Η αλαζονεία μοιάζει με τα ξυλοπόδαρα. Ψηλώνουν τον άνθρωπο, αλλά δεν τον μεγαλώνουν. Οπως δεν μεγαλώνουν τις ομάδες οι βαρύγδουπες δηλώσεις, τα βαθιά επικοινωνιακά αποτυπώματα, οι υποσχέσεις που θα μετατραπούν ετσιθελικά σε πραγματικότητα.
Πρωταθλητής δεν γίνεσαι με τα παχιά λόγια αλλά με την ταπεινότητα. Τη σκληρή δουλειά. Κάποιοι θα πουν και με την τύχη. Ναι, και με αυτήν. Απαραίτητο στοιχείο όχι μόνο στον αθλητισμό αλλά και στη ζωή.
Η ηγεσία του ΠΑΟΚ εξακολουθεί να επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος: συνεχίζοντας να εκφράζει τη βεβαιότητά της πως το πρωτάθλημα θα καταλήξει φέτος στην Τούμπα, το μόνο που καταφέρνει είναι να αλυσοδένει τα πόδια των ταλαντούχων ποδοσφαιριστών της ομάδας.
Αθελά της μετατρέπει κάθε παιχνίδι του Δικεφάλου σε τελικό, παρασυρόμενη από την αλαζονεία της ισχύος της που, όπως ομολογεί κυνικά, «αυξάνεται σ’ αυτήν τη χώρα».
Η συγκεκριμένη συμπεριφορά, εκτός από μεγαλαυχία, αποκαλύπτει και την ημιμάθεια στο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι.
Οσο δηλητήριο και αν χυθεί, όσες ατάκες κι αν γραφούν, όσα αναθέματα κι αν ακουστούν, στο τέλος το πρωτάθλημα θα καταλήξει στην ομάδα που το αξίζει περισσότερο.
Ετσι είναι φτιαγμένος ο νόμος του ποδοσφαίρου, αλλά κάποιοι συνεχίζουν να τον αγνοούν πιστεύοντας πως είναι υπεράνω των θεσμών. Δικαιολογημένα, για τις εποχές που ζούμε.
Τελευταία Νέα