Ο κούκος αποτελεί μια παραξενιά της φύσης. Είναι γνωστόν ότι εναποθέτει τα αβγά του σε ξένες φωλιές κι όταν επωαστούν και βγει το κουκάκι, λόγω μεγέθους καταλαμβάνει όλη τη φωλιά και εξωθεί τους πραγματικούς απογόνους στο κενό. Η ιστορία του κούκου θυμίζει έντονα την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στη Δεξιά. Το έμαθαν –με δυσκολία –οι Ευρωπαίοι, το έμαθε με έκδηλη ικανοποίηση και ο Τραμπ!

Ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε την κυβερνητική του θητεία ως έτοιμος από καιρό συνεργαζόμενος με το δεξιό υποστύλωμα των ΑΝΕΛ. Ακολούθως και με την πρέπουσα υπομονή, αφού προχώρησε σε ένα πρώτο καθάρισμα της δικής του φωλιάς, εναπόθεσε τα αβγά του στη δεξιά θαλπωρή. Εγινε αρεστός σε μέρος του κατεστημένου, το οποίο από την αρχή τον είχε δει με καλό μάτι και διά της τεχνικής της μαλαγανιάς τον υποστήριξε.

Σήμερα φτάσαμε στο σημείο να πασχίζει να ξεπεράσει τον παλιό πολιτικό του αντίπαλο ως πιο άξιος διεκπεραιωτής του έργου του! Η ΝΔ, αλλά και τα άλλα κόμματα βλέπουν το παιχνίδι που παίζεται μπροστά στα μάτια τους και δυσκολεύονται να αντιδράσουν. Είναι άτολμα μπροστά στην αλήθεια. Πρώτον, γιατί δεν διαθέτουν τη δυνατότητα κινητοποίησης του λαϊκού παράγοντα και ούτε την επιδιώκουν σε μια στιγμή που τα οικονομικά πλήγματα είναι αλλεπάλληλα κι έχουν γονατίσει τους πάντες. Δεύτερον, γιατί δεν διαθέτουν αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση.

Τα πράγματα, επομένως, βαδίζουν στη γνωστή τακτική του ώριμου φρούτου, που ενέχει όμως τον κίνδυνο να σαπίσει! Τότε θα είναι αργά.

Τα σημάδια είναι πολλά. Η ελληνική κοινωνία ισοπεδώνεται προς τα κάτω μια και η οικονομική δύναμη των πολιτών έχει χάσει το 40%. Οι απόμαχοι της δουλειάς περνούν όλο και πιο δύσκολα, οι νέοι είναι άνεργοι, μεταναστεύουν ή γίνονται ημιαπασχολήσιμοι. Αυτοί οι τελευταίοι την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενοι δουλεύουν 8 ώρες, πληρώνονται για 4 και ασφαλίζονται για 2.

Οταν σε πάρει ο κατήφορος δεν μπορείς να διατείνεσαι ότι ανεβαίνεις βουνό. Το θέμα γίνεται δυσκολότερο όταν σε υποστηρίζουν οι κάποτε αντίπαλοί σου. Τι μένει; Η εξουσία με κάθε τίμημα.

Στο γενικότερο κλίμα, ευρωπαϊκά κράτη σιγά σιγά με ελεύθερες εκλογές γλιστρούν όλο και πιο πολύ σε ακραίες δεξιόστροφες λύσεις, με τελευταία την Αυστρία και την Τσεχία. Εμείς πάμε δεξιά χωρίς τη Δεξιά. Είναι κι αυτή μια πατέντα!

Η Ιστορία έχει τερτίπια, έχει και πάτρωνες που επιδιώκουν την καθοδήγησή της κι ύστερα την εξηγούν κατά πως νομίζουν και κατά πως συμφέρει!

Ο Τηλέμαχος Χυτήρης είναι πρώην υπουργός

Τελευταία Νέα