Θέμα της ημέρας (χθεσινής και σημερινής) η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για το πόθεν έσχες δικαστικών και άλλων –και μεταξύ αυτών και των δημοσιογράφων. Και θέμα επίσης οι «ζεματισμένες» αντιδράσεις κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ –η χαριτωμένη «Αυγούλα» το έκανε πρώτο θέμα, και μόλις δεύτερο τη συνάντηση του προέδρου Τσίπρα με τον αμερικανό αντιπρόεδρο Πενς. Ο δε στα όρια της γραφικότητας πλέον Πολάκης, ζήτησε περίπου να αλλάξει η Δικαιοσύνη –μήπως να την κάναμε στρατιωτική; Μια ιδέα ρίχνω. Καημός μεγάλος, πάντως, που ένα κομμάτι της Δικαιοσύνης δεν μπορούν να το έχουν του χεριού τους…
Εμένα ωστόσο με κέντρισε περισσότερο η αντίδραση του υπουργού Δημήτρη, Μίμη ως γνωστόν για τους φίλους του, Παπαγγελόπουλου ο οποίος εξέφρασε τον… φόβο ότι «θα εκτεθεί η Δικαιοσύνη» για την απόφαση.
Του τηλεφώνησα. Μου είπε διάφορα, τα οποία δεσμεύομαι να μεταφέρω. Εξ όλων αυτών θα μεταφέρω μόνο ότι «περιμένει ολόκληρη την απόφαση, να τη διαβάσει και να την κρίνει, πρώτα ως πολίτης, μετά ως νομικός και εν συνεχεία ως αρμόδιος υπουργός».
Του «υπενθύμισα» ότι αύριο λήγει η προθεσμία για την υποβολή των δηλώσεων πόθεν έσχες και τον ρώτησα ευθέως τι πρέπει να κάνουν οι υπόχρεοι πολίτες;
«Ας ρωτήσουν το σοφό Συμβούλιο της Επικρατείας. Δέκα μήνες συζητούσε την υπόθεση και εξέδωσε απόφαση προπαραμονή της λήξης της προθεσμίας», ήταν η αμφίσημη απάντηση, που δείχνει ότι (και με την απόφαση του ΣτΕ) θα έχουμε νέο γύρο στον πόλεμο κυβέρνησης – Δικαιοσύνης.
Φυσικά στενοχωριέμαι γι’ αυτό. Τι άλλο;
Απουσίες
Το διήμερο event έγινε στις Βρυξέλλες (χθες και προχθές) στο Μέγαρο του Ευρωκοινοβουλίου, το οργάνωσαν οι ευρωπαίοι Σοσιαλιστές και Δημοκράτες, είχε τίτλο «Χτίζοντας την πρόοδο της Ευρώπης, μαζί» και αν το αναφέρω είναι γιατί το θέμα προφανώς… δεν μας αφορά. Ούτε ως σοσιαλιστές, ούτε ως Ευρωπαίους, αλλά ούτε και ως χώρα!
Τους αφήνουμε να το χτίσουν μόνοι τους το μέλλον της Ευρώπης, εμείς έχουμε άλλα πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθούμε (ορισμένα εκ των οποίων θα μπορούσα να παραθέσω, αλλά θεωρώ περιττό να το επιχειρήσω). Υπ’ αυτή την έννοια αντιλαμβάνομαι απολύτως γιατί σε ολόκληρο το διήμερο των εκδηλώσεων, όπου μετείχε η αφρόκρεμα της ευρωπαϊκής διανόησης καθώς και τα κορυφαία στελέχη των ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, δεν βρισκόταν ένας Ελληνας!
Πολιτικός, επιστήμων, διανοητής. Ούτε ένας, όμως!
