κάθε λογής και κάθε προέλευσης.
Ηταν τόσο πολλοί που η μεγάλη αίθουσα δεν αρκούσε, με παλιούς συντρόφους να μη βρίσκουν θέση να καθήσουν και εκπροσώπους όλων των κομμάτων να συνωστίζονται στην πόρτα. Από τον Βαγγέλη Βενιζέλο, τον Γιάννη Βαρβιτσιώτη, τη Φώφη Γεννηματά, τον Κωστή Χατζηδάκη, τον Γιάννη Ραγκούση και τον Γιάννη Μανιάτη έως τον Απόστολο Κακλαμάνη, τον Γιώργο Φλωρίδη και την Αννα Διαμαντοπούλου οι οποίοι βρέθηκαν στις πρώτες σειρές. Ο κόσμος ήταν τόσος πολύς που βουλευτές παρακολουθούσαν όρθιοι –ο Ανδρέας Λοβέρδος, η Εύη Χριστοφιλοπούλου, η Χαρά Κεφαλίδου, ο Λεωνίδας Γρηγοράκος. Αναμενόμενη θεωρούσαν οι περισσότεροι και την παρουσία βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όπως του Νίκου Φίλη, του Μάκη Μπαλαούρα και του Κώστα Ζαχαριάδη, αφού παρά τις διαφορές του ΣΥΡΙΖΑ με τον πάλαι ποτέ ΣΥΝ τις δύο πλευρές συνδέει κοινή ιστορία. «Αν χαιρόταν με κάτι ο Γιάνναρος, δεν θα ήταν με τα καλά λόγια που είπαν γι’ αυτόν, αλλά με αυτό που συνέβη εδώ απόψε», είπε, επιβεβαιώνοντας την αίσθηση που υπήρχε, ο διευθυντής των «ΝΕΩΝ» Παναγιώτης Λάμψιας, ο οποίος συντόνισε την εκδήλωση μνήμης.
Ιστορικά στελέχη του ΚΚΕ εσωτερικού όπως ο Πέτρος Κουναλάκης, μαζί με δημοσιογράφους όπως ο «δάσκαλος» του οικονομικού ρεπορτάζ Νίκος Νικολάου, συνδικαλιστές και επιχειρηματίες όπως ο Κωνσταντίνος Μίχαλος και ο Ανδρέας Κανελλόπουλος έδωσαν επίσης το «παρών». Η εκδήλωση, λόγω συγκυρίας, δεν θύμιζε ένα κανονικό πολιτικό μνημόσυνο –τα ερωτήματα που έθετε ο Γιάνναρος για την πορεία της Αριστεράς μετά το 1989 ισχύουν ακόμα σήμερα.
Ευρωπαϊκό όραμα. Οι παρευρισκόμενοι άκουσαν την Ντόρα Μπακογιάννη να μιλά για το ευρωπαϊκό όραμα του Γιάνναρου: «Κόντρα στο κυρίαρχο ρεύμα που επικρατούσε τότε στην Αριστερά, ο Γιάνναρος έπεισε πολλούς ότι η Ευρώπη αποτελεί το καλύτερο πεδίο ταξικών και εθνικών αγώνων», επεσήμανε η πρώην υπουργός. «Ως έναν γνήσιο ενσαρκωτή μιας Αριστεράς που εκσυγχρονίζεται παραμένοντας πιστή στις αρχές και τις αξίες της» περιέγραψε τον Γιάνναρο ο Κώστας Σκανδαλίδης, ενώ ο Στέργιος Πιτσιόρλας, παρά τις αντιδράσεις των υπολοίπων, τόνισε ότι «όπως πίστευε και ο Γιάνναρος, η Αριστερά μπόρεσε να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας» απαντώντας στο αρχικό ερώτημα του Θανάση Θεοχαρόπουλου σχετικά με το «πόση σχέση έχει η κυβερνώσα Αριστερά που οραματιζόταν ο Γρηγόρης Γιάνναρος με τη σημερινή κυβερνητική Αριστερά και τις ασκούμενες πολιτικές».
«Στη σκέψη του υπήρχε η σύλληψη μιας ευρείας παράταξης με κορμό τη συνεργασία ΠΑΣΟΚ – Συνασπισμού, ανοιχτής και σε οποιονδήποτε άλλο που θα επιθυμούσε να μετάσχει (οργανώσεων ή προσωπικοτήτων)» ανέφερε ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, συνδέοντας το εγχείρημα του νέου φορέα με το όραμα του ιστορικού στελέχους.
Συνεχίζει με τα ίδια ιδανικά. Στο κοινό βρίσκονταν και τα παιδιά των εμβληματικών εκπροσώπων της ανανεωτικής Αριστεράς, ο Μίλτος Κύρκος και ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης. Ο γιος του Γιάνναρου, οικονομολόγος Γιώργος Γιάνναρος, που μίλησε στο τέλος, ήταν συναισθηματικά φορτισμένος παρουσία της μητέρας του Σόνιας. Μάλλον, όμως, τους εκπροσωπούσε όλους όταν ζήτησε να μην τον συγκρίνουν με τον πατέρα του καθώς «ακολουθεί την προσωπική του διαδρομή». Συνεχίζει όμως με την «ίδια ανιδιοτέλεια, τα ίδια ιδανικά και την ίδια υπευθυνότητα», πράγμα που από μόνο του είναι αρκετό.
