Να το δούμε λίγο το πλάνο της μοντέρνας εποχής σε slow motion; Γιατί συμβαίνουν τόσα πολλά και γρήγορα που διογκώθηκε το κεφάλι και παρατηρούνται μικρές αναφλέξεις στο εσωτερικό του. Οργή, θυμό και λαϊκή κατακραυγή σε τοπικά επίπεδα προκάλεσε η συζήτηση και το νομοσχέδιο για τη μεταβλητή φύση του ανθρώπινου σώματος.

Τόσο πολύ μάλιστα που διάφοροι λεβέντες άρχισαν να χειροδικούν ενάντια σε όποιον άνθρωπο, όποια ύπαρξη, όποιο άτομο (ναι, η ελληνική γλώσσα βρίθει από γένη για να προσδιορίσεις τη ζωή) τούς μοιάζει ότι συμπεριφέρεται διαφορετικά, ντύνεται αλλόκοτα, συναναστρέφεται «άλλους».

Μου αρέσει να χρησιμοποιώ την παγωμένη, αποστασιοποιημενη φρασεολογία για να μένουν τα συναισθήματα της αντιγνωμίας σε ύπνωση. Γιατί μάλλον θα πρέπει να επιστρώσουμε πάνω από τις απόψεις μας ένα είδους γλάσου κριτικής απόστασης, προκειμένου να δέσουν όλα αυτά τα στιγμιότυπα της καινούργιας, μοντέρνας κατάστασης.

Στη θεωρία της Φυσικής υπάρχουν ορισμένα μεγέθη που για να προσδιοριστούν επακριβώς δεν είναι αρκετό να γνωρίζουμε μόνο το μέτρο τους (και τη μονάδα μέτρησης). Αυτά τα μεγέθη για να τα προσδιορίσουμε χρειάζεται να ξέρουμε επιπλέον και τη διεύθυνσή τους στον χώρο και τη φορά τους. Τέτοια μεγέθη, της ισχύος, της ορμής, της ροπής είναι διανυσματικά. Εχουν αρνητικό ή θετικό πρόσημο και η φορά τους στις εξισώσεις είναι η λεπτομέρεια που δείχνει προς τη λύση του μαθηματικού προβλήματος. Φαίνεται πως με αυτόν τον τρόπο λειτουργούμε αυτή τη στιγμή όλοι μας. Διανυσματικά.Προς αντίθετη φορά. Η κρίση προκαλεί την υποτίμηση των επιθυμιών μας, την αναδίπλωση σε καταναλωτικές συμπεριφορές χαμηλού κόστους, την αρνητική στάση μας σε ό,τι έχει τη δύναμη της αντίθετης κατεύθυνσης. Είναι η νέα εποχή, ντυμένη με νανοτσίπ τεχνολογίας που η δύναμή της φτάνει έως και στον έλεγχο των πιο μικρών κυττάρων του σύμπαντός μας. Φάρμακα από το δικό μας γονιδιακό υλικό μπορεί να καταστείλουν αλλοιώσεις ιστών, δυσπλασίες κυττάρων και λοιπές λειτουργίες που δεν ακολουθούν τη φυσιολογία του οργανισμού. Οι έρευνες σε εργαστήρια διαστημικής τεχνολογίας, οι επιστημονικές ομάδες υποθαλάσσιας βιολογίας θα συνεχίζουν να αναμοχλεύουν τις βεβαιότητες των ίδιων των πρωτοπόρων για να τις ανατρέψουν και να αποδείξουν το δικό τους συμπέρασμα.

Με τον ίδιο τρόπο αλλάζουν και οι μεταξύ μας τρόποι συνύπαρξης. Αυτό που κάποτε κρυβόταν στη χιουμοριστική, καρικατουρίστικη σχολιογραφία για τους όποιους διαφορετικούς, σήμερα στην εποχή που η ακροστιχίδα L(esbian).G(ay).B(isexual).T(rans).Q (ueer) συνοψίζει τις ομάδες των έμφυλων περιπτώσεων, η βία είναι λεκτική και σωματική. Στην Ελβετία της παραδείσιας ευημερίας (;) και της συναισθηματικής αναλγησίας οι εκδόσεις τέχνης PatrcikFrey μόλις κυκλοφόρησαν έναν τόμο με φωτογραφίες γύρω από το σύγχρονο συνδυαστικό ζήτημα της προσφυγικής ροής και της έμφυλης δυστοπίας στο Ιράν. Ο τίτλος του οπτικού δοκιμίου είναι συναρπαστικά ειρωνικός: «TherearenohomosexualsinIran». Ο τίτλος του παραπέμπει στον λόγο του τότε ιρανού προέδρου Μαχμούτ Αχμαντινετζάντ που είχε εκφωνήσει στο νεοϋορκέζικο Πανεπιστημιο Κολούμπια στις 24 Σεπτεμβρίου 2007 τονίζοντας: «Στο Ιράν δεν έχουμε ομοφυλόφιλους όπως έχετε εσείς στη χώρα σας». Αυτό που δεν είπε ο ιρανός ηγέτης το είπε ο καλλιτέχνης του βιβλίου Laurens Rasti. Πως επειδή η χώρα του τιμωρεί με θάνατο την ομοφυλοφιλία και ο νόμος αποδέχεται τη διεμφυλικότητα θεωρώντας την νόσημα, οι Ιρανοί ομοφυλόφιλοι μετανάστευσαν στην τουρκική πόλη Ντενιζλί και ζούνε μετέωροι περιμένοντας την είσοδό τους στη Δύση. Και εμείς; Ας αποδεχτούμε τη διανυσματική μας φύση. Η εποχή μας τραβά αντίθετα και προς τα πάνω: εκεί όπου φαίνεται το φως της υπερ-νεωτερικότητας. Ναι, είναι εκτυφλωτικό. Αλλά είναι φως.

Τελευταία Νέα