Εντάξει, δεν ήταν εύκολο να κάτσεις να παρακολουθήσεις και τα 19½ λεπτά της συνέντευξης. Κι όχι μόνο επειδή η Ανεξάρτητη Ελληνίδα είχε ένα μονίμως καρφιτσωμένο χαμόγελο διαφήμισης στα χείλη. Αξιζε, όμως, τον κόπο να δει κανείς την Ελενα Κουντουρά στο τηλεπαράθυρο. Αξιζε γιατί μπορούσε να συνειδητοποιήσει το φίλτρο μέσα από το οποίο βλέπουν την πραγματικότητα οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ποιο είναι αυτό; Με δικά της λόγια: «Η δική μας κυβέρνηση ήρθε με μια πολύ μικρή επιβάρυνση να ολοκληρώσει τις κακές διαπραγματεύσεις των προηγούμενων» –ως «μια πολύ μικρή επιβάρυνση», μάλλον, εννοούσε το αποτέλεσμα της περήφανης βαρουφάκειας διαπραγμάτευσης. «Καταφέραμε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να ξεκινήσει η ανάπτυξη της χώρας, να μπορέσουμε να δώσουμε επιδόματα». «Εχουμε βοηθήσει πολύ στο φιλικό περιβάλλον των επενδύσεων». «Οχι, όχι, όχι, όπα, μισό λεπτό! Κανένας υπουργός δεν κόβει συντάξεις και κανένας υπουργός δεν βάζει φόρους». «Η κυβέρνησή μας, όπως ξέρετε, στηρίζει πολύ την κοινωνία». Κοινώς, παρότι η υπουργός αρνήθηκε δυο-τρεις φορές ότι «συριζίζει», πλάσαρε με χαρακτηριστική ευκολία παραφρασμένη την αγαπημένη κομμουνιστική ρήση ορισμένων συριζαίων: «Η χαρά είναι το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της Ελλάδας».
Ο σοσιαλισμός
Οποιος, λοιπόν, άντεξε να ακούσει Κουντουρά unplugged δεν εξεπλάγη από το σκηνικό που έβγαλε την είδηση από αυτή την υπουργική εμφάνιση στο γυαλί. «Οι άνθρωποι που υπέφεραν σήμερα τουλάχιστον έχουν ένα πιάτο φαΐ στο τραπέζι τους και βλέπουν φως στο τούνελ. Πάμε πολύ καλά» είπε. Κι όταν ο Αυτιάς τόλμησε να της επισημάνει πως «δεν αρκεί ένα πιάτο φαΐ» ήταν και η μοναδική στιγμή του τηλεοπτικού εικοσαλέπτου που το χαμόγελο εξαφανίστηκε κι ο τόνος της φωνής φανέρωσε εκνευρισμό. «Υπήρχαν», του ανταπάντησε, «άνθρωποι το 2014 που δεν είχαν να φάνε, τρώγανε από τα σκουπίδια». Θα ήταν εύκολη κριτική να αποκαλέσεις την υπουργό Μαρία Αντουανέτα όπως έκανε η αντιπολίτευση. Κυρίως γιατί παραβλέπει τον αριστερό κυνισμό της ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εξουσίας, που εκείνη αποκάλυψε. Αν έχει, άρα, μια ακόμη αξία η συγκεκριμένη σαββατιάτικη συνέντευξη είναι πως επιβεβαίωσε κάτι που πολιτικοί αντίπαλοι του Μαξίμου υποψιάζονται καιρό τώρα. Τι; Οτι πρόκειται για μια διακυβέρνηση που όχι απλά έχει αποδεχθεί, αλλά έχει επιλέξει να κυβερνά με γνώμονα εκείνο το γνωστό ευφυολόγημα του Τσόρτσιλ για το σταθερό προτέρημα του σοσιαλισμού. Ποιο είναι το εν λόγω ατού; Η ίση κατανομή της φτώχειας.