Αναφέρω ενδεικτικά ότι πλην του «αναγκαίου» επικεφαλής των ευρωπαίων Δημοκρατών – Σοσιαλιστών Τζιάνι Πιτέλα και του προέδρου του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος Σεργκέι Στάνισεφ, στο διήμερο μετείχαν και μίλησαν ένα πλήθος προσωπικοτήτων. Από τον Τζέρεμι Κόρμπιν των βρετανών Εργατικών έως τον Πέντρο Σάντσες των ισπανών Σοσιαλιστών, την επίτροπο Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης Φρεντερίκα Μονγκερίνι, τον αντιπρόεδρο της Κομισιόν Φραντς Τίμερμανς, την αντιπρόεδρο των ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών Μαρία Ζοάο Ροντρίγκες κ.ά.
Γιατί κάνω τις επισημάνσεις αυτές, δεν χρειάζεται νομίζω ανάλυση. Για να πιστοποιηθεί, για μία ακόμη φορά, ότι δεν υπάρχει σωτηρία για τον τόπο αυτό. Δεν υπάρχει…
Γνήσιος σοσιαλδημοκράτης
Και εντάξει, μπορώ να καταλάβω γιατί απείχε η πρόεδρος Φώφη (αν και ήταν στις Βρυξέλλες για τη σύνοδο κορυφής των ευρωπαϊκών σοσιαλιστικών κομμάτων) ή ο Ανδρουλάκης –τρέχουν στην κούρσα για την εκλογή του ηγέτη της Κεντροαριστεράς. Αλλά μια προσωπικότητα του χώρου δεν μπορούσε να βρεθεί να εκπροσωπήσει την Ελλάδα;
(Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, απορώ πώς του ξέφυγε του Πιτέλα ότι αυτός που θα μπορούσε να μετάσχει στο event ως γνήσιος… σοσιαλδημοκράτης ήταν ο Τσίπρας. Επιστρέφοντας από τις ΗΠΑ, θα μπορούσε άνετα να το «ξεπετάξει» στο πλαίσιο της ούτως ή άλλως προγραμματισμένης στάσης του στις Βρυξέλλες…)
Κοροϊδεύουν και τη Βουλή
Οταν ανέβηκε το tweet στο timeline μου, είπα δεν μπορεί, μια ακόμη υπερβολή στην πολιτική αντιπαράθεση των κομμάτων θα είναι. Το είδα, το ξαναείδα, το κοίταξα, το ξανακοίταξα, δεν πίστευα κι εγώ στα μάτια μου, τελικά. Διότι, όπως υποστήριξε ο Γιάννης Βρούτσης της ΝουΔού και το ανέβασε tweet στο timeline, οι άνθρωποι (που μας κυβερνούν) δεν έχουν τον παραμικρό ενδοιασμό να κοροϊδέψουν και τη Βουλή, και όλους εμάς τους υπόλοιπους. Κατά τον Βρούτση λοιπόν είναι υπόλογοι για απάτη επιπέδου μαθητή δημοτικού διότι ανακοίνωσαν ότι κατά το 2016 είχαν απονείμει 440.000 συντάξεις, και το ΗΛΙΟΣ, το Ενιαίο Σύστημα Ελέγχου και Πληρωμών Συντάξεων, τις προσδιορίζει σε 245.000!
Το οποίο σημαίνει ότι αυτές οι 195.000 φανταστικές καθ’ ολοκληρίαν συντάξεις είναι προφανώς αποτέλεσμα είτε της εργώδους προσπάθειας της ΝουΔού να αποδείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμυθιάζει συνεχώς τον κόσμο, είτε συμβαίνει στ’ αλήθεια, οπότε τι να λέμε τώρα. Βεβαίως, ο κύριος Μπακαλέξης, ο πρόεδρος του ΕΦΚΑ, με μια γενικότητα εκεί, είπε κάτι για να διαψεύσει τον Βρούτση, αλλά το θέμα είναι πολύ σοβαρό για να περνάει στο ντούκου… Κι εσείς κυρία Αχτσιόγλου, μιλήστε, τοποθετηθείτε. Επιτρέπεται νέα πολιτικός να κάνετε ό,τι και οι παλαιότεροι υμών; Λυπηρό…
Τροπολογία – μυστήριο
Η ιστορία μού μεταφέρθηκε χθες και είναι απολύτως συμβατή με τη γενικευμένη αίσθηση ότι η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν πρόκειται να τηρήσει ένα (αριθμός 1) από όσα προεκλογικά είχε δεσμευθεί. Οι επιμελείς αναγνώστες μου θα ενθυμούνται ασφαλώς ότι μία εκ των δεσμεύσεων προεκλογικού χαρακτήρα ήταν ότι του λοιπού τελειώνει η φάμπρικα του «παλιού πολιτικού συστήματος» να ψηφίζει στη Βουλή άσχετες τροπολογίες, σε άσχετα νομοσχέδια, και τις «πονηρές» εξ αυτών, νύχτα, μαύρα μεσάνυχτα.
Την περασμένη εβδομάδα λοιπόν, νύχτα, σε νομοσχέδιο του υπουργείου Σταθάκη, ήτοι του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Φυσικών Πόρων, για τη δόμηση (αυθαίρετα και τα ρέστα) κι ενώ είχαν τελειώσει η επεξεργασία και οι συζητήσεις στην επιτροπή, κατατέθηκε άσχετη τροπολογία η οποία αφορούσε ενεργειακά θέματα. Στην τροπολογία αυτή υπήρχε άρθρο, το νούμερο 1, το οποίο ρύθμιζε υποτίθεται ζητήματα που αφορούν την παραγωγή υβριδικής ενέργειας.
Το περίεργο είναι ότι ουδείς γνωρίζει ποιον και τι αφορά αυτό το άρθρο.
Στη Βουλή, στην οποία οι βουλευτές όλων των κομμάτων συνήθως ψηφίζουν χωρίς να ξέρουν περί τίνος πρόκειται (ακόμη και αυτοί της ΝΔ που ετοιμάζεται να κυβερνήσει και υποτίθεται ότι κάτι τέτοια τα ξεψαχνίζει για να ξεγυμνώνει τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ), η τροπολογία πέρασε χωρίς ποτέ κανείς να αναρωτηθεί «ρε παιδιά, αυτό το άρθρο 1 που μοιάζει με “εβδομαδιαία” φωτογραφία ποιον αφορά, και γιατί το ψηφίζουμε;».
Οχι πως έχει καμιά σημασία πλέον, αλλά επειδή συνήθως ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, αυτοί που γνωρίζουν το πλαίσιο έχουν την αίσθηση, κύριε Σταθάκη μου, ότι η τροπολογία η άσχετη δημιουργεί στρεβλώσεις στην αγορά ενέργειας και πάει η χώρα πίσω, εκεί που πήγαινε να κάνει ένα βήμα μπροστά…
Λύνει απορίες
Ενα ακόμη βιβλίο στη σειρά (των μεγάλων αποκαλύψεων) «Ασφαλιστικό ώρα μηδέν» συνέγραψε ο φίλος μου Αλέξης «ήμουν κάποτε το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ» Μητρόπουλος. Το βιβλίο έχει τίτλο «Εργασιακές Σχέσεις και Ασφαλιστικό Σύστημα», βρίσκεται από χθες στα βιβλιοπωλεία και όσοι διαπορούντες περί του τι τους (και μας) περιμένει από τις αλλεπάλληλες πονηρές και μη ρυθμίσεις, μνημονιακές ή όχι, που κάθε τόσο περνάει από τη Βουλή η κυβέρνηση, ας το αναζητήσουν. Στις 500(!..) σελίδες του θα βρουν ό,τι τους απασχολεί σε γλώσσα κατανοητή –διότι για τους πολλούς αυτά με τα ασφαλιστικά είναι εντελώς δασύτριχα, αλλά ο Αλέξης έχει τον τρόπο του να τα κάνει εύληπτα…