Χρειάστηκαν πάνω κάτω δύο ώρες για να ανθίσουν τα butterworts στο θερμοκήπιο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Είναι το διάστημα που μεσολάβησε από την ανακοίνωση της ΚΕΔ πως ο Γιώργος Κομίνης θα διευθύνει το ντέρμπι Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ. Η εικόνα του butterwort με τα βιολετί λουλούδια παγιδεύει την πραγματικότητα σε μία θανάσιμη παγίδα αφού πρόκειται για ένα από τα πιο θανατηφόρα φυτά.
Οι λέξεις είναι προσεκτικά επιλεγμένες. Ξεχειλίζουν από ποδοσφαιρική μισαλλοδοξία, πυρακτωμένα μέταλλα που αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια. Ο διαιτητής μπήκε στον μαγνητικό τομογράφο και κρίθηκε βαριά άρρωστος. Το μήνυμα ξεκάθαρο: η τελευταία σου ευκαιρία. Μετά ακολουθεί το τέλος. Η παρόξυνση της ανασφάλειας χωρίς φτιασίδια.
Πρόκειται για τη νέα τάξη πραγμάτων. Της ισορροπίας, της ανεξαρτησίας, της δικαιοσύνης, πάντοτε με τον αστερίσκο να επικρέμαται για τις σχετικές διευκρινίσεις.
Η κάθαρση, ένα από τα χαρακτηριστικά εκθέματα του μουσείου του ποδοσφαιρικού επαρχιωτισμού μας.
Οι ευαίσθητες λυρικές φωνές επιρρεπείς στις ρητορικές φούσκες και την επιθετικότητα θα διαδώσουν τα μηνύματα –συμβολικά αντίβαρα στην πραγματικότητα.
Πέτρα πέτρα χτίζεται η επόμενη μέρα. Στην περίπτωση επιτυχίας, στην περίπτωση αποτυχίας. Δράσεις προερχόμενες από αθλητικούς παγετώνες μιας άλλης εποχής. Δαιμονικά κυνικές.
Ολα για τη ρυμούλκηση της νίκης από το άρμα τους. Η παραζάλη περιπαίζει την μνήμη που ξεχνά πως το ποδόσφαιρο είναι άθλημα χωρίς μπέσα.
