Πρέπει να είναι η θεαματικότερη και εντυπωσιακότερη μεταμόρφωση μιας χώρας στη σύγχρονη ιστορία. Μέσα σε λιγότερα από τρία χρόνια, οι συνταξιούχοι έπαψαν να αυτοκτονούν στις πλατείες, τα παιδάκια σταμάτησαν να πεινάνε στα σχολεία, οι άστεγοι εξαφανίστηκαν από τους δρόμους και οι άνθρωποι έπαψαν να ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια. Οι επενδύσεις πέφτουν σαν βροχή. Οι νέοι βλέπουν με άλλο μάτι το μέλλον τους. Ολος ο κόσμος επιτέλους χαμογελά και ελπίζει.

Οταν η υπουργός Τουρισμού παρουσιάζει μια τέτοια εικόνα στους ξένους, φαίνεται ότι τους πείθει. Τους εντυπωσιάζει ή, τέλος πάντων, τους παραμυθιάζει. Ενας ξένος αξιωματούχος που υπηρετεί στην Ελλάδα αναρωτιόταν τις προάλλες πώς είναι δυνατόν να ανήκουν στο ίδιο κόμμα η Κουντουρά και ο Καμμένος. Πράγματι, εξωτερικά δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί. Αλλά τα φαινόμενα απατούν. Aν σκάψει κανείς λίγο, το ίδιο καλούπι θα βρει. Τις ίδιες ατάκες για τους ξένους τοκογλύφους και τους έλληνες συνεργάτες τους χρησιμοποιούν και οι δύο. Ο ίδιος λαϊκισμός τούς χαρακτηρίζει.

Το ελληνικό κοινό, όμως, κάτι ξέρει περισσότερο. Το να τους λες λοιπόν ότι ήρθε η ανάπτυξη, και ότι αποτελεί επιτυχία της κυβέρνησης πως ο κόσμος δεν τρώει πια από τα σκουπίδια, είναι κάπως άκομψο. Προσβάλλει τη νοημοσύνη τους. Ευτελίζει τις θυσίες που έχουν κάνει. Πρώτον, επειδή δύσκολα θα πιστέψει κανείς ότι η υπουργός γυρίζει στις γειτονιές και παρατηρεί τους σκουπιδοτενεκέδες. Δεύτερον, επειδή ακόμη κι αν το φαινόμενο έχει πράγματι μειωθεί, αυτό οφείλεται περισσότερο στις υπηρεσίες που προσφέρουν οι δήμοι παρά στην υπερήφανη κυβερνητική οικονομική πολιτική.

Ισως τα μέλη αυτής της κυβέρνησης να πρέπει να πληροφορηθούν αρμοδίως ότι το αφήγημα έχει αλλάξει. Δεν χρησιμοποιούμε πια τέτοιες υπερβολές, έχουμε ξεχάσει τις ακρότητες του παρελθόντος, τώρα κάνουμε εισοδισμό στα τεκταινόμενα στην Κεντροαριστερά και προσπαθούμε να φέρουμε πίσω τους ψηφοφόρους που πήγαν στον Μητσοτάκη. Το μυαλό μας πρέπει να είναι λοιπόν στις επενδύσεις, στη δημιουργία θέσεων εργασίας και στην επιτυχή ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης. Δεν κατηγορούμε τους ξένους, τους επαινούμε, ακόμη κι αν πρόκειται για έναν Ντόναλντ Τραμπ.

Μια τέτοια μεταστροφή είναι ομολογουμένως δύσκολη για τα στελέχη των Ανεξάρτητων Ελλήνων, αλλά πρέπει να καταλάβουν κι αυτοί ότι για να δικαιωθεί η πρωθυπουργική ρήση πως η συμμαχία της ριζοσπαστικής Αριστεράς με την Ακροδεξιά «μόνο μιας χρήσεως δεν είναι», πρέπει να βάλουν νερό στο κρασί τους. Αλλωστε κι ο αρχηγός τους, απασχολημένος με το να προσπαθεί να δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα των καζίνο, δεν κραυγάζει πια «στα τέσσερα!».

Η Ελενα Κουντουρά μπορεί λοιπόν πάντα να μιλά για τον ήλιο, το τσίπουρο και την παραδοσιακή ελληνική φιλοξενία. Ακόμη και το ελληνικό DNA μπορεί να διαφημίζει ως παλιά πρωταθλήτρια, σε ορισμένους κύκλους αρχαιολατρών πιάνει ακόμη. Ας αποφεύγει όμως να ξύνει πληγές, ποτέ δεν ξέρει τι θα βρει από κάτω.

Τελευταία Νέα